‘Je weet dat ik 80 ben hè, zeg ik’

De nieuwe tandarts van Hanneke Groenteman heeft een plan. Ze beschrijft het in haar nieuwe column: ‘Al mijn spaargeld gaat hieraan op en hoe lang zal ik er nog plezier van hebben?’

Dag tandarts

En toen kondigde mijn oude tandarts aan dat hij per direct ging stoppen met zijn praktijk. Hij was burnt out – volgens mij was hij ook binnen. We konden naar een nieuwe praktijk aan wie hij zijn patiënten had overgedaan. Kan gebeuren, maar ik vond het toch een schok. Je tandarts, een van de intiemste relaties buiten de gebruikelijke intieme relaties in het leven! Ik ben van nature nogal trouw, of bang voor avontuur eigenlijk, dus ik had deze al jaren en jaren. Vullen, trekken, verdoven, implantaten, kronen, bruggen, wat maak je niet allemaal mee met zo’n man als je machteloos en verdoofd met je mond wijd open onder zijn handen ligt.

Een plan

Nu heb ik een energieke, leuke jonge vrouw met een allerliefste oudere assistente, en die twee werken al twintig jaar dag in dag uit samen. In de wachtkamer liggen de Flow, de Privé en de Jan, helemaal in orde dus. Fijner dan de Consumentengids en oude fotoboeken. Alleen: deze nieuwe tandarts heeft er ZIN in. Ze stroopte bij wijze van spreken haar mouwen op om mijn klus te klaren. Daar had mijn oude tandarts helemaal geen last meer van.
Goed, zegt ze (ze heet Marjan), laten we eerst eens goede foto’s maken van het gebit om het van alle kanten te bekijken. Prima. Een soort hypermoderne 3D-apparatuur wordt binnengereden. Mijn hele mondgebied wordt vanuit alle hoeken gefotografeerd. Volgende week gaan we een plan maken, zegt ze. Er moet wel het een en ander gebeuren, dat zie ik zo al. O jee, een PLAN.

Kosten

Elke nieuwe kapper/tandarts/architect breekt eerst af wat zijn of haar voorganger heeft gebouwd. Dat was namelijk prutswerk. Dat is bekend. Gelukkig vertrouw ik deze Marjan volledig, dus ik geef me over. Het gaat wel wat kosten, zegt ze. Want dat ziet ze ook meteen al. Ik wist eigenlijk niet dat het zo’n puinhoop was daarbinnen; ik had niet heel veel klachten. Maar er knarste en haperde wel iets, net als bij mijn iets te oude auto.

Nieuwe implantaten

Lang verhaal kort: het PLAN komt neer op nieuwe implantaten, het doorzagen van een oude brug, het trekken van een kies en grondig herstel van het tandvlees. A raison van een pittige som gelds. Mijn iets te oude auto kan voorlopig niet ingeruild worden voor een nieuwer tweedehands exemplaar, bereken ik vliegensvlug. Ik gooi er tegen beter weten in nog een argument tegenaan. Je weet dat ik 80 ben hè, zeg ik. Is dit allemaal nog wel de moeite waard? Al mijn spaargeld gaat hieraan op en hoe lang zal ik er nog plezier van hebben? Die vraag doet zich tegenwoordig overigens bijna dagelijks voor. Als mijn oude kat dood gaat, neem ik dan nog een nieuwe? Mijn auto maakt een raar geluid, wat als die het begeeft? Ik ben totaal uitgekeken op mijn bank… Verleng ik mijn doorlopende reisverzekering? Laat ik mijn gebit totaal restaureren? IK BEN 80! Zonde van het geld (die poes niet, maar een nieuwe overleeft mij misschien en wat dan?).

Gelukkig oud

Tandarts Marjan zegt: “Ik weet niet hoe oud je denkt te worden, en of je je laatste jaren met een kunstgebit wilt lopen. Maar als je de komende tijd pijn krijgt en er gaat van alles slijten en loszitten in je mond als je niks doet, dan word je niet gelukkig oud.” Ik vertrouw haar. Ik denk niet dat ik de komende maanden de genade krijg om geluidloos in mijn slaap uit dit bestaan te vertrekken, dus ik teken bij het kruisje. Kom maar door met die implantaten, Marjan!

Hanneke Groenteman (1939) is programmamaker, journalist en schrijver. In Zin schrijft ze over waar een vrouw in deze levensfase tegenaan loopt. En wat ze daarvan vindt.

Nooit meer een column van Hanneke missen? Met deze aanbieding lees je Zin wel erg voordelig.