5 vragen aan Who Els van Roode

Ik heb een enorme wilskracht om te overleven

Zin redactie 6 maart 2025

Ze was de publiekslieveling van B&B vol liefde 2024 en had in no time ruim tweehonderdduizend volgers op haar Instagramaccount. De liefde vond Els van Roode (1965) niet. Wél een nieuwe afslag in haar leven: die van tv-persoonlijkheid en schrijver. “En dat op mijn 59ste!”

Els belt na een wandeling vanuit haar huis in Rockanje op een van haar spaarzame vrije momentjes. Sinds haar deelname aan B&B vol liefde is het een gekkenhuis. Haar uitspraken ‘Who Els?’ en ‘Die is niet leuk, die is héél leuk’ in het datingprogramma gingen viral. Voor de eerste uitspraak ontving ze recent de Dutch Reality Award Hoogtepunt, een publieksprijs voor realityprogramma’s en reality- sterren. Haar leven wordt momenteel bepaald door een drukke agenda, lacht ze een paar weken nadat haar boek Somewhere Els, reisavonturen van een voormalig stewardess ver- scheen. Neem je een kijkje op haar halfjaar oude Instagrampagina – een ideetje van haar dochters Josephine en Isabelle; tot die tijd had ze niks met social media – dan duizelt het je van al haar belevenissen. Interviews, haar boek signeren in het hele land, een luisterboek of radiocommercial inspreken, deelnemen aan een programma of zich bijvoorbeeld inzetten voor een goed doel. Als tv-persoonlijkheid en influencer houdt ze zelf haar social media bij, verzekert ze.

“Ik weiger om dat een ander te laten doen, maar het is inmiddels wel een dagtaak geworden.” Ze vliegt van hot naar her, niet anders dan in haar stewardessentijd. “Een aantal jaar geleden moest ik noodgedwongen stoppen als stewardess, en ben ik vervroegd met pensioen gegaan. Door de ziekte van Dupuytren (strengen en knobbels onder de huid in de hand- palm – red.) en een schouderblessure, waaraan ik meerdere keren geopereerd ben, heb ik dagelijks last van chronische pijn.

Els viel vorig jaar als een blok voor B&B-eigenaar Robert Jan in zijn jachtlodge in de Schotse Hooglanden. Een oude corpsbal en kakker met zo’n beetje dezelfde karaktertrekken als Els: innemend, scherp en met een flinke dosis humor. “Meestal val ik op kakkers, maar wel iemand die met beide benen op de grond staat en een niet-lullen-maar-poetsenmentaliteit heeft.” De liefde bleek tot grote teleurstelling van ‘heel Nederland’ niet wederzijds. De klik tussen die twee sterke persoonlijkheden was van mijlenver te zien, oordeelden de kijkers. Maar Robert Jan liet Els met een gebroken hart achter en koos later voor Suzanne. Els’ hart is inmiddels gelijmd. Ze is geen type om dagen- lang met liefdesverdriet en sombere muziek diep onder een dekbed te kruipen. “Of ik te sterk voor hem was? Misschien wel. ‘Veel mannen houden niet van sterke vrouwen,’ zei iemand laatst tegen mij.”

1. Een sterke vrouw zien mannen vaak als one of the guys en niet als sterke levenspartner. Denk je niet?

“Joh, zou ik daarom nog alleen zijn? Ik ben niet alleen maar sterk en ondernemend; ik kan me ook kwets- baar en meegaand opstellen. In een relatie ben ik zorgzaam. Ik kan een grote mond hebben maar net zo makkelijk huilen. Toch geloof ik erin dat ik opnieuw een mooie liefde vind. Het lijkt me fijn om samen oud te worden, zoals mijn ouders.”

2. Uit wat voor nest kom jij?

“Ik ben opgegroeid in een warm gezin met een moeder die altijd thuis was als we uit school kwamen. Ik had schatten van ouders. Mijn moeder was de allerliefste moeder die je je maar kon bedenken; mijn vader was een ‘oude brombeer’ met een hart van goud. Ze zijn inmiddels overleden, mijn vader in 2012 en mijn moeder zes jaar later. Het avontuurlijke heb ik van mijn vader. We gingen altijd op vakantie naar het buitenland, en in die tijd was dat best uitzonderlijk. Met z’n zessen vertrokken we opgepropt in de auto volgestouwd met spullen en aardappels met boven op de auto een surfplank naar Frankrijk of Span je. Het waren de leukste vakanties. Ik heb er zulke mooie herinneringen aan.

Naar Frankrijk gaan we nog steeds; mijn zus en zwager hebben er een huis en elk jaar houden we een familiereünie. Zó jammer dat ik er dit jaar niet bij kon zijn. Het is altijd fijn en gezellig om tijd met elkaar door te brengen en bij te kletsen. We zien elkaar niet heel veel, bellen ook niet regelmatig maar als er iets is, zijn we er altijd voor elkaar. We kunnen op elkaar bouwen. Onze ouders stimuleerden ons alle vier om te gaan studeren. Misschien ook wel omdat ze dat zelf niet hadden gedaan. Ik heb de Hogere Hotelschool gevolgd, uiteindelijk niet afgemaakt, maar het kwam later wel van pas bij het vliegen. Pas op mijn 37ste werd ik stewardess. Voor mij was dat ook een kans om de wereld te ontdekken. In mijn eentje reizen is niets voor mij; ik heb graag anderen om mij heen. Mijn ouders pasten na mijn scheiding en een huwelijk van twintig jaar op Josephine en Isabelle als ik moest vliegen.

Natuurlijk had ik weleens momenten dat ik baalde van mijn werk, want ik miste ook belangrijke gebeurtenissen van mijn dochters of bijvoorbeeld de verjaardag van mijn ouders. Aan de andere kant was ik na een lange vlucht ook weer langere tijd vrij. Het voelde vooral vertrouwd en zorgeloos dat mijn ouders in huis waren als ik weg was. Mijn kinderen waren gek met opa en oma. Ik ben heel close met mijn dochters en in….