BELEEF DE TIJD VAN JE LEVEN
‘Het kleed was het schip’

‘Het kleed was het schip’

Berend Boudewijn vertelt waar hij vandaan komt.

De scheiding van zijn ouders maakte niet zo’n indruk op hem als kind. Maar dat had misschien met de oorlog te maken. Regisseur en schrijver Berend Boudewijn (1936) herinnert zich die periode vooral als gezellig. Want met onderduikers in huis was er altijd iemand thuis.

Ons schip

“Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 7 was. Gek genoeg heb ik geen enkele herinnering aan spanningen die daaraan vooraf moeten zijn gegaan. Het was bij ons thuis juist altijd erg leuk. Mijn vader zat boven te schrijven in zijn mooie studeerkamer. Met mijn moeder speelde ik beneden: ik was de kapitein en het kleed was het schip. Dat was lastig bij het stofzuigen, want dan zei ik steeds dat ze in het water stapte.  ‘Het hele huis is het schip,’ zei ze daarom, ‘en ik ben de stewardess.’

Eerder gezellig

Ik had een grote broer, die wonderbaarlijke dingen kon. Toen ik op een dag thuiskwam uit school vertelde hij ontdaan: ‘Papa was hier met een verhuiswagen en heeft zijn spullen weggehaald!’ Ik was vooral onder de indruk dat Michaël, die reus tegen wie ik zo opkeek, steun zocht bij mij. Verder vond ik er niet zoveel van. Dat had misschien met de oorlog te maken.” “In mijn kinderlijke beleving was de oorlog eerder een gezellige dan een angstaanjagende tijd.

berend boudewijnBlokje om

Na de scheiding van mijn ouders werden we eerst vanuit Bergen naar Heiloo geëvacueerd en vervolgens naar Amsterdam. Mijn moeder nam onderduikers in huis: vier mensen die altijd thuis waren! Heerlijk voor een kind. We gingen wel met hen naar buiten: ’s avonds als het donker was even een blokje om.  Dan werden ze gelucht, zei mijn moeder voor de grap. Ik wist niet dat het onderduikers waren. Mij was verteld dat ze arm waren en daarom bij ons logeerden.

Saamhorigheid

In de Hongerwinter reden mijn moeder, Michaël en ik met – naar wat werd beweerd – de laatste vrachtwagen naar het noorden. We kwamen in Appingedam terecht. Natuurlijk waren de bombardementen niet leuk, maar ik kan me geen gigantische angst herinneren. Er was een grote saamhorigheid onder de mensen.”

Het complete interview met Berend Boudewijn is te lezen in Zin 1. Deze ligt nu in de winkels of is te krijgen in onze eigen shop!