Thrillerschrijver Carina van Leeuwen

Tuurlijk, ze heeft veel aan haar recherchebrein en -ervaring voor haar boeken. Dat maakt ze levensecht. Toch weet thrillerschrijver Carina van Leeuwen (1959) de boel stevig gescheiden te houden. Zo ook in haar nieuwste coldcase-thriller Graniet, met opnieuw journalist Lyn Riley in de hoofdrol.

Je bent forensisch rechercheur in het coldcaseteam van Amsterdam én bent thrillerschrijver. Hoe hou jij beide jobs uit elkaar? En in hoeverre zijn ze juist met elkaar verweven?

“Het zijn voor mij twee verschillende werelden. Wel heb ik natuurlijk veel aan mijn recherchebrein en -ervaring voor mijn auteursactiviteiten; de zaken die ik heb onderzocht vormen een belangrijke basis voor de verhalen. Voor de buitenwereld loopt mijn forensisch rechercheur zijn en auteurschap wel door elkaar. Dat merk ik in alle interviews maar ook in artikelen die in de media verschijnen. Zo was er een kop boven een artikel: Rechercheur blaast vakantiepark op. Op mijn werk gaf dat wel wat opgetrokken wenkbrauwen, maar het kwam voor in een van de boeken uit de serie Unit Plaats Delictwaarin Renee Spaan, forensisch rechercheur, de hoofdpersoon is. 

Ik zal nooit het vertrouwen schenden van nabestaanden of de organisatie waarvoor ik werk. Het uit elkaar houden van wat ik wel en niet opschrijf, naar buiten kan en wil brengen, gaat mij goed af. Ik heb een sterk moreel kompas.”

Dus jij haalt de inspiratie voor je thrillers vooral uit je werk?

“Een groot deel komt inderdaad voort uit mijn werk: de zaken, de cultuur, de werkwijze. Verder vind ik inspiratie overal om me heen. Dat kan zijn door hoe iemand in de trein zijn koffie drinkt, welke kleur telefoonhoesje iemand heeft, een tatoeage, haardracht, iets wat iemand zegt. De wereld om me heen is een grote snoepwinkel wat dat betreft.”

Hoe ontdekte je dat kon en wílde schrijven? Is je eerste boek meteen door een uitgever opgepikt of ging daar een heel proces aan vooraf?

“Dat ik mij ook auteur mag noemen, is op een ongebruikelijke wijze tot stand gekomen. Door een weddenschap ben ik een manuscript gaan schrijven dat na wat omwegen bij een uitgever belandde. De rest is geschiedenis. Ik heb dus niet hoeven leuren met een manuscript. Het schrijfproces dat daaraan voorafging, is ook wel anders dan anders, denk ik. Mijn eerste twee boeken, Vuurproef en Koud spoor, zijn grotendeels in de trein geschreven, onderweg naar werk en naar huis.”

Je geeft ook lezingen en masterclasses over forensisch onderzoek. Wat spreekt mensen hier zo in aan, denk je?

“Moord en doodslag is intrigerend voor veel mensen. Het is vreselijk en toch willen ze er over lezen en horen vertellen. Wanneer dat door een ‘echte’ rechercheur wordt verteld en opgeschreven, maakt dat het allemaal nog aantrekkelijker, denk ik.

Ik vertel hoe het er in het echte rechercheleven aan toegaat, of hoe forensisch onderzoek in zijn werk gaat. De mens achter de witte pakken en het uniform, maar ook over daders en slachtoffers. Ondanks alle televisieprogramma’s hierover vinden mensen dat toch leuk, een verhalenverteller uit de praktijk. En daarbij: ze mogen mij alles vragen. Of ik altijd een antwoord kan en wil geven, daargelaten. Ik krijg heel leuke vragen over en reacties op mijn werk als forensisch rechercheur en het auteur zijn. Iets wat ik vaak hoor: ‘Ik dacht dat u groter was.’ (schaterlacht) Maar ook de vraag: ‘Hoe ga je om met alle ellende die je in je werk ziet?’ Ik ben erg van de humor, dus ik houd het luchtig. Er wordt dan ook veel gelachen.”

Hoofdpersoon in je nieuwste thriller Graniet is journalist Lyn Riley. Een vrouw in een keiharde wereld. Hoe kan juist een vrouw hier het verschil maken?

“Oorlogsverslaggeving heeft me altijd geïntrigeerd en dat vrouwen dat al heel lang geleden ook zijn gaan doen, vind ik zó dapper. Ik heb veel gelezen ter voorbereiding op het schrijven vanuit het perspectief van Lyn Riley, mijn hoofdpersoon in de serie Cold Case. Denk aan Clare Hollingworth en Martha Gelhorn, Gerda Taro en Marie Colvin, die laatste twee betaalden de hoogste prijs voor hun werk. Ik volg Clarissa Ward maar ook onze eigen Minka Nijhuis, Daphne Wesdorp en Daisy Mohr: geweldige, moedige vrouwen. Als ik geen rechercheur was geworden, was ik misschien wel oorlogsverslaggever geworden. Maar of ik daar de juiste instelling en moed voor zou hebben gehad, weet ik niet.

Ik denk dat vrouwen overal het verschil kunnen maken in werelden die lang door mannen werden gedomineerd. In de forensische opsporing werkten niet of nauwelijks vrouwen toen ik daar begon, maar ik heb me altijd welkom gevoeld. Ik denk dat ik vooral het verschil heb gemaakt doordat ik het durfde te zeggen als het me even te veel werd. Dat ik een zaak heel heftig of smerig vond. Nu is dat heel gewoon, hoef je niet meer te trakteren bij je eerste lijk. En er werken inmiddels net zoveel, zo niet méér, vrouwen in mijn vak als mannen.”

Lyn raakt betrokken bij het onderzoek rond een dode zwerver. In hoeverre speelt haar verleden hierbij een rol? En wanneer wordt de zaak voor haar méér dan het onderzoek van een journalist?

“Tja, daarvoor moet je toch echt Graniet gaan lezen. (lacht) En als je Lyn beter wilt leren kennen, zou ik beginnen met Magma en Feniks, de eerste twee delen van de coldcase-serie.”

Graniet is je derde coldcase-thriller. Hoe zou je dit genre omschrijven?

“Detective misschien? Er is in het Nederlands geen goed woord voor dit genre: boeken die geen thriller zijn waarin het ‘bloedspannend’ is in de meest letterlijke zin van het woord en die je meenemen in de wereld van, in dit geval, een journalist. Of, in mijn andere boeken, een forensisch rechercheur. Ik hoop vooral dat de serie lekker wegleest en mensen er plezier aan beleven, even helemaal in de wereld van Lyn Riley worden meegenomen. Als dat het geval is, maakt het mij niet uit hoe het genre wordt genoemd.”

Kunnen we na dit deel nog meer coldcase-thrillers van je verwachten?

“Mijn hoofd en hart zitten vol verhalen. Die moeten er nog wel uit. In welke vorm ik dat ga doen, daar denk ik nog over na.

Over het boek

Terwijl het team op een genadeloze dader jaagt, moet Lyn Riley voor eens en voor altijd met haar verleden afrekenen. Een cold-case thriller!

Wanneer in Den Haag het lichaam van een dode zwerver wordt gevonden, lijkt een dreigbrief te verwijzen naar een eerdere zaak. Journalist Lyn Riley raakt betrokken bij het onderzoek, dat haar naar een psychiatrische instelling brengt die in de jaren 90 onder dubieuze omstandigheden haar deuren moest sluiten.

Maar dan komen grote belangen van een start-up van een veelbelovend geneesmiddel dat miljoenen kan opleveren op het spel te staan. En Lyn wordt bedreigd uit anonieme hoek. Haalt het verleden haar nu toch echt in?

(Graniet, AW Bruna, € 21,99)

Over de schrijver

Carina van Leeuwen (1959) is forensisch rechercheur in het coldcaseteam van Amsterdam, spreker en auteur. Ze publiceerde eerder de trilogie Unit Plaats Delict en het non-fictieboek Onbekend maar niet vergeten. In de media verschijnt ze regelmatig als dé coldcase-expert en ze geeft bevlogen lezingen en masterclasses over forensisch onderzoek. Magma was het eerste deel van haar nieuwe serie Cold Case, Feniks deel twee en Graniet deel drie.

Zin in? 

Wij geven 3 exemplaren van Graniet weg. Kans maken? Deel je gegevens in onderstaand winformulier en wie weet. Meedoen kan t/m 23 oktober.