Hanneke heeft The Beatles in het echt gezien

Vier jongens, een grote hal en een krijsende menigte. Hoe kreeg Hanneke dat nou op papier? Lees het in haar nieuwe column.

The Beatles

In de loop van mijn lange carrière – zo’n jaar of 55 nu – heb ik zo’n beetje alle oude media doorlopen. Ik begon als leerling-journalist bij Het Parool om daar tegen een soort minimumloon drie jaar lang het vak te leren. Het Parool was een toonaangevende krant, als oud-verzetskrant geliefd en gerespecteerd in en buiten Amsterdam. Een van mijn eerste buitenshuisklussen als jongste bediende was verslag doen van het enige Nederlandse concert dat The Beatles ooit in Nederland gegeven hebben: in een enorme veilinghal in Blokker.

Leerlingenneus

Het was 6 juni 1964. Als ‘pers’ stond ik met mijn leerlingenneus vooraan en ik had eigenlijk helemaal niet door dat ik bij een Historische Gebeurtenis aanwezig was. Mijn zoon en kleinzoon, keiharde Beatlesfans, zeggen nog wel eens bewonderend tegen mij: “Jij hebt de Beatles in het écht gezien. Wow!” Ik had daar in die veilinghal vooral de zenuwen om het stukje dat ik later die nacht moest schrijven. Vier jongens, een grote hal en een oorverdovend krijsende menigte. Hoe kreeg ik dat op papier? Maar ik wist ook: dit is mijn vak. Ik verloor daar, die nacht in Blokker, mijn hart aan de journalistiek. Met mijn neus vooraan staan om dat wat ik meemaak door te vertellen.

Journalistiek

En dat ging ik doen. Eerst in de krant, later via de radio, nog veel later in televisieprogramma’s. Alle soorten journalistiek zijn mij lief maar ik hou toch het meest van de radio. Dat begon bij ons thuis, in de naoorlogse jaren. Daar stond de radio centraal. Wij luisterden als sociaaldemocraten altijd naar de VARA. Naar De familie Doorsnee, The Ramblers, politiek commentaar van Meyer Sluyser, Showboat met Wim Sonneveld alias Willem Parel – zelfs naar het nieuws in Esperanto.

Grote liefde

Radio zit in mijn DNA en is nog steeds mijn grote liefde. Dat is niet makkelijk, want de radio waar ik van hield, is bijna niet meer. Ik hou van mooie lange gesprekken, kan me niet schelen met wie, als het maar niet altijd kort, kort, kort moet. En niet alleen maar over nieuws gaat. En gelukkig is daar nu, vanuit onvrede en vóór mooie radio, de podcast. Een eindeloze digitale schatkamer met schitterende (en minder schitterende) audio-programma’s. Simpel en gratis binnen te halen. Op je smartphone of je computer. Jammer alleen dat ik nu dagwerk heb aan het uitleggen aan generatiegenoten hoe deze tovertruc werkt.

Hanneke Groenteman (1939) is programmamaker, journalist en schrijver. In Zin schrijft ze over waar een vrouw in deze levensfase tegenaan loopt. En wat ze daarvan vindt.

Nooit meer een column van Hanneke missen? Met deze aanbieding lees je Zin wel erg voordelig.