‘Moet ik ingrijpen bij een ruzie bij de buren?’

Saskia hoort haar buren vaak heftig ruzie maken. Moet ze ingrijpen? Zin’s columnist hoogleraar klinische psychologie Willem van der Does (1960) beantwoordt de vraag van Saskia.

Right next door

Wij hebben sinds een paar weken nieuwe buren. Heel vriendelijke mensen die enthousiast kennis kwamen maken. Maar: ze maken vaak ruzie. En hoe! We kunnen soms woordelijk verstaan wat ze elkaar toeschreeuwen. Laatst zaten we rechtop in bed. Het was al laat en we hoorden dreigementen, en meubels die woest werden verplaatst. Het is niet zozeer de geluidsoverlast waar we mee zitten maar we maken ons zorgen. Wat gebeurt daar allemaal? Mijn vraag is: moeten we ingrijpen – of beter: mogen we ingrijpen? En zo ja, hoe?
Saskia (1958)

Beste Saskia,

Er is een meldpunt waar je vermoedens van huiselijk geweld kunt melden. Makkelijk te vinden op internet, je kunt anoniem bellen en bespreken welke stappen gezet kunnen worden. Of je móet ingrijpen – in de zin van het wettelijk verplicht te zijn – dat weet ik niet. In elk geval wel als je als professional stuit op signalen van huiselijk geweld of kindermishandeling, dus in werk als docent, hulpverlener of een dergelijk beroep. En verder voel je waarschijnlijk een morele druk om niet weg te kijken, zeker als er kinderen bij betrokken zijn. Mogelijk zal het eerste advies van het meldpunt zijn om het met de buren proberen te bespreken. Of met een van beiden. Bedenk dat het gedrag vaak voortkomt uit onmacht, dat helpt om het niet beschuldigend te brengen. Misschien dat het besef dat jullie hun ruzies letterlijk kunnen volgen, hen zal helpen om zelf de stap richting hulpverlening te zetten.

Wat vind jij?

Bevond jij je weleens in een vergelijkbare situatie als Sakia? Wat deed je toen? Of hoe zou jij deze situatie aanpakken? Wij horen het graag.

Prangende vraag? Mail hem naar redactie@zin.nl o.v.v. ‘Dr. Does’. Meer vragen lees je in de nieuwe Zin. Nu in de winkel of hier te bestellen.