‘Dat wij elkaar nu nog hebben, is heel bijzonder’

Tweeling Lenie & Annie (1936)

Zin 26 december 2021

Een interview over hun tweelingschap maken ze niet elke dag mee. Voor deze bijzondere gelegenheid hebben Lenie en Annie (1936) dan ook dezelfde jurk aangetrokken. Ook hun kettingen van mooie kleine pareltjes met bijpassende oorbellen zijn hetzelfde. Ze mogen dan wel op leeftijd zijn, ze zien eruit om door een ringetje te halen.

Eenheid

Lenie: “Deze jurken hebben we zelf genaaid. We hadden eigenlijk allebei verder willen leren, net als onze oudere broers. Maar onze ouders waren van mening dat we toch zouden trouwen en daarom beter naar de nijverheidsschool konden gaan. Uiteindelijk ben ik kostuumnaaister geworden.”
Annie: “Vroeger hadden we altijd al dezelfde kleding aan die onze moeder voor ons naaide. We voelden ons binnen het gezin ook echt een eenheid, onafscheidelijk als stoffer en blik.”
Lenie: “We waren inderdaad altijd samen. Maar op de nijverheidsschool hielden we elkaar te veel van het werk. De onderwijzers vonden dat we erg op elkaar leunden. In de tweede klas bleef Annie zitten.”
Annie: “Vreselijk vond ik dat. Het blijven zitten, maar ook dat we nu van elkaar gescheiden waren. Achteraf bezien is het wel heel goed geweest, want mijn cijfers vlogen omhoog.”

Elkaars enige familie

Lenie: Nog steeds doen we graag dingen samen, al zien we elkaar niet wekelijks meer. We bakken graag, voor verschillende gelegenheden en voor de kerst.”
Annie: “Naarmate we ouder worden, hechten we steeds meer aan elkaar. Je beseft de eindigheid en dat maakt de band nog sterker.”
Lenie: We zijn sowieso nog elkaars enige familie, de rest is allemaal al overleden. Ik heb ooit gezegd: ik weet niet wat erger is, mijn man verliezen of Annie. Ik denk dat je daar nooit overheen komt als je je tweelinghelft verliest. Maar je hebt geen garantie in het leven. Dat wij elkaar nu nog hebben, is heel bijzonder.”