Boekenclubrecensie Margaret Atwood – Heksengebroed
In dit boek draait het om Felix die aan de top van zijn loopbaan staat. Hij is artistiek leider van een theater festival. Hij was getrouwd met Nadia. Amper een jaar na het huwelijk stierf ze tijdens de bevalling aan een infectie. Hierna werd de zorg van zijn pasgeboren dochter aan hem overgelaten. Hij kon de zorg niet alleen aan vanwege zijn producties dus zorgen vrouwen voor hem. Hij houdt zielsveel van zijn dochter. Hij had grote plannen met haar totdat ze drie werd en stierf aan Meningitis. Helaas was hij op die dag bezig met een productie en had aangegeven niet gestoord te willen worden. De artsen proberen het meisje nog te redden aar tevergeefs. Toen hij thuis kwam was het te laat. Ze was er niet meer.
“Ze kon niet zomaar uit de wereld verdwenen zijn. Dat weigerde hij te geloven. Lavinia, Julia, Cordelia, Perdita, Marina. Al die verloren dochters. Maar sommigen werden weer teruggevonden. Waarom zijn Miranda dan niet?”
Tijdens het werken aan een productie The Tempest komt hij in ballingschap in een hutje in het bos te leven, belaagd door de herinneringen aan zijn geliefde dochter. En broedend op wraak. Na twaalf jaar dient de mogelijkheid tot wraak zich aan in de vorm van een theatercursus in een nabij gelegen gevangenis. Hier zal Felix alsnog the tempest opvoeren en de verraders in een val lokken. Pure magie! Maar zal de val van zijn vijanden Felix doen herrijzen?
“Maar het was meer, want in de betoverende luchtbel die hij schiep, zo zijn Miranda weer tot leven komen. Het was des te verpletterender voor hem toen die bel uiteenspatte.”
Allereerst wil ik zeggen dat ik de cover van het boek bijzonder mooi vormgegeven vind. Wat was ik blij toen dit boek bij mij op de deurmat plofte. Ik was eerst wel een beetje bang dat dit boek een beetje dramatisch zou worden, maar ik had het mis. Het boek heeft me nogal verrast. Bijna alles aan dit boek klopte: proloog, verhaallijn was ook prima. Ik moest wel eventjes wennen want een filmvoorstelling in een proloog ben ik zelden tegengekomen in andere boeken. Ook moest ik even wennen aan de aparte schrijfstijl ( positief). Af en toe zaten er ook lachmomenten. Dat vond ik zeker fijn. Ik had wel verwacht dat het boek zware actiescènes zou hebben omdat de titel me hieraan deed denken. Maar goed het verhaal was zeker goed verteld dus die actiescènes kon ik wel missen. De auteur heeft zeker wel de emoties op de juiste plek kunnen weergeven. Je kunt duidelijk zien dat de hoofdpersoon erg veel van zijn dochter houdt. Ook kon je duidelijk zien dat hij uit was op wraak. Het verhaal is zeker origineel en erg leuk. Met veel plezier heb ik dit boek verslonden. Dit boek krijgt 4 sterren van mij.
Sherry Hus