Nazomeren in Fins Lapland

Zo groen en ademloos stil!

Zin redactie 26 oktober 2023

Stille wateren, groene gronden. In het ongerepte noorden van Finland, Fins Lapland, ben je een met de natuur. Tussen rijendikke dennen- en loofbomen in frisgroen vind je meren, tegen grijsgroene heuvels, met het helderste water badend in het zonlicht. In diepe weldadige stilte. Hier kun je werkelijk een speld horen vallen. Zins eindredacteur Daniëlle Bronsgeest (1973) voelt zich een compleet ander mens.

Reizen door Finland doet wat met je. De rust, de stilte, het weidse groen, tienduizenden heldere meren. Niet voor niets zijn de Finnen voor het zesde jaar op rij uitgeroepen tot het gelukkigste volk ter wereld.* Tja, zoals het hier is, zo zou het overal moeten zijn: de natuur, volledig ongerept, straalt in volle glorie. Finnen respecteren de natuur niet alleen, ze hebben er oneindig veel liefde voor. Wat je van de natuur neemt, geef je ook terug, vinden ze. Nog geen snoep papiertje, laat staan een plastic waterflesje ligt er in de berm of tussen de bessenstrui ken op het zachtverende mos.

Prullenbakken? Zie je nergens: mensen nemen weer mee wat ze meebrachten. De natuur is weids en heldergroen, en ruikt naar dennennaalden. De lucht is fris want de dorpjes zijn klein en een auto passeert hier slechts bij toeval. Hiken en wandelen kun je hier naar hartenlust, en dagenlang. Wildkamperen is overal toegestaan. Onderweg stop je aan de rand van een van de talloze meren of rivieren waarin je even kopje onder gaat. Daarna hak je hout bij een kampvuurplek maak je koffie of thee met water uit de rivier en grill je een zelf meegenomen worstje in het vuur, een typisch Fins gebruik. Lekker, met mildzure mosterd.

Een stammetjesgordijn

Als ik naar buiten stap op het vliegveld van Rovaniemi brandt de zon warm op mijn gezicht. Chauffeur Sami van Ruka Safaris staat ons al op te wachten. Gemoedelijk rijdt hij ons 2,5 uur lang over stille wegen langs rijendikke boompartijen. Hij vertelt hon derduit. “In Lapland leven meer rendieren dan mensen, wel 200.000!” Toch stuiteren we allemaal omhoog als het eerste rendier zich laat zien. Sterker nog: de weg blokkeert. Rustig herkauwend neemt hij ons in zich op. Héél soms passeren we een dieprood geverfd houten huis, karakteristiek voor dit gebied, tussen dichtbegroeid bos. Opeengepakte slanke stammen onder toppen van helder groen. Loof en naaldbomen, eindeloos. Rij na rij na rij. Een klein rood houten speel huisje langs de weg met raampjes en bloem bakken doet dienst als bushalte. Dan doemt een reusachtig meer op. En nog geen twee minuten verderop een woest stromende rivier.

De weg wordt heuvelachtiger met hier en daar een verdwaalde rotsige kei. Soms schiet een open veld aan ons voorbij, dan glijden onze ogen weer over het heldere water van alweer een schitterend meer geflankeerd door naaldbomen. En weer de weg, met aan weerszijden een onophou delijk stammetjesgordijn. Door de kou in de acht maanden lange winter groeien de bomen hier niet zo hard; oud zijn ze al wel. Onderweg zou je zomaar een eland kunnen spotten, of als je geluk hebt een beer. Maar rendieren? Al snel ontdek ik dat je die hier, met hun vrolijklompe huppelige manier van rennen, dus echt óveral tegen kunt komen.

Glashuisje tussen de naaldbomen

Nog amper geïnstalleerd in mijn glashuisje in Iisakki Village of ik zie een rendier moeder met haar jong langs mijn raam huppelen. Zo dichtbij! Het glazen tiny huisje staat midden in de natuur, met naaldbomen her en der, en bosbessen en rode bessen in mijn voortuin. Vanachter fraai geelgroene en oranje begroeiing zie ik een klein meer dat ik snel van dichtbij ga bekijken.

We gaan suppen op een meer iets verderop; de zon breekt opnieuw door en ineens is het heerlijk warm. Zonnestralen weerkaatsen op het wateroppervlak dat de blauwwitte hemel weerspiegelt, een groen houten boot je ligt te wachten op de kant. Idyllisch en sprookjesachtig is het, en alweer zo stil. Een sportieveling op zijn mountainbike stapt af: “Dat wordt een mooie zonsondergang!”

Elke Fin een sauna

“Meditaties en retraites? Wat zijn dat?” Outi, die ons zojuist een uitgebreide saunayoga sessie heeft gegeven in de authentiek kra kende houten sauna van Iisakki Village, lacht als ze het antwoord hoort. Die hebben ze hier helemaal niet nodig! Finland telt 5,5 miljoen inwoners en 3 miljoen sauna’s. Chauffeur Sami had op dag een al met een grote grijns gezegd: “Als we hier een huis bouwen, beginnen we met de sauna!” Outi vertelt dat ze als baby van één week oud haar debuut in de sauna al maakte. “Finnen komen na elke werkdag helemaal tot rust in hun sauna. Het is een sociaal iets dat je doet met familie of vrienden, quality time.” Zonder het storende geluid van telefoons of tv bespreken ze daar de dagelijkse dingen met elkaar. “Samen naaktzijn maakt eer lijk en openhartig.” Wat een weldaad zo’n gebruik, en je hoeft er helemaal je agenda niet voor te trekken. Geconcentreerd in die pe rust en omgeven door intense warmte voel ik mijn wangen gloeien en mijn spieren zich ontspannen. Ik geef me helemaal over.

De Finse keuken & het noorderlicht

Na een frisse douche heb ik honger als een (Finse) beer. Ik kies in het gezellige restau rant met vrolijk geblokte tafelkleden als voorgerecht witviscarpaccio en als hoofd gerecht rendierburger. Rendiervlees serve ren ze alléén in Fins Lapland. De smaak is aards: wilder nog dan wildvlees. Het dessert is een geweldige bosbessencake met vanille en toffee-ijs. De Fins-Laplandse keuken wordt gedomineerd door verschillende bereidingen van rendiervlees, elandvlees en vis: vooral zalm en witvis. Een echte spe- cialiteit hier is romige zalmsoep met dille en aardappel. Verder tref je overal berries aan: in toetjes, als chutney, compote of door een saus over wildgebraad, en ja: zelfs verwerkt in mayonaise. Steeds een nieuw feestje in je mond.

’s Avonds, ik lig net tevreden suffend onder de wol, ontploft de groeps-app: het noor- derlicht is te zien, en dat in deze tijd van het jaar! Het is niet heel fel, maar ondertussen wél magisch. Banen van vaal fluorescerend groen aan een heldere sterrenhemel. Verwonderd kruip ik terug in bed.