Dag stad, hallo natuur

Meer natuur, minder drukte: Charlotte, Dorinda en Nathalie lieten het stadse leven achter zich en kwamen helemaal tot rust. In het bos, op het platteland of vlak bij de zee. ‘Dit voelt als thuiskomen.’

#1 Charlotte

‘Zo dicht bij de natuur zijn geeft me ruimte in mijn hoofd’

Charlotte Brand (1965, coördinator ontmoetingsplaats voor mensen met dementie) verruilde twee jaar geleden haar grote woning in Zaanstad voor een knus huisje op de Veluwe. “Tijdens de bezichtiging waren we op slag verliefd.”

Charlotte: “Na ruim twintig jaar in Assendelft te hebben gewoond, besloten mijn man Frank (1970, technisch manager) en ik in 2022 dat het tijd was voor verandering. Onze drie zoons, Yuri (24), Dimitri (22) en Maksym (21), waren of net het huis uit of stonden op het punt om uit te vliegen. We vroegen ons af: wat moeten we straks met zo’n groot huis in de Randstad? Frank en ik verlangden naar meer natuur en meer ruimte. Eerst keken we rond in Noord-Holland, maar alles wat we leuk vonden was onbetaalbaar of net niet ruimtelijk genoeg. Ondertussen verkochten we onze woning en verhuisden tijdelijk naar Limmen. Een jaar later fietsten we door Gelderland en dachten: dit is precies wat we zoeken! We keken wat er te koop stond en zagen onze huidige woning: een schattig ‘Hans-en-Grietje-huisje’ aan de rand van Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Tijdens de bezichtiging waren we op slag verliefd, maar het huis kopen bleek een uitdaging. Zo waren er ….

#2 Dorinda

‘Nu woon ik in de rust en kan ik de reuring opzoeken’

Lactatiekundige  Dorinda Gouwstra (1972) verliet Zwolle voor de liefde en woont nu met haar partner Pieter (1965, zzp’er in de hijs- en heftechniek) op het Friese platteland. Om zich echt thuis te voelen, deed ze zichzelf een Fries inburgeringstraject cadeau.

Dorinda: “Mijn partner Pieter en ik leerden elkaar in 2018 kennen op een ondernemersbijeenkomst. We werden vrienden en jaren later, na onze scheidingen, sloeg de vonk over. Vervolgens pendelden we een jaar lang heen en weer tussen Zwolle – de stad waar ik vanaf mijn 22ste woonde – en het Friese Hoornsterzwaag, waar Pieter een mooi huis midden in de natuur had. Toen ik daar voor het eerst kwam, vond ik het er vooral kaal en afgelegen. Ik was gewend aan de stad en de gezelligheid, terwijl je bij Pieter eerst minstens twintig minuten moest rijden om de drukte op te zoeken. Maar nadat we een relatie kregen en ik vaker bij hem was, begon ik zijn woonplek meer te waarderen. Zijn huis stond op een prachtige plek vlakbij het Friese Woud en had een grote tuin met geiten, kippen en zelfs een zwemvijver. Op een gegeven moment vroeg ik me af of ik er zelf zou kunnen wonen. Pieter en ik spraken vaker over samenwonen, maar voor hem was verhuizen naar Zwolle lastig vanwege….

#3 Nathalie

‘Ik luister graag bewust naar de stilte’

Nathalie van Dinther (1962, zelfstandig fitnesscoach en managementassistent) verhuisde in 2021 van Den Haag naar het kleine Zeeuwse dorpje Scherpenisse. “Ik had behoefte aan rust en wilde graag dichter bij mijn dochter, schoonzoon en kleinkinderen zijn.”

Nathalie: “Veertig jaar. Zo lang woonde ik in de Bomenbuurt in Den Haag. Een buurt die ooit heel gezellig was. Het was een mix van jong en oud, een soort dorp in de stad. Maar dat veranderde in de loop der jaren. Er kwamen steeds meer expats en tweeverdieners met jonge gezinnen bij. De sociale cohesie verdween, de buurt werd individualistischer en de drukte nam toe. Hierdoor voelde de buurt voor mij steeds minder als thuis. Toen in 2019 een weg achter mijn woning maandenlang was afgesloten, ontdekte ik hoe fijn de stilte was. Dat was het moment waarop ik besefte: misschien moet ik de stad wel verlaten. Mijn dochter Sophie (29) woonde inmiddels in Scherpenisse, haar partner had daar vlakbij een baan gekregen. Toen mijn eerste kleinkind in 2020 werd geboren en er in 2021 een tweede op komst was, groeide mijn verlangen om dichter bij hen te zijn. Omdat Sophie mijn enige kind is en ik geen partner heb, was de keuze snel gemaakt. Via een makelaar vond ik een kleine, oude woning in een schattig straatje, op maar 400 meter van mijn dochters huis. Gelukkig had het ook een tuin, iets waar ik in Den Haag met alleen een dakterras al jaren van droomde. De mensen in Scherpenisse zijn socialer dan in Den Haag; iedereen groet elkaar. Om in te burgeren, ben ik….

Verder lezen?

Lees het vervolg van de verhalen van Charlotte, Dorinda en Nathalie in ons dubbeldikke lentenummer Zin 4/5. Nu in de winkel. Of bestel ‘em hier online.

T E K S T : R E N E E B R O U W E R | B E E L D :
C H A R L O T T E B R A N D
D O R I N D A G R O U W S T R A
N A T H A L I E V A N D I N T H E R (ook het headerbeeld)