Meesterlijke verbeelding

De muziek van Panda Bear is vrolijk en op een ongedwongen manier veelzijdig. Ze doet voortdurend denken aan de lichte psychedelica die aan het eind van de jaren zestig heel normaal was. Maar ze is van nu.

Panda Bear is de artiestennaam van Noah Lennox, een 36-jarige multi-instrumentalist en zanger uit Baltimore die door een speling van het lot is blijven plakken in Lissabon.

Vanuit Portugal speelt Panda Bear dankzij onvolprezen glaskabel al jaren een belangrijke rol in de ontwikkeling van de popmuziek. Die werd voor het grote publiek pas duidelijk toen Lennox vorig jaar een fantastische zangpartij invulde op Random Access Memories, het niet te missen invloedrijke album van Daft Punk, dat overigens de loopbaan van Pharrell Williams nieuw leven inblies.

Lennox maakt al meer dan tien jaar deel uit van het vooraanstaande Animal Collective, een muzikantenproject met de verbeeldingskracht van Zappa’s Mothers of Invention of Captain Beefheart’s Magic Band. Maar daarnaast produceert hij als Panda Bear platen die blijk geven van een aparte verbeeldingskracht.

Zijn nieuwste album draagt de onheilspellende titel ’Panda Bear meets The Grim Reaper’. Het is een van de eerste meesterlijke platen van 2015.

Dat heeft ook te maken met de thematiek: de ’Grim Reaper’ is het engelse equivalent van ’Magere Hein’, het angstaanjagende skelet dat je aan het eind van je de dagen met een hooivork staat op te wachten.

Aanleiding voor dit thema vormde het ziekbed en het overlijden van Noah’s vader. Panda Bear: ,,Net zoals iedere andere muzikant zoek je dan troost in de muziek. Maar al heel snel dacht ik: als ik dit aan anderen laat horen, dan moet ik het niet alleen over mijn eigen sores hebben. De dood is ook een nieuw begin. Dus heb ik een song geschreven over hoe het stoffelijk overschot juist bacteriën de kans biedt op leven.’’

Reïncarnatie dus. Lennox: ,,Door zo naar de dood te kijken, heb ik het besef gekregen dat ik nog even heb.’’

John Oomkes