Tips voor piekeraars

Stella is dat gepieker zat. Ze vraagt hoogleraar klinische psychologie Willem van der Does (1960) om advies.

Piekeren

Ik ben nogal een piekeraar, mijn hele leven al geweest. In deze rubriek lees ik geregeld dat ongewenste gevoelens ook iets opleveren. Ik kan niet zeggen dat piekeren me iets oplevert. Is piekeren dan de uitzondering? Ik wil er graag vanaf.
Stella

Beste Stella,

Het gaat niet zozeer over ongewenste gevoelens die iets opleveren maar over ongewenst gedrag. Ook al zit je dan vaak stil, piekeren is een vorm van gedrag (het is een mentale activiteit). Piekeren is onaangenaam maar levert op dat je nog sterkere akelige gevoelens afzwakt. Als je piekert ben je als het ware aan het redeneren, ben je in gesprek met jezelf. Doordat je zo verbaal bezig bent, voorkom je dat je over dat onderwerp indringende beelden krijgt – die beelden hou je door gepieker een beetje op afstand. Het kan ook zijn dat je met piekeren over het ene onderwerp andere onderwerpen op afstand houdt. Piekeren dempt dus onlustgevoelens op korte termijn. Op lange termijn echter niet. Mijn advies voor therapie is hetzelfde als aan Maaike hier elders op de pagina’s. De behandeling van ernstig piekeren wordt echter wél vergoed, dus je kunt je ook door je huisarts laten doorverwijzen.

Wat vind jij?

Heb jij dezelfde ervaring als Stella? Heb jij een tip voor haar? Wij horen het graag.

Prangende vraag? Mail hem naar redactie@zin.nl o.v.v. ‘Dr. Does’. Meer vragen staan in Zin 1. Nu in de winkel of bestel dit nummer online.