De grote voordelen van het ouderschap

Een nieuwe column van cabaretière Katinka Polderman: ‘Ze zeggen wel dat kinderen duur zijn, maar tot nu toe zijn ze goedkoper dan mijn horecarekeningen van weleer’

Een van de grote voordelen van het ouderschap is dat je niet meer door weer en wind naar de kroeg hoeft te fietsen om te kijken naar mensen die volslagen onbegrijpelijke dingen doen. Voor iemand die brabbelt en kwijlt, zo nu en dan omvalt, zijn emoties niet onder controle heeft en dankzij zijn onbeholpen bewegingen drank op de grond kiepert, kan ik sinds ik kinderen heb gewoon bij mij thuis terecht. En ze zeggen wel dat kinderen duur zijn, maar tot nu toe zijn ze goedkoper dan mijn horecarekeningen van weleer.   

Hier in huis is de fase Raden Wat Koen Zingt aangebroken. In huiselijke setting begint die fase over het algemeen zo vlak na de eerste verjaardag van het kind – omgerekend naar kroegtijd is dat ongeveer om kwart over één ’s nachts.

Hij zegt nog geen papa en mama en het enige woord dat hij kent is ‘kaa’, wat ‘klaar’ betekent – oftewel ‘pa en moe, draag mij naar bed alstublieft’ / ‘eerbare vader en moeder, ik ben voldaan en verzoek u dringend mij uit mijn stoel te tillen’.     

Maar zingen doet hij de hele dag

Hij heeft één favoriet liedje: ‘haaa-kie-kaaa’. ‘Haaa-kie-kaaa’ terwijl hij achter de kat aan hobbelt, ‘haaa-kie-kaaa’ wanneer hij de vensterbank in klimt en ‘haaa-kie-kaaa’ voor zichzelf, in zijn bedje, wanneer hij de slaap nog net niet kan vatten. Hij zingt telkens min of meer dezelfde melodie, en na uitgebreid en grondig luisteronderzoek dachten we zeker te weten dat er sprake was van Slaap kindje, slaap. Dus wanneer Koen zijn ‘haaa-kie-kaaa’ inzette, haakten wij aan met een gretig ‘daarbuiten loopt een schaap’. Hij reageerde niet bijzonder enthousiast, maar protesteerde ook niet, dus wij namen aan dat we het juiste liedje te pakken hadden.

Tot Koen begon te zwaaien als hij zijn ‘haaa-kie-kaaa’ aanhief. Wij weer denken en associëren op ‘haaa-kie-kaaa’. Sinterklaas zat weliswaar alweer weken thuis in Spanje, maar Koen had er elke avond bij gezeten wanneer de oudste zijn schoen zette en wij driestemmig ons Sinterklaasliedjesrepertoire de kachel in zongen. Zou ‘haaa-kie-kaaa’ dan misschien Dag Sinterklaasje betekenen?

En verdomd, als je het wist, hoorde je het

Vanaf toen hoefde Koen maar zachtjes ‘haaa-kie-kaaa’ te zingen en wij zongen uit volle borst ‘daaa-aaag, daaa-aaag, daaaa-aaaag!’

Tot hij na twee weken Dag Sinterklaasje weer stopte met zwaaien wanneer hij zong. En bij nader inzien hoorden we in zijn ‘haaa-kie-kaaa’ toen tóch meer Slaap kindje, slaap dan Dag Sinterklaasje. Nu zingen we weer ‘daarbuiten loopt een schaap’ op zijn ‘haaa-kie-kaaa’. Maar wie weet horen we morgen ineens wat hij écht bedoelt.

Als we het liedje definitief goed hebben geraden, ga ik om dat te vieren de kroeg in. Als een echte brabbelfluisteraar zal ik daar dan de betekenissen van al het onverstaanbare gemurmel kunnen ontrafelen.

En daarvoor wil ik dan best de fiets op, door weer en wind.

Meer Katinka?

Katinka Polderman (1981) is cabaretier. Ze woont in Den Bosch met haar man Peter (1981), zonen Bram (5) en Koen (1) en poes Beertje. Haar dagen vult ze met schrijven, tekenen, Lego en boeken. Het liefst dwaalt ze door onbekende Nederlandse provinciesteden en plaatselijke boekhandels.

Nooit meer een column van Katinka missen? Met deze aanbieding lees je Zin wel erg voordelig.