Boekenclubrecensie Noordwaarts – Naomi Rebekka Boekwijt

Naomi Rebekka Boekwijt is een getalenteerd schrijfster. In Noordwaarts leren we door haar Gitta kennen. Gitta groeit op met een tirannieke vader en een gevoelloze moeder, ze heeft geen enkel respect voor hen en daarom noemt ze haar ouders bij de voornaam: Anton en Inez. Er is ook nog Broer, met hem voelt ze wel iets van verwantschap of vriendschap.

Gitta voelt zich opgesloten in een kooi, ze kan nergens heen, haar emoties en gevoelens kan ze bij niemand kwijt. Om toch nog iets te voelen, beschadigt ze zich zelf, soms letterlijk soms figuurlijk. Ze voelt zich opgesloten als in een kooi in het benauwde dijkhuisje waar ze met haar ouders en broer woont. Samen met Broer probeert ze weleens in opstand te komen maar Anton gaat met woord (Gitta) en daad (Broer) de opstand hardhandig te lijf. Dan gaat het gezin op vakantie naar Denemarken waar Anton oorspronkelijk vandaan komt. Ze zijn uitgenodigd door Karen, de zus van Anton, voor een feest. Eenmaal daar aangekomen is Anton in zijn element en wordt het voor de andere gasten pijnlijk duidelijk dat dit ten koste gaat van het geluk van zijn kinderen.

Op het feest ontmoet Gitta het onwaarschijnlijke paar Ole en Randi, onwaarschijnlijk omdat niet duidelijk wordt wat hen bindt. Na dit feest doet Gitta voor de tweede keer eindexamen, nu slaagt ze wel. Moeder Inez is met de noorderzon vertrokken naar een warm land en heeft de halve inboedel laten verschepen. Ook Gitta besluit te vluchten: ze gaat studeren in Denemarken en gaat bij Karen en Mads wonen. Ze krijgt een vriendje, Stein, even lijkt alles goed te gaan. Maar dan wordt de aantrekkingskracht van Gitta voor zowel Ole als Randi te groot. Gitta zoekt alleen maar naar (moeder)liefde maar zijn de motieven van Ole en Randi wel zo zuiver? Zal Gitta de liefde vinden waar ze zo naar verlangt?

Mijn mening: Gitta wordt zo goed beschreven dat je haar wanhoop voelt, je wil haar raad geven bij de (verkeerde) keuzes die ze doet en haar troosten wanneer het weer eens fout gaat; knap gedaan van de auteur!
Ik geef het boek vier sterren.

Jeannie Bertens