Nee dat wil ik niet!

Win het van de weerstand

Zin 19 december 2021

Ouders die steeds behoeftiger worden. Kinderen die zich in een nieuwe levensfase ineens hopeloos gedragen. Alles en iedereen verandert en blijft maar in beweging. Hoe beweeg je mee? Nú in Zin: Leer winnen van je weerstand.

Zekerheid

We verlangen allemaal naar zekerheid. Dat zorgt ervoor dat behouden wat er is beter lijkt dan de boel omgooien. Verandering roept weerstand op. Dat uit zich veelal in boosheid, angst of apathie, maar er zijn meer manieren waarop we onze weerstand uiten.
De oorsprong van verzet tegen verandering is altijd terug te voeren op onze oer-instellingen. In de tijd dat we nog volledig in de natuur leefden en iets hoorden ritselen in het struikgewas, moesten we snel vaststellen of er gevaar dreigde en hoe er moest worden gehandeld om te overleven: vechten, vluchten of bevriezen? “De connectie met dit soort intuïtief weten is verslapt,” legt trainer en coach Ad van Heijst uit. Van Heijst runt samen met Petri Elemans HEELopleidingen: zij begeleiden medewerkers van (zorg)organisaties en bedrijven in verandertrajecten. Daarnaast coachen zij mensen die dreigen vast te lopen, burn-out zijn of gewoon iets anders willen maar niet weten hoe dat aan te pakken. “We zitten snel in ons hoofd,” zegt Van Heijst. “Het denken voert de boventoon in ons bestaan. Gevolgd door het voelen met ons hart, waar emoties als boosheid, angst en natuurlijk ook vreugde uit voortkomen. Maar ons buikgevoel herkennen we vaak maar slecht.” Terwijl juist in onze onderbuik het weten ligt: overleef ik dit of niet? Voelt iets goed of voelt iets niet pluis?
Vaak komen we niet verder dan merken dat we onrustig zijn. Van Heijst: “Zodra zo’n onbestemd gevoel opsteekt, ga je snel iets anders doen. Liever een nieuw shot energie opzoeken in een afspraak, sport of iets op je smartphone dan onderzoeken waar verwarrende, onrustige en onbestemde gevoelens nu eigenlijk over gaan.”

Ruimte voor een nieuw patroon

De angst om fouten te maken is een belangrijke reden om te blijven zitten. Beweeg je niet, dan kan er ook niks verkeerd gaan. Zelfs goede voornemens om minder alcohol te drinken of gezonder te eten, stranden zo regelmatig in onze eigen veroordeling. Maar, benadrukt Ad van Heijst, veranderen begint echt bij het herkennen van je eigen patroon.
“De pijn moet zo groot worden, dat je echt ergens vanaf wilt. Ik wil al jaren afvallen maar ik hou ook vol dat ik nu eenmaal een Bourgondiër ben met mijn mooie wijnkelder en liefde voor lekker en uitbundig eten. Bovendien heb ik mezelf altijd voorgehouden dat ik alleen maar een mooi-weerfietser ben. De laatste jaren gingen de gezondheidsredenen steeds zwaarder wegen, ik moest toch geloven aan een gezonder leefpatroon. Het verlies van de eerste kilo’s voelde als een enorme beloning. Die positieve prikkel stimuleerde me op een dag de auto te laten staan en voortaan alleen nog maar naar mijn werk te fietsen. Ook als het regent. Sindsdien ben ik dagelijks trots op mezelf. En bijkomend voordeel: dankzij dat besluit hoef ik niet meer na te denken. Al dat zoeken naar excuusjes, telkens Buienradar checken of tijdgebrek aanwenden hoeft niet meer. Dat scheelt energie. Het geeft ruimte voor een nieuw patroon.”

Ervaringsverhaal

Ed Engbers (1961): “Als kind was ik altijd aan het klussen. Maar ambachtelijk werk leverde weinig op en ik kon goed leren. Ik werd accountant met een eigen praktijk en kreeg daarna een managementfunctie in dienst. Dat ging goed, tot ik op mijn 54ste vastliep. Ik ging onderkennen dat materiele zaken als een extra vakantie of luxe spullen er minder toe doen. Ik nam ontslag en ben als kleine zelfstandige doorgegaan om tijd te maken voor wat mijn grote liefde bleek: houtbewerking. Ik beleef veel plezier aan het maken van meubels. Liefst van gebruikt hout, dat heeft al een leven achter de rug. Het zit vol spijkergaten, is kromgetrokken en bevat allerlei kleurschakeringen. Heerlijk als anderen gelukkig worden van een kastje van mij.”