Wakker worden middenin de Drentse natuur

Slapen? Kunnen wij van Zin niet vaak én niet gek genoeg. Wij testen Nederlands origineelste slaapplekken. Dit keer wordt eindredacteur Danielle Bronsgeest (1973) wakker in de Turelaar, een natuurhut in Mantinge (Drenthe).

Nonchalant geparkeerd tegen de zijkant van de schuur staan ze daar op een rij: kruiwagens. Met namen erop als Turelaar, Tralaluna en Goudvink. Ze horen bij de gelijknamige natuurhutten op natuur­ kampeerterrein Voscheheugte, gelegen mid­ den in, inderdaad: de weidse Drentse natuur. De sfeer hier is ongedwongen. Passerende kampeergangers groeten vrolijk, een stel kleintjes springt op de trampoline op en neer. Er wordt koffiegedronken en van de zon genoten. Het weer is verbluffend mooi, zacht en warm. Het volgeprikte welkomstbord fungeert als receptie.

Sprookjesboshuis

Voscheheugte heeft een dertigtal royale campingplaatsen en tien unieke – want allemaal verschillende – tiny natuurhutten. We kunnen hup, zo bij die hut van ons naar binnen want de sleutel steekt al in de deur. Gaat allemaal op vertrouwen. Stappend achter kruiwagen Turelaar met daarin onze berg bagage, passeren mijn lief en ik de Bosbes, een echt sprookjesboshuisje met kleurrijk betegelde buitenkeuken én ­douche. Er heerst volop levendigheid maar tegelijkertijd alle rust. Als we bij de Turelaar arriveren, vergapen we ons aan de vrije ligging. We rennen meteen naar binnen. Want het hoge bed, aan de glazen zijwand van het fraaie houten huisje­op­rode­wielen, biedt een adembenemend uitzicht op de vrije natuur: een open vlakte met in de verte een bosrand.

Vogels – ik hoor wel zes verschillende soorten! – kwetteren om het hardst. Met af en toe het heen en weer ‘gepoink­poink’ van een voetbal is dat het enige wat we horen. Idyllisch, dat is het. De dag is nog jong, maar op de stoere houten bank met als uitzicht een en al natuurlijke ruimte, trekken we toch maar vast een biertje open in de zon. Dan verkennen we het terrein, reserveren we een avondmaal in het sfeervolle eethuis (ooit een oude varkensstal) en een ontbijt­to­go om precies negen uur voor de volgende ochtend. “Dan zorgen we ervoor dat jullie broodjes en de eitjes nog lekker warm zijn,” zegt Iris van de bedie­ning. 

Schitterende zonsondergang 

Op nog geen steenworp afstand van het terrein ligt een werkelijk verrassend mooi wandelgebied. Je kunt er alle kanten op, wij kiezen voor een route van 4,5 km, nét even lekker. En puur genieten ís het. Door bos, over zandvlakten, door weiland en over hei gaan we. Overwoekerde sluippaadjes en open vlaktes wisselen elkaar af. Steeds een andere aanblik, wat is de Nederlandse natuur toch prachtig! De zon brandt op onze huid. Op een vrouw met haar twee honden rustend in het gras en de boswachter na, zijn we alleen. Alleen met de vogels en het geknerp van onze voetstappen. Op het terras met massief houten banken vol schapenvellen en uitzicht op ‘Borrelheugte’, een heuse uitkijktoren, komen we bij met een Affligem Blond van de tap. Die tap is ook weer een leuk apart houten huisje in het gras.

Daarna doen we een spelletje bij de Turelaar en gaan we richting eethuis. Waar we uitgebreid worden verwend met een uitzonderlijk diner. Het voorgerecht van anders­dan­anders sushi (namelijk van gebákken rijst) zullen we niet snel vergeten. Alles is krakend vers en met een twist bereid. De rode wijn bij het hoofdgerecht is stevig en vol, de koffie toe geurend goed. Tussendoor loop ik nog even naar buiten voor de schit­ terende zonsondergang: die mag je hier echt niet missen. Met een flinke zak hout op zijn rug loopt mijn lief (ik moedig hem aan) weer richting onze hut.

De fik erin

Er is een vuurplaats voor elk natuur­ huisje, en die vuurkorf van ons, daar moet de fik in. Met dekens uit de dekenkist over onze benen staren we vanaf het bankje lang in de vlammen en drinken we dicht tegen elkaar aan een goed glas (of wat) uitstekende whisky. Rozig worden we ervan. Tijd voor het wel­ dadige bed aan het raam: het bamboe rolluik laten we open zodat we naar de sterren kunnen kijken. Het moet een uur of zes zijn als we wakker worden van een uitbundig vogelconcert en het invallende licht, met achter het raam de ochtendnevel boven het veld. 

Danielle’s tips voor Mantinge + een mooie aanbieding?

Je leest het in Zin 07. Nu in de winkel. Of bestel ’em hier online!

De beste artikelen in je mailbox? Meld je aan voor de nieuwsbrief