‘Soms denk ik: o, heb ik het wel goed gedaan?’

Om de keuzes die ze maakt. Of hoe liefdevol ze haar kinderen opvoedt. Je bent trots op je dochter! En dat mag ze weten ook: je schreef het haar. Nú in Zin: de mooiste brieven van Zin-lezers aan hun dochter. Lees hieronder zes extra prachtig brieven.

Sterk

Lieve Rebecca en Deborah, ik ben supertrots op jullie! Omdat jullie, ondanks de geestelijke mishandeling die jarenlang bij jullie vader heeft plaatsgevonden, je staande hebt weten te houden. Jullie zijn beiden mooie mensen geworden met een heel eigen karakter. Jullie zijn goed voor je medemens als deze het verdient. In jullie werk, de een als taxichauffeur, de ander als leerling-automonteur, kunnen jullie veel kwijt. Jammer dat jullie destijds het aanbod afsloegen om mee te verhuizen naar mijn nieuwe partner. Dan was alles waarschijnlijk heel anders gelopen. Maar alles was daar waar jullie woonden: familie, vrienden, school. Dus ik begreep het, al heb ik jullie vaak huilend en smekend aan de telefoon gehad. Nu wonen jullie beiden op jezelf en zijn jullie dochters om heel trots op te zijn. Ik hou ontzettend veel van jullie. José

Loslaten

Soms denk ik: o, heb ik het wel goed gedaan, heb ik niets laten liggen? Ik vrees van wel maar weet ook dat ik het beste voor jou probeerde te doen met de wijsheid van toen. Lieve Muis, ik ben trots op je. Hoe je je zaakjes aanpakt, regelt, hoe je zelfstandig te werk gaat en je aanpast bij tegenslag. Ik blijf je bestoken met goede raad die je niet wilt horen maar bedenk dat ik veel in jou herken (zelfs soms de fout maak te denken dat jij precies bent zoals ik). De ‘wijsheid’ waarmee ik je wil overvoeren laat je langs je heengaan. Ik mag leren loslaten en mij realiseren dat jij je eigen pad loopt – ook al denk ik soms een korter, mooier paadje voor jou te weten. Je loopt je eigen pad, het is jouw leven. Lieve Elma, ik ben blij dat jij mijn dochter bent. Ik hou van je. Mam W.

Spontaan

Wat ben je toch een leuke, avontuurlijke en spontane meid Kimberley! Nooit bang voor iets. Ik vond het fijn dat je jouw stageplekken in Duitsland zocht. Goed voor je taalontwikkeling. Toen je met het idee kwam om naar Australië te gaan, schrok ik: zo ver weg van huis! En ik dacht: ach, morgen wil je weer iets anders. Maar je hebt hard gewerkt, zelf je ticket betaald, visum aangevraagd en alle belangrijke dingen geregeld. Je was er klaar voor. Ik ben heel trots op jou. En ik weet dat je Down Under de tijd van je leven hebt. Je bent de halve wereld overgevlogen. Je bent er alleen, zonder ons. Beslissingen moet je zelf nemen. Je bent verstandiger geworden. Een halfjaar op jezelf passen. Bijna elke week weer nieuwe dingen te verwerken. En je krijgt nooit genoeg van alles! Blijf zo spontaan en geniet vooral van je leven. Ik bewonder je enorm. En wat je ook doet na je terugkomst, ik zal je steunen waar ik kan. Tot gauw, ik mis je. En ik hou van jou. Mama Heike

Zorgzaam

Je bent inmiddels volwassen maar terugkijkend op je jeugd blijft het bijzondere contact met je grootouders me raken. Vanaf je geboorte kon je altijd bij ze terecht. Wat genoten ze van hun enige kleinkind. Ze verwenden je, gaven je al hun aandacht en overgoten je met liefde. Wat waren ze trots op je. Jaren later werden ze afhankelijk en verhuisden naar een verpleeghuis. Jij als tiener was een van hun trouwste bezoekers. Je overgoot ze met aandacht, zorg en liefde. Niets was je teveel. Ondanks hun vooral geestelijke aftakeling bleef het oude vertrouwde gevoel. Zodanig zelfs, dat je rol op enig moment veranderde. Je was niet langer hun kleindochter: steevast beweerde je oma dat jij hun dochter was. Een ‘dochter’ die moederde en zorgde voor onvergetelijke momenten. Een sprankelende, jonge verschijning in het veelal sombere verpleeghuisleven van alledag. Ze zijn al jaren geleden overleden maar nogmaals dank, ook namens hen. Leny

Lieve Sacha,

Als baby zo’n mooi meisje met je lange vingers. Als peuter wuivend vanuit je bokkenwagen naar opa en oma. Als kleuter zittend in je fietsstoeltje bij paleis Soestdijk, wachtend op de koningin bij wie we een kopje thee zouden gaan drinken. Als kind aangemoedigd door juf Jeanette om je spreekbeurt als eerste te houden. Als puber teleurgesteld dat je geen havo mocht doen. Als jongere naar Barneveld voor de opleiding met dieren waarvan opa vroeger nog directeur is geweest. Als jong volwassene die vorig jaar haar 21ste verjaardag in Nieuw-Zeeland vierde – omdat je na je opleiding graag ‘iets anders’ ging doen. Als groom werkend in de paardenpolo heb je je reis bij elkaar verdiend om vervolgens datzelfde werk in Nieuw-Zeeland te gaan doen. Wow, wat ben ik trots op dat kleine meisje dat al heimwee had als ze naar school moest. Dat nu de zonsondergang appt vanaf de andere kant van de wereld terwijl ik haar de zonsopkomst app. Dikke knuffel, Mama Caroline

Compliment

Na de stevige woordenwisseling van gistermiddag wil ik je toch laten weten dat ik geweldig trots op je ben! Hoe jij, door al die jaren jezelf opzij te zetten, een zoon van 20 zich zó hebt laten ontplooien tot de meest gelukkige jongen. Geboren met een dichte schedelnaad en vele problemen. Maar in wie jij alle energie stopte en terecht het mooiste compliment dat er is van hem krijgt: “Ik heb wel La Tourette, maar ik bén het niet!” Hoe mooi is dát! Ondanks onze woordenwisseling wilde ik je laten weten dat ik heel veel van je hou en jou ook gelukkig wil zien en een fijn leven wil toewensen. Wij, papa en ik, zijn enorm trots op wat Bart heeft bereikt. ‘Zeilen met Bart’, daarmee kan hij kinderen die ook een probleem hebben een paar fijne dagen bezorgen. Geweldig. Dus Wanda, vergeet die woordenwisseling want de basis is Liefde. Een dikke knuffel en tot gauw, mama Loes

Lees de de 13 mooiste brieven in Zin 6. Nu in de winkel of hier online te koop.
Gelijk meer brieven lezen? Dat kan hier.