‘Mijn zogenaamd gelukkige huwelijk was een leugen’

Vanaf zijn 13de wist gepensioneerd leraar Ies (1948) dat hij homo is. Toch trouwde hij met een vrouw en stichtten ze samen een gezin. Na 43 jaar kwam hij alsnog met zijn coming out.

Eindelijk dood

Ies: “Ik was net een dag met pensioen toen ik me tijdens het fietsen niet goed voelde. Alsof alle energie uit mijn lichaam gleed. Voor de zekerheid belde ik 112. De alarmcentrale vermoedde een hartaanval en stuurde direct een ambulance. Verbaasd hoorde ik het aan. Ik een hartaanval? Mooi, dacht ik. Dan ga ik eindelijk dood en ben ik overal vanaf. Als ik eraan terugdenk, heb ik met mezelf te doen, maar op dat moment dacht ik er heel nuchter over. Mijn zogenaamd gelukkige huwelijk was een leugen. Ik was 43 jaar getrouwd met een vrouw waar ik niet van hield. Ja, ik gaf wel om haar, maar meer omdat we voor elkaar zorgden, niet omdat ik ooit verliefd op haar was geweest. Het fenomeen liefde kende ik helemaal niet. Vanaf mijn 13de voelde ik me aangetrokken tot jongens. Omdat ik opgroeide in een erg kerkelijke omgeving was er voor mijn ‘afwijkende gedachten’ geen plek. Zelf vond ik het maar eng en beschamend. Jarenlang stopte ik mijn gevoelens weg en deed wat er van mij verwacht werd. Op mijn 23ste trouwde ik netjes als maagd met een vrouw. Ik weet nog dat ik na onze eerste keer seks dacht: wordt híér nou zo’n heisa over gemaakt? Na een jaar werd onze eerste zoon geboren en later volgden er nog twee. Ik was dol op ze en zij op mij. Toch werd ik steeds depressiever.

Duiveluitdrijving

Mijn vrouw had me door toen ik vanachter de kinderwagen naar andere mannen keek. Dat was onbewust, het gebeurde gewoon. Samen stapten we naar de dominee. Een duiveluitdrijving en een gebed zouden mij genezen maar helaas: het hielp niet. Ik bleef interesse in mannen houden. Aan mijn vrouw beloofde ik er niks mee te doen. Dat wilde ik ook helemaal niet. Uiteindelijk kreeg ik dus een hartaanval. Gelukkig wist de cardioloog mij te redden. Twee keer zelfs, want toen ik me een paar maanden later opnieuw met dezelfde klachten meldde, stuurde hij me door naar een psycholoog. Uit onderzoeken bleek dat ik lichamelijk niks mankeerde, het was allemaal stress. Bij de psycholoog kwam het hoge woord eruit: ik was al heel lang depressief omdat ik eigenlijk op mannen viel.

Zin in meer?

Lees het hele verhaal in Zin 6. Dit nummer ligt nu in de winkel. Ook voor Anouk, Claire en Mirjam nam het leven een onverwachte wending. Zij volgden hun hart en zijn gelukkiger met zichzelf en hun leven dan ooit.

Productie & tekst: Renée Brouwer. Beeld: Bonnita Postma