Mijn kleinzoon sloopt mijn dochter

Bij wie zou zij hulp of ondersteuning kunnen krijgen?

Zin 4 februari 2020

De kleinzoon van Saskia is een meester in het manipuleren. Ze vraagt hoogleraar klinische psychologie Willem van der Does (1960) om advies.

Weigert hulp

Het antwoord aan ‘Bezorgde Moeder’ in Zin 13 past bijna naadloos bij het verhaal van mijn kleinzoon van 19. Ook hij woont op zichzelf in een door zijn ouders gekochte woning en kan op geen enkele wijze zijn leven vormgeven. Daardoor is mijn dochter inmiddels ernstig overspannen.
Mijn kleinzoon heeft asperger én is hoogbegaafd. Hij is een meester in het manipuleren en heeft tot nu toe elke vorm van professionele hulp geweigerd. Mijn dochter belt mij heel vaak en dan luister ik tegenwoordig vooral, zonder commentaar te geven. Dat zou een herhaling van zetten zijn. Angst weerhoudt hen om eindelijk eens scherpe kaders aan te geven en zich niet langer zo laten manipuleren. “Mama, je hebt gelijk, maar als hij ontploft kan ik de escalatie niet aan. Ik ben zo moe. Dan geef ik liever toe voor de rust.”

Angst

Mijn dochter is aan het eind van haar latijn, mijn schoonzoon lijkt het mentaal beter te kunnen parkeren. Heb je een advies hoe vooral mijn dochter geholpen kan worden die allesoverheersende angst los te laten en eindelijk voor haar eigen gezondheid te kiezen? Bij wie zou zij hulp of ondersteuning kunnen krijgen? Zij wonen in het midden van het land. Twee gesprekken met de praktijkondersteuner van haar huisarts hebben haar niet op weg geholpen.
Saskia

Beste Saskia,

Je beschrijft een ernstige situatie die ook al geruime tijd duurt. Heel akelig om te moeten aanzien. Het verbaast niet echt dat twee gesprekken bij de praktijkondersteuner onvoldoende hebben geholpen; er is gespecialiseerde hulp noodzakelijk. Je schrijft dat je kleinzoon asperger heeft maar professionele hulp weigert. Iemand moet ooit deze diagnose hebben gesteld; kennelijk is deze professional niet meer betrokken. Inmiddels lijken je dochter en haar gezin vrij dringend hulp nodig te hebben, wellicht geldt dat ook voor anderen in de familie. Die steun kan ieder individueel zoeken, zoals je dochter deze nu kennelijk bij de huisarts zoekt. Dat kan haar ondersteunen om de situatie te verdragen maar een betere kans op verbetering geeft een professional die het hele ’systeem’ (gezin) begeleidt.

Het hele gezin heeft hulp nodig

Hoe je kleinzoon zich gedraagt, hoe zijn vader daarop reageert, hoe zijn moeder reageert, en of jij wel of niet een luisterend oor biedt: het heeft allemaal met elkaar te maken. Je zegt bijvoorbeeld dat je schoonzoon beter in staat is om een en ander ‘mentaal te parkeren’. Maar misschien kan je dochter zich dat óók wat vaker permitteren als híj het iets minder vaak zou doen. Nota bene: dit is alleen maar een speculatie van mijn kant; ik heb te weinig gegevens om echt een advies te kunnen geven. Wat ik wil zeggen is dat het gezin als geheel hulp nodig heeft (ook de eventuele andere kinderen). Het ligt voor de hand om de afdeling (kinder-)psychiatrie van een UMC om een consult te vragen.