Waar ik vandaan kom

Als ‘extreem’ klein en tenger jongetje uit een katholiek gezin was René van ’t Hof (1956) altijd in beweging, maar wel op zíjn manier. En ‘mededeelzaam’ was-ie ook, een beetje té. “Ga aan het toneel,” zei men. Dat deed-ie, óók op zijn manier. Lees meer in de nieuwe Zin!

“In de zesde klas van de lagere school, toen ik in de eindmusical een hoofdrol speelde en van iedereen complimenten kreeg, kwam het bij me op om toneelspeler te worden. Ik deed altijd al mensen en situaties na, ik denk dat het mijn manier was om dingen te verwerken. De mensen die ik nadeed kwamen uit de series die ik op televisie zag: The thunderbirds, Ripcord, Thierry la Fronde, Floris. En Catweazle natuurlijk! Ja zuster, nee zuster vond ik ook geweldig. Leen Jongewaard was voor mij echt een voorbeeld. Wat ik destijds nog niet kon beschrijven, maar blijkbaar wel al doorhad, was dat hij zo goed was omdat hij zijn spel serieus nam. Toen Wim Sonneveld ook een keer een opa speelde, vond ik dat toen al niet leuk. Nu zie ik waarom: het lag er te dik bovenop, hij knipoogde bij wijze van spreken tijdens het spelen. Ik probeer zoals Leen Jongewaard te werken: wat ik ook speel, ik speel het serieus.”

Rene op het toneel zien? Dat kan. Deze zomer speelt hij in Terug naar toen, de komedie rond Tjitske Reidinga in het DeLaMar Theater in Amsterdam.
Bekijk hier de speellijst.