Taalloze liefde

Wat vrouwen kunnen leren van mannenvriendschappen

Zin redactie 3 augustus 2023

Ze hoeven niet alles te bespreken, vergeten naar elkaars vrouw te vragen, hebben geen drama, geen gedoe, maar zijn onderhuids – ja echt – diep emotioneel verbonden.

Een van mijn mannenvrienden is Dirk (1955). Sociaal, begaafd, onwijs handig, barstensvol humor, open en extravert. Hij is in mijn ogen de gedroomde kandidaat voor een verhaal over mannenvriendschappen. Helaas, ik krijg de kous op de kop. Dirk wil helemaal niet over zijn mannenvriendschappen praten. Want wat hij met hen bespreekt, blijft tussen hen en hij voelt geen enkele behoefte dit met de buitenwereld te delen.

Het enige wat hij kwijt wil over mannenvriendschap is dat het primitief is. “Primitief zoals dieren met elkaar omgaan. Eenvoudige communicatie, verdraagzaamheid, op de praktijk gericht.” Haha, ik vind dit toch al een heel mooie uitspraak. Mannenvriendschappen zijn minder emotio- neel beladen dan vriendschappen tussen vrouwen, wordt gezegd. Maar dat is wellicht een vooroordeel, want zoveel mannen zoveel vriendschappen. Vriendschap is heel per- soonlijk, enorm divers en het soort vriend- schap hangt ook af van de levensfase waarin je zit. Marinus (1989) gaf als jongvolwassene zijn vrienden prioriteit boven zijn vriendin. Praten over voetbal, kicken op auto’s, samen naar de kroeg en naar concerten, brak wakker worden. “We hadden een hechte vriendenclub.” Tien jaar later is hij getrouwd en vader van een zoontje van twee jaar. “Mijn vrienden zie ik zeker nog, maar het is niet meer elk weekeinde vaste prik om naar de kroeg te gaan. Veel vrienden wonen samen of zijn verhuisd naar een andere stad. Ieder heeft zijn eigen leven. Maar als het goed zit, zit het goed. Ik kan mijn vrienden weken, zelfs maanden niet zien of spreken. Daar doet niemand moeilijk over. Vrouwen willen vaker praten over gevoelens en de diepere betekenis van de dingen zoeken, wij zijn simpeler denk ik. Mijn vriend Cees kocht onlangs een pand, haalde een deur uit de muur, legde die op twee bierkratten en hop en het is gezellig. Mannen zijn gemakkelijker met elkaar.

Een ziel, twee lichamen

Een gebruiksaanwijzing voor vriendschap is er niet. Waarom je vrienden wordt en hoe de relatie wordt ingevuld, verschilt per mens. Maar het belang ervan wordt door iedereen erkend. De oude filosofen schreven er al over. ‘Vriendschap is één ziel in twee lichamen,’ zei Aristoteles. En de Romeinse staatsman Cicero schreef: ‘Vriendschap vergroot het geluk en vermindert ellende, door onze vreugden te verdubbelen en ons verdriet te delen.’ En tot op de dag van vandaag heeft hij gelijk.

Eenvoudige communicatie, verdraagzaamheid, op de praktijk gericht.” Haha, ik vind dit toch al een heel mooie uitspraak. Mannenvriendschappen zijn minder emotio- neel beladen dan vriendschappen tussen vrouwen, wordt gezegd. Maar dat is wellicht een vooroordeel, want zoveel mannen zoveel vriendschappen. Vriendschap is heel persoonlijk, enorm divers en het soort vriendschap hangt ook af van de levensfase waarin je zit. Marinus (1989) gaf als jongvolwassene zijn vrienden prioriteit boven zijn vriendin. Praten over voetbal, kicken op auto’s, samen naar de kroeg en naar concerten, brak wakker worden. “We hadden een hechte vriendenclub.” Tien jaar later is hij getrouwd en vader van een zoontje van twee jaar. “Mijn vrienden zie ik zeker nog, maar het is niet meer elk weekeinde vaste prik om naar de kroeg te gaan. Veel vrienden wonen samen of zijn verhuisd naar een andere stad. Ieder heeft zijn eigen leven. Maar als het goed zit, zit het goed. Ik kan mijn vrienden weken, zelfs maanden niet zien of spreken. Daar doet niemand moeilijk over. Vrouwen willen vaker praten over gevoelens en de diepere betekenis van de dingen zoeken, wij zijn simpeler denk ik.

Jaap (1957) werd 26 jaar geleden weduwnaar door een verkeersongeluk. Hij verloor zijn vrouw en zijn broer. “Als ik geen vrienden had gehad bij wie ik mijn verdriet kwijt kon, was mijn rouw veel langzamer gegaan. Elke week at ik bij Fer en zijn vriendin, legde hun kinderen op bed, de simpele alledaagse dingen hielpen me overeind te blijven. Nog steeds is hij een van mijn beste vrienden.” Het feit dat hij jong zo’n groot verdriet moest verwerken, heeft hem ook milder gemaakt naar zijn hechte club van zes vrienden, met wie hij al dertig jaar omgaat. Twee keer per jaar hebben ze een mannenweekeinde en ze gaan regelmatig een week naar Schotland. Toen ze jonger waren om de onbewoonde Schotse eilanden en de munro’s aldaar te beklimmen, nu huren ze een mooi huis voor een week, waar ze dobbelen, wandelen en whisky drinken. Jaap: “Als er wat alcohol in zit komen vaak de diepere gevoelens los die we delen met elkaar.

Tekst: Karin Kuypers