‘Wat ben ik blij dat jij mijn dochter bent’

Om de keuzes die ze maakt. Of hoe liefdevol ze haar kinderen opvoedt. Je bent trots op je dochter! En dat mag ze weten ook: je schreef haar een brief. Nú in Zin: de mooiste brieven van Zin-lezers aan hun dochter. Lees hier vijf extra prachtig brieven

Kleurrijk

Wat ben ik blij dat jij mijn dochter bent. Jij laat de zon in mijn leven schijnen. Eigenlijk ben ik altijd al trots op jou. Op jouw doorzettingsvermogen en kijk op het leven. Je begon al vroeg met tekenen en andere creatieve uitingen. Kijk eens rond in mijn huis: overal staan en hangen leuke dingen! Ongeveer twee jaar geleden kwam aan jouw tienjarige relatie een einde. Niet dat er een ander was maar jullie waren uit elkaar gegroeid. Jij kwam in dezelfde stad wonen mede omdat je hier een nieuwe baan vond. Het was voor jou een moeilijke tijd maar je sloeg je er goed doorheen. Het maakte mij zeer trots. Het is heerlijk dat je een nieuwe liefde hebt gevonden. Dat geeft kleur aan jouw leven. Trots ben ik dat wij fijne gesprekken samen hebben en dat ik weet en voel dat je er voor mij bent. Lieve Suus, ik hou van jou. 
Joke (1952)

Pretogen

Zittend aan onze eettafel valt mijn blik op een foto van jou. Je zit met een emmertje op je hoofd in de kruiwagen bestuurd door jouw grote broer. Blonde haren, gebruind door het vele buitenspelen. Met een brede glimlach en blauwe pretogen. Deze foto heeft me vaak door moeilijke momenten in het leven getrokken. Hij verwarmt en verblijdt mijn hart. De jaren vliegen voorbij. Je zit op kamers en volgt je opleiding. De basis daarvoor was al gelegd in groep 8. Je hield een spreekbeurt over Moeder Theresa en wist toen al wat je wilde. Arme jonge kinderen en oude mensen helpen. Jij, lieve sterke meid, je hebt je hart gevolgd. Als je thuis komt met je verhalen straal je met je hele gezicht omdat je iets voor een client hebt kunnen betekenen. Dan denk ik vaak: meid, je hebt dit diploma niet eens nodig. Je mooie lach en je pretogen zijn het beste medicijn die je deze mensen kunt geven. Marie-Jose (1966)

Leergierig

Eigenlijk ben jij een typische ADHD’er en dat was direct al duidelijk. Druk in de buik en binnen een uur geboren. En dat als eerste kind van een moeder die eigenlijk nog een meisje was: ik dus. Eenmaal op de wereld moest alles snel en gunde jij jezelf de rust niet om te slapen: het leven was er om te ontdekken! Dus snel lopen en praten, zelfs je tanden kreeg je eerder dan een doorsnee kind. Eenmaal op school bleek je in alles de beste te willen zijn en dat was je ook. Menig ouder was jaloers op zo’n leergierig kind. Nooit was er een klacht – behalve die keer dat je op schoolkamp een fles drank in je bagage had. Later bleek dat een cadeau voor je vader (maar daar trapten de leerkrachten niet in). Al snel leerde je je huidige man kennen en combineerde je drie kinderen met een fulltime baan. Toen de kinderen wat ouder werden, begon je aan een studie psychologie die je als beste van je klas afrondde. Nu ga je voor jezelf beginnen en sta je ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Ik ben trots dat je het ondanks je beperking zo ver hebt weten te schoppen. En daarnaast een zo’n ontzettend goed en betrokken mens bent die klaar staat voor iedereen. Mama Marianne 

Dapper

Wat was je prachtig toen je werd geboren. Wat was je vrolijk met je lieve lach en soms ernstige snoetje vaak met een boekje. Wat was je blij toen je naar school mocht. Nieuwe dingen leren, vooral lezen en schrijven. Wat was het verdrietig voor jou en je broertje dat papa ineens niet meer thuis maar ergens anders ging wonen. Wat was het soms moeilijk dat je sneller ging dan je klasgenootjes en je emotioneel gezien niet altijd met ze meekon. Wat was je nog jong als brugpieper op een grote middelbare school waar je je dapper handhaafde en snel nieuwe vriendinnen vond. Wat een zware tijd maakten we door in ons gezin, voor jou o zo pijnlijk. Wat fantastisch dat je toch twee studies cum laude heb afgerond en nu een fijne baan hebt. Wat ben ik trots op jou! Liefs, mama Maud (1961)

Enthousiast

Je bent 22 jaar geleden op een zonnige woensdag geboren. Een mooi, gezond meisje precies zoals Opa Jan dat vier maanden daarvoor op zijn sterfbed had voorspeld. Kenmerkend was dat je alles net even iets anders dan ‘normaal’ wilde doen. Aan opdrachten op school moest jij een eigen tintje geven. Ook gaf je duidelijk aan wat je wel of niet leuk vond. Je kon soms erg verdrietig zijn, je had erg veel moeite met compromissen sluiten. In groep 7 en 8 heb je een moeilijke periode gehad. Je werd gepest en durfde daardoor niet meer te laten zien wat je kwaliteiten waren. Op het vervolgonderwijs kwam je vanaf de derde in een vwo-plusklas terecht toen bleek welke leerprestaties bij je hoorden. Je mocht meedoen aan Europese projecten en zorgde ervoor dat alles goed geregeld was. Bij je diploma-uitreiking vertelde je mentor dat je een echte bèta-leerling bent maar dat je op moest passen dat je niet alles wilt: je zult in het leven ook keuzes moeten maken. Je keuze voor de universiteit nam je zorgvuldig. In juni, voordat je wist dat je geslaagd was, had jij je kamer al gevonden. Je bent druk met je studie maar neemt deel aan veel activiteiten. Je hebt in het bestuur gezeten van de studievereniging en de volleybal, organiseert studiereizen, bent mentor van nieuwe studenten, doet vrijwilligerswerk bij blinden en slechtzienden en werkt in de horeca. Je studie begon met sterrenkunde maar is nu natuurkunde geworden die je bijna hebt afgerond. Je voelt je thuis in deze wereld. Je kamer is altijd netjes en schoon en nu ben je weer enthousiast over een programma dat helpt om je kledingkast netjes te ordenen. Mame ook iets voor jou? Ik zal je er wel bij helpen. Je bent een enthousiaste jongedame die voor iedereen klaar staat maar ook op tijd ruimte voor zichzelf neemt. We zijn supertrots op je. Liefs, mama Rianne

Lees de rest van de brieven in Zin 6. Nu in de winkel of hier online te koop.