‘Na 25 jaar sloeg opeens de vonk over. Alsof het zo moest zijn’

Mirjam (1958) kent haar man Richard (1971) al meer dan 25 jaar. Een lange tijd waren ze alleen vrienden. Totdat de vonk in 2010 opeens oversloeg. Eindelijk heeft Mirjam het gevoeld dat ze ‘geland’ is.

Steun

Mirjam: “Mijn relatie met Richard zag ik absoluut niet aankomen. We kenden elkaar al jaren via zijn zus Barbara waar ik goed bevriend mee ben. Haar ontmoette ik 25 jaar geleden op de manege van mijn dochter.  Toen ik in 1994 scheidde van mijn man, waren Barbara en haar echtgenoot een grote steun voor mij. Aan een nieuwe liefde had ik voorlopig geen behoefte.  Via Barbara had ik af en toe contact met Richard. Alles was puur platonisch tussen ons. Vanaf de zijlijn was ik erbij toen hij en Monique een dochter kregen en later ook toen ze in verwachting waren van een zoon. Helaas bleek Monique tijdens deze laatste zwangerschap ernstig ziek te zijn. Niet veel later overleed ze, in 2006, hun zoon was toen 9 maanden oud. Het was vreselijk verdrietig.

Vriendschappelijk niveau

In de periode daarna spaken we af en toe af om een hapje te eten. Verder hielden we via Barbara en haar man contact met elkaar. Zij hielpen Richard met zijn kinderen, dus zo zag ik Richard ook regelmatig. Tijdens een van onze etentjes hadden Richard en ik een mooi, persoonlijk gesprek. We hadden allebei geen partner meer en bespraken met elkaar de mogelijkheid van een nieuwe relatie in de toekomst. Ook dit was alleen op vriendschappelijk niveau. Dat we uiteindelijk met elkaar zouden eindigen, hadden we nooit verwacht. Natuurlijk kon ik het goed vinden met Richard, maar ik zag hem vooral als de broer van Barbara. Bovendien zat hij middenin in zijn rouwproces en scheelden we ruim twaalf jaar. Mijn kinderen waren alle drie al volwassen en zijn dochter en zoon waren nog erg jong. Ik vertelde hem dat ik niet zo snel een relatie aan zou gaan met iemand met kleine kinderen. Richard begreep dat helemaal. Hij had verder ook geen andere intenties met mij.

Verliefd

Toch sloeg enkele jaren later de vonk alsnog over. Omdat we elkaar zo vaak via Barbara zagen, werden we verliefd. Dat hij kleine kinderen had, maakte mij niet meer uit. Ik had ze al in mijn hart gesloten. Gelukkig reageerde iedereen in onze omgeving positief. Barbara had het zelfs al een beetje gehoopt, juist omdat ze ons zo goed bij elkaar vond passen. Vijf jaar later trouwden we, op 18 september 2015. Het was een prachtige dag. Door Richard heb ik het gevoel dat ik eindelijk ‘geland’ ben. Voor hem cijferde ik mezelf vaak weg voor anderen. Nu heb ik een gelijkwaardige partner die ook voor mij zorgt. Ik kan mij geen leven zonder Richard voorstellen. Hij maakt mij compleet en alles met hem is zoveel leuker.”

Zin in meer?

Lees het hele verhaal in Zin 6. Dit nummer ligt nu in de winkel. Ook voor Anouk, Claire en Ies nam het leven een onverwachte wending. Zij volgden hun hart en zijn gelukkiger met zichzelf en hun leven dan ooit.

Productie & tekst: Renée Brouwer. Beeld: Bonnita Postma