De wondere wereld van Myanmar en Thailand

Reizen in Myanmar en Thailand gaat gemakkelijk. En er is zo veel nieuws te zien en te beleven – balancerende vissers op een uitgestrekt meer, honderden tempels op een kluitje, prachtige rijstvelden. “Een onwerkelijk mooie wereld.” Hieronder een impressie van deze reisreportage Zin 12.

Angstaanjagend

Doi Suthep, de heiligste tempel van Noord-Thailand, ligt even buiten Chiang Mai, boven aan de heilige Doi Suthep-berg. Een trap met 306 treden, met een angstaanjagende zevenkoppige leuning, leidt naar de tempel. De entree is overdonderend. Het warme marmer onder de voeten voelt weldadig aan. De goudkleurige ‘chedi’ doet pijn aan de ogen. De muren zijn versierd met schilderingen die het verhaal van de Boeddha vertellen. Families uit heel Thailand offeren wierook, kaarsjes, voedsel en lotusbloemen.

Door de jungle

Bergafwaarts gaan we hiken. Dwars door de jungle. “Tweeënhalf uur afdalen,” zegt Pol. Pol is een typische Thaise gids. Helpt graag en waakt over me als een kip over haar kuiken. Snijdt een bamboetak voor me tot wandelstok en zegt waar ik op glibberige plaatsen mijn voet moet zetten. Elke keer als hij zelf uitglijdt, gebruikt hij het als voorbeeldval: “Zie je, be careful here.” Het dichte woud, vol herfstbladeren (onze herfst is hun zomer), is vol kwetterende vogels. We passeren drie watervallen en komen bekaf maar voldaan bij het busje.

50.000 kilo bladgoud

In een luttel uur vlieg je van Chiang Mai naar Yangon (vroeger Rangoon) en beland je in een andere wereld. Mannen dragen hier een longhi, de lokale sarong, met een fris gestreken overhemd erboven. Het boeddhisme in Myanmar, 16 keer Nederland, is intens, kleurrijk en streng. Het verkeersbeeld in de grootste stad van Myanmar bevreemdt: waar zijn de scooters en bromfietsen? Gids Cherry licht toe. “Motorbikes zijn hier verboden. En we rijden sinds 1970 rechts in plaats van links, wat je zou verwachten in een oud-Britse kolonie.” Het behoort, net als de naamomzetting van Birma naar Myanmar, tot de gerichte maatregelen om het Britse verleden uit te gummen. De Shwedagon Pagode kaapt de horizon van Yangon. Het monumentale tempelcomplex is de boeddhistische huiskamer van Myanmar. De binnenkomst is verpletterend. Bezoekers bestijgen devoot een gouden trap, die hen omhoog zuigt naar de 98 meter hoge pagode, bedekt met 50.000 kilo bladgoud. Daaromheen zijn tientallen tempeltjes en offerplaatsen. Overal staan, zitten, liggen en hangen biddende en chantende (ritmisch sprekende) mensen en monniken. Shwedagon is een tussenstation tussen aarde en hemel. Ook al geloof je geen bal, het voelt hier paradijselijk.

Wedstrijdje eenbenig roeien

Het ballet van de vissers op het Inle Lake, hartje Myanmar, is van een huiveringwekkende schoonheid. De Intha-vissers voeren, om twee handen aan het net te kunnen houden, een éénbenige balanceer-act op. De roeispaan wordt boven tegen de oksel geduwd, onder slaat het been eromheen: sturen en roeien met één been. Het Inle Meer is Giethoorn, bollenvelden en de Everglades ineen. Tussen huizen op palen vind je duizenden hyacinten op bedden van groen. Inthavrouwen en -mannen bewerken hun drijvende moestuinen. Met onze longboat suizen we door een onwerkelijke wereld naar het hotel.
Gids Now Now geeft een bliksemcursus Inle Lake. We fietsen en varen langs kloosters, kleine weverijen en sigarenfabriekjes. We volgen een traditionele kookworkshop bij Tin Tin, een Birmese dame van de Intha-stam, die in haar paalwoning op drie houtskoolpitten Shan-curry’s, -noodles en gestoomde vis bereidt.

Super gids

Now Now is werkelijk een voortreffelijke gids met een groot sociaal hart. Hij maakt helemaal waar wat Talisman travel design, de ontwerper van onze reis, bedoelt met ‘de allerbeste gidsen’. “Ik wil je nóg iets laten zien,” zegt hij. Hij stelt me voor aan vier vrouwen uit een team dat sinds kort aan competities eenbenig roeien meedoet. Ze doen het me voor. Bijna sexy bewegen ze in hun wedstrijdshirtjes over het moeras. Vol trots vertellen ze dat hun oer-traditionele vissersmannen pas toestemming gaven na een uitgegooide hulplijn naar de traditie: “Onze grootmoeders deden dit soort wedstrijdjes al.”

Op safari

Terug naar Thailand. De grotestadschauffeur rijdt stevig door op weg naar Hua Hin. Myanmar lijkt er een langzame film bij. We lunchen bij een familie in een stil dorpje bij het Kui Buri National Park: tilapia uit het stuwmeer, curry, rijst en chili. De duizendpoot in deze gemeenschap is Mr. Worravoot Kassamee. ‘Zeg maar Bill.’ Gelukkig. Bill laadt ons, oranje hoed op het hoofd, in de boerenkar voor een tocht langs de rubberplantages en het papierfabriekje. Daar maakt de lokale bevolking artistiek papier van ananasbladeren en olifantenpoep. Het Kui Buri National Park is de beste plek in Thailand om wilde olifanten te zien. Het idee achter het park, gemanaged door de lokale bevolking, is de olifanten zo ver mogelijk van het dorp en de ananasplantage weg te houden. De jumbo’s zijn namelijk idolaat van de zoete vruchten. Achter in een pick-up gaan we op safari. Reuzen van bomen golven over de bergen en kleuren mee met de middagzon. Het eerste uur zien we alleen vogels, vooral ibissen. Bij zonsondergang staat de teller op 41 fascinerende olifanten.

Je leest het complete verhaal in Zin 12, nu te koop in de winkel of bestel het nummer online.

Zelf op reis?

Ook een onvergetelijke reis door Thailand & Myanmar maken? De travel designers van Talisman helpen je graag en ontwerpen de reis helemaal op maat, aan de hand van je wensen en voorkeuren. Op iedere plek wordt er gezocht naar de beste gidsen, de meest exclusieve accommodaties en bijzondere belevingen. De reis wordt altijd tot in de puntjes verzorgd. Laat je inspireren op Talisman.nl of bel 088 – 775 59 00 voor persoonlijk advies op maat.
Talisman travel design, Ceresplein 144, Breda

Tekst en beeld: Harri Theirlynck