
De eeuwige jachtvelden
Een allesverzengend liefde door theatergezelschap Mevrouw Ogterop
Ontroerend. De muzikale voorstelling van theatergezelschap Mevrouw Ogterop is gebaseerd op de roman De eeuwige jachtvelden van Nanne Tepper. Een verhaal over eenzaamheid, een alles verzengende liefde en een zoektocht naar vaste grond onder de voeten. We spraken artistiek leider Lotte Dunselman (1979) over haar rollen in dit verhaal. En we verloten de bejubelde roman, waarop het theaterstuk is gebaseerd.

Je bent artistiek leider, maker en actrice bij Mevrouw Ogterop. Drie totaal verschillende rollen. Is dat niet lastig?
Lotte: “Soms wel. Maar vooral heel leuk. Ik vind het ontzettend leuk om voorstellingen te bedenken, waar gaat het over, wie schrijft het, wie doet de muziek, welke acteurs gaan het spelen, et cetera. Ik ben altijd wel een idee aan het uitdenken, soms jarenlang. Tussen het beginidee van De eeuwige jachtvelden en de première zit bijna 5 jaar. Dus dan zou het ook raar zijn om het idee niet zelf te maken. En aangezien ik opgeleid ben tot actrice is die stap ook logisch, om het zelf te spelen. Het wringt soms wel met het leiding geven, dat is een taak die rust en overzicht verlangt, terwijl de actrice en de maker juist vol adrenaline en in het moment zit.”
Was het jouw idee om De eeuwige jachtvelden te vertalen in een theatervoorstelling? En zo ja, waarom? Heb je het boek ooit zelf gelezen?
Lotte: “Het was mijn idee. Ik zag het boek thuis in onze boekenkast staan. Ik kende het niet maar de titel sprak me aan. Tot mijn grote vreugde zag ik dat het ook nog eens van een Groningse schrijver was, ik zoek altijd verhalen die ergens gelinkt zijn aan het noorden. Ik ben het gaan lezen en herkende meteen dat het boek zich voor een voorstelling leent. Het zit vol dialogen, theatrale situaties en kent prachtige, diep ontroerende personages. Het verhaal over drie kinderen die op het platte land opgroeien en zich er niet helemaal thuis voelen, was voor mij ook nog eens herkenbaar.”
Herken jij jezelf in de rol die je speelt?
Lotte: “Zeker. Het gevoel anders te zijn, ‘een aparte’ zeiden ze dan. En Lisa struggelt in haar tienerjaren met haar seksualiteit. Pas heel laat maakt ze er een soort van connectie mee. Tot die tijd is haar lijf ook vooral een instrument dat bij anderen iets teweeg brengt. Ik kan me dat van mijn eigen tienerjaren ook nog herinneren en daarna. En ik herken me ook in haar gevoel van eenzaamheid.”
De eerste drie voorstellingen kregen juichende recensies. Maakt dat het extra spannend?
Lotte: “Haha, dat valt wel mee. Ik denk dat het voor mij enger was geweest als de vorige voorstellingen slecht waren ontvangen. Het is gewoon altijd spannend. Je werkt maar één keer aan zo’n voorstelling, je krijgt geen tweede kans, het moet nu gebeuren. En tegelijk helpt het helemaal niet om daarover in de kramp te schieten. Ik probeer rustig te blijven en naar mijn intuïtie te luisteren. Als ik steken heb laten vallen in het maakproces kan ik bijna altijd achteraf redeneren dat ik het wel gevoeld heb maar er niet naar heb gehandeld.”
Waarom moet iedereen De eeuwige jachtvelden gaan bekijken?
Lotte” Omdat het een diep ontroerend verhaal is, met een beetje rauwe Groningse humor. Het gaat over drie kinderen die, bij gebrek aan een veilig thuis, dat ‘thuis’ bij elkaar zoeken. In de pubertijd, wanneer hun seksualiteit ontwaakt, worden de oudste twee verliefd op elkaar. Een situatie waar iedereen natuurlijk een mening en oordeel over heeft, de voorstelling neemt je mee in de complexiteit ervan.”
En nog een rede is de cast! De andere spelers (Marcel Osterop en Terri van Splunder) zijn fantastisch. Joost Dijkema is een virtuoze muzikant (hij gaat ook zingen!) en het decor en de kostuums worden ook wonderschoon.
Het verhaal
In De eeuwige jachtvelden volgen de levens van de kinderen Lisa, Anna en Victor die opgroeien in een desolaat dorp op het platteland. De sfeer in het gezin wordt bepaald door een zwaar drinkende vader en een moeder die haar gezin probeert te ontvluchten. Desondanks, of juist daarom, voelen de kinderen zich vast verbonden met het nest waar ze uit voortkomen. Stukje bij beetje ervaren we de aard van de band tussen de twee oudste kinderen Victor en Lisa. De tedere, intieme lotsverbondenheid, de onbevangen gehechtheid en vooral de onbestemde verwarring door de gevoelens voor elkaar.
In de ontroerende theatervoorstelling De eeuwige jachtvelden worden we meegenomen in het verhaal van deze kinderen, die ondanks alle ellende de liefde in het vizier houden. De debuutroman van Nanne Tepper (1962-2012) was de literaire sensatie van het jaar en won in 1996 de Anton Wachterprijs. De Volkskrant: “Nanne Tepper heeft het zich bij zijn debuut niet gemakkelijk gemaakt. Dat hij er desondanks in is geslaagd een meeslepende roman te schrijven, voorzien van vitale, vaak zeer geestige dialogen en schaamteloos ontroerende scènes, bewijst zijn niet geringe talent als verteller en als stilist.”
Waar en wanneer te zien?
De eeuwige jachtvelden is van 27 februari t/m 9 mei te zien in Almere, Amsterdam, Assen, Breda, Delfzijl, Den Bosch, Deventer, Drachten, Franeker, Groningen, Haarlem, Heerenveen, Hengelo, Hoogezand, Kampen, Leiden, Meppel, Nijmegen, Roden, Rotterdam, Sneek, Steenwijk, Utrecht, Veendam, Wageningen, Winschoten en Zwolle.
Lotte Dunselman (Ruinen, 1979) studeert in 2004 af aan de Arnhemse Toneelschool (ArtEZ).
Ze speelt onder andere bij het Noord Nederlands Toneel, NTGent, Dood Paard, Toneelschuur Producties, Het Zuidelijk Toneel en tgECHO.Lotte is van 2004 tot 2020 samen met Anna Schoen artistiek leider van tgECHO. Sinds 2021 is zij artistiek leider, maker en actrice bij Mevrouw Ogterop.
Voor de rol van Anna in De Poolse Bruid van het Noord Nederlands Toneel en tgECHO wordt ze in 2020 genomineerd voor de Theo d’Or, prijs voor de meest indrukwekkende vrouwelijke dragende rol. Voor haar rol in Volpone, door Dood Paard, ontvangt Lotte in 2017 de Colombina voor meest indrukwekkende vrouwelijke bijdragende rol. De solovoorstelling Zotte Zorgen wordt in 2011 genomineerd voor de VSCD Mimeprijs.
Headerbeeld De eeuwige jachtvelden: Fotograaf is Miek Uittenhout.
Zin in?
Wij mogen 3 x de bejubelde roman De eeuwige jachtvelden van Nanne Tepper verloten. Kans maken? Deel je gegevens in onderstaand winformulier en wie weet. Meedoen kan t/m 26 februari.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."