Welterusten Rotterdam

Petra Schouten 18 augustus 2024

Slapen? Kunnen wij van Zin niet vaak én niet gek genoeg. Wij testen Nederlands origineelste slaapplekken. Dit keer wordt online coördinator Petra Schouten (1971) wakker in het kleurrijke Hotel Not Hotel in Rotterdam.

Tot halverwege de jaren 90 was Perron nul achter het Centraal Station het domein voor daklozen en verslaafden. Met de komst van het kunstzinnige Hotel Not Hotel Rotterdam in 2021, is de troosteloosheid van toen verdwenen. Het hotel heeft dieprode wanden, knalblauwe muren en felgele trappen. Je moet dus wél van kleur houden, als je hier een kamer boekt. Zoals de naam al doet vermoeden, is in Hotel Not Hotel niets wat het lijkt. Een gang is niet zomaar een gang, een zitje niet zomaar een zitje, het restaurant niet zomaar een restaurant. Alles wat je ziet is steeds een kunstwerk van een maker met een eigen verhaal en identiteit.

Echte kunst aan de muur

Na het inchecken krijgen we de sleutel van The secret bookcase. Op zoek naar onze hotelkamer vallen dochter Pippa en ik van de ene verbazing in de andere. Via een gezellig Italiaans dorpspleintje, tegenover een fictief verticaal zwembad, wandelen we langs een Hans en Grietje-achtig snoephuis, spiegelende kasteelkamers en een megagrote koekoeks- klok waarin je ook kunt slapen. Het interieur van Thais restaurant annex cocktailbar Kevin Bacon – waar de volgende ochtend ook het ontbijt wordt geserveerd – is al even gedurfd. Vandaag is rood, dat is de beste omschrijving. Rood is ook de meterslange boekenkast, gevuld met donkerpaarse soldaatjes en fluo- rescerende figuurtjes. Zouden ze deze planken bedoelen met The secret bookcase? Ik heb mijn bril niet op, maar gelukkig ziet Pippa al snel het verstopte sleutelgat. In tegenstelling tot de uitbundig gedecoreerde wanden en plafonds in de openbare ruimten, is onze kamer basic ingericht. Klein, maar comfortabel. Met een tweepersoonsbed, douche en toilet, een mini- schrijftafel, kledingrek en echte kunst aan de muur. Meer hebben we niet nodig. We droppen onze koffer en gaan weer naar beneden. Rotterdam wacht.

Vrolijk & kleurrijk Rotterdam

Het centrum van Rotterdam is compact en lopend goed te verkennen. Maar zoveel meer zie je natuurlijk op de fiets, die voor Zin- lezers – en dus ook voor ons – bij de prijs inzit. Handig, zeker als je zoals wij maar 24 uur hebt. Zo grauw en grijs als Rotterdam ooit was, zo vrolijk en kleurrijk is het nu.
Het is de enige stad in Nederland waar de architect de vrije hand heeft. Begrijpelijk,
als het complete centrum ooit is weggevaagd. De steeds weer veranderende skyline van Rotterdam geeft de stad een uitgesproken karakter. Ik zie ontelbaar veel statements op het gebied van architectuur, design en kunst. Dat maakt Rotterdam al even prikkelend als ons hotel. Van een immense poldervos tot gigantische voeten, van knalroze auto- wrakken tot een zes meter hoge afgeknipte vlecht op de Westersingel, en van het glinsterende Depot Boijmans Van Beuningen in het Museumpark tot de kleurexplosie van bloemen en insecten op het plafond van de Markthal. Op bijna elke hoek van de straat staan tot de verbeelding sprekende werken. We blijven fotograferen.

Het Zomerhofkwartier (ZOHO) is een buurtje waar ik nooit eerder ben geweest. Ook hier vind je overal creativiteit terug in de straten en gebouwen. Zo doet het dak van Station Hofplein tegenwoordig dienst als publiek park: compleet met fruitbomen, heem- vegetatie en plastic schapen. Aan de andere kant ligt Station Bergweg. Dit voormalige station uit 1906 is nu een broedplek voor dorstige koks, hongerige brouwers en gulzige gasten. Het loopt tegen zeven uur en mijn maag knort. Pip en ik zijn het snel eens: geen betere plek om met een wijntje en bord vol lekkers bij te komen van zo veel indrukken. En dan hebben we morgen ook nog!