‘Wij zoeken altijd naar het positieve’

Zin Magazine viert 75 jaar vrijheid met 75 krachtige vrouwen die voor vrijheid streden en strijden. Oud wereldkampioen snowboarden Bibian Mentel (1972) is door ruim 1400 Zin-lezers met stip uitgeroepen tot meest krachtige en positieve vrouw. Nú in Zin: een interview met Bibian en haar moeder Maude (1943).

Bibian en moeder Maude Meijlink zijn zichtbaar ontroerd als hoofdredacteur Alida hen de speciaal voor Bibian gemaakte cover laat zien met daarop de hartverwarmende reacties van lezers. Maude geeft haar dochter een dikke zoen. “O schatje, wat super.” Bibian leest de reacties.
Ze zegt: “Als ik dit lees is het net of het over iemand anders gaat.”
Alida: “Je bent voor zoveel mensen een voorbeeld.”
Bibian: “Ik voel dat helemaal niet zo. Het is nooit mijn bedoeling geweest om een voorbeeld te zijn. Ik ben gewoon zo.”
Alida vraagt: “Wie is jouw grote voorbeeld?”
Bibian: “Mijn moeder. Ik heb haar vechtlust en optimistische levenshouding.”
Maude: “Ik ben geboren in een Jappenkamp en heb er de eerste vijf jaar van mijn leven doorgebracht. Mijn moeder was heel sterk. Ze moest wel om te overleven: wie de moed opgaf, ging dood.”

Moed & doorzettingsvermogen

De setting is bij Bibian thuis. Een huis met grote tuin in een bosrijke omgeving. Er wordt verbouwd. De boel moet anders sinds Bibian door een operatie vorig jaar verlamd raakte en niet meer naar boven kan. De eerste verdieping is nu het terrein van haar 17-jarige zoon Julian. Bibian: “Hij heeft er een mancave van gemaakt.”
Op het kookeiland in de keuken ligt een indrukwekkende rij medicijnen. Haar apotheek. “Acht paracetamols per dag om de spiegel op te bouwen, medicijnen om mijn broze botten te versterken en nog een hele rits maar ik doe het voornamelijk op morfine en oxycodon. In Amerika is die laatste een drug, ik neem het al twee jaar elke dag en functioneer er prima op. Ik ben als voormalig topsporter totaal niet van de medicijnen maar het maakt de pijn draaglijk.”

Uitdaging

Bibian komt net terug van een vakantie met haar gezin in Marrakech; haar moeder Maude was met haar vriend op skivakantie. Heerlijk om even weg te zijn. Voor allebei. Even zonder zorgen, ook al is dat voor een deel uiterlijke schijn. Op de vraag of het voor de voormalig wereldkampioen snowboarden niet wreed is dat haar moeder, op 78-jarige leeftijd, nog altijd skiet terwijl zij verlamd in een rolstoel zit, zegt ze: “Nee, zij is degene geweest die me op mijn 3de leerde skiën. Ik vind het fantastisch voor haar dat ze het nog steeds kan doen. Mijn sportcarrière is voorbij. Punt. Ik ben nu vooral bezig met de uitdaging om meer beweging in mijn benen te krijgen. Mijn hoop is dat ik weer met een rollator of met krukken kan lopen.”

Maude met Bibian toen zij 1 jaar werd

Nachtmerrie

Bionische vrouw, iron woman, witte raaf der raven, onkruid vergaat niet. Het zijn slechts een paar termen die haar worden toegedicht sinds de topsporter vanaf 1999 een wedloop met kanker moest aangaan. Haar cv leest als een nachtmerrie. Op haar 27ste krijgt ze een enkelblessure die niet overgaat. Het blijkt een zeldzame vorm van botkanker die vooral bij mannen op latere leeftijd voorkomt en met één operatie is verholpen. Niet bij Bibian. Eenenwintig jaar later heeft ze behalve 128 gouden medailles als valide snowboarder en invalide snowboarder een amputatie van haar rechteronderbeen gehad, twaalf keer kanker, tig operaties en chemokuren en zo’n 75 keer bestralingen. En ze leeft nog. Met haar moed en doorzettingsvermogen krijgt ze tijdens lezingen zalen van achthonderd man aan het huilen.

Altijd een keuze

Je zei ooit: “Als iemand mij 20 jaar geleden had gevraagd dat ik als snowboarder mijn rechteronderbeen zou moeten missen en ik door een dwarslaesie in een rolstoel zou komen, had ik gezegd: ‘Geef mij maar een spuitje’.” Je bent er nog steeds.
Bibian: “Er is altijd een keuze. Niet in wat je overkomt, wel hoe je ermee omgaat. Ik ben een tikkende tijdbom en natuurlijk maakt me dat ook wel eens verdrietig, maar het is zo zonde van de tijd. In 2016 werd ik opgegeven en vond Edwin een nieuwe manier van bestraling op internet: MRIdium. De laatste tijd is mij meerdere malen gezegd dat ik waarschijnlijk nog maar een paar maanden heb. De botkanker zit nog in mijn longen en na 75 bestralingen is mijn lichaam broos. Ik kan ook niet meer gereanimeerd worden mocht er tijdens een operatie iets fout gaan. Mijn neurochirurg zegt dat hij me dan letterlijk doormidden breekt en dat ik er heel slecht uit zou komen. Dus ik denk niet meer in jaren maar per kwartaal en focus elke dag nog op verbetering. Ik kan nu alweer zelfstandig mijn bed uit. En verder zijn mijn bloedplaatjes goed en mag ik twee maanden wegblijven voor een volgende check.”
Maude: “Ze is een enorme vechter.”
Bibian: “Ik vind het leven letterlijk nog te leuk. Ik heb een heerlijke zoon, Julian van 17, mijn man Edwin die net als mijn moeder mijn grote steun en toeverlaat is en twee bonusdochters van 21. Ik ben nog helemaal niet klaar om te gaan. Maar eerlijk, ik heb nog nooit zoveel nagedacht over de dood als het afgelopen jaar. Dat was mentaal en fysiek zwaar.”
Maude geeft haar een kus: “Mijn schatje. Ze is het allergrootste cadeau in mijn leven.”

Meer lezen? Lees het hele interview met Bibian en Maude in Zin 5. Nú in de winkel of bestel dit nummer online.

Tekst: Karin Kuijpers. Beeld: Mark Uyl.