‘Ik ga het gewoon doen en dat op mijn 61-ste’

Die durft! Sandra Nieweg, zestiger, verkocht haar huis, gaf haar baan als tv-maker op en kocht een camperbus. Die knapt ze nu op. Straks gaat ze – vergezeld door haar hondje Bobby – roadtrippen. Europa in, op naar een nieuwe toekomst in Portugal. Aflevering 1: ‘Mijn hele leven ben ik wars van sleur!’

De countdown naar mijn nieuwe leven is begonnen! Nu mijn huis in Muiderberg verkocht is en de sleuteloverdracht binnenkort plaatsvindt, leef ik in een constante staat van opwinding. Ik Ga Het Gewoon Doen! Alles en iedereen achterlaten en samen met Bobby de hond hoppa, weg. Richting Portugal.

Wars van Sleur

Ik besef welke enorme stap ik heb genomen. Alles wat ik van nu af aan onderneem en tegenkom, is onbekend en nieuw. En dat op mijn 61ste. Mijn hele leven al ben ik wars van sleur. Meestal verheug ik me op dit avontuur, soms beangstigt het me. Dan overvalt me de gedachte dat ik er onderweg helemaal alleen voor sta. Bobby is een schat, maar ík ben de roedelleider, dus of we rechts of links af gaan, who cares, zolang hij maar mee mag. Dat gekniesoor van mij duurt meestal nooit lang. Pippi Langkous zei het al: ‘Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan.’

Huis op wielen

Prio nummer 1 is nu op de aanschaf van een huis op wielen. Aangezien ik een totale amateur ben wat campers betreft, verdiep ik mij in de materie. Ik word lid van Facebook-groepen zoals Van Life NL en gluur op instagram-accounts met grappige namen als The Minion Mansion, Reisgelukjes, Red Hot Chili Camper en Our Orange Happiness. Allemaal vergezeld van jaloersmakende reisverslagen en van idyllische plaatjes van (meestal) twintigers op adembenemende plekken. En van interieurs waar de metamorfoses van VT Wonen bij verbleken. Van Ibiza-style tot retro-look, van houtkachel tot ingebouwde douche, you name it, alles blijkt mogelijk op 13 m2. Het merendeel van deze campers was ooit een bestelbus die door de eigenaren of een bedrijf is omgebouwd. In tegenstelling tot de kant-en-klare fabriekscampers waar indeling en inrichting vast staan. Ik ga voor custom made. 

Mijn eerste verkenning brengt mij naar Noordwijk, naar een rode Volkswagenbus uit 2001. Een voormalige brandweerauto die is omgetoverd tot rollend paleis. Op het dashboard een lollig poppetje, een Polynesisch meisje met lang zwart haar en een strooien rokje dat vrolijk heen en weer wiebelt als je rijdt. Dan ben ik al om. De VW loopt goed en rijdt lekker. “Jammer dat het een emissieklasse 4 is,” zegt vriend R., die meer verstand van auto’s heeft dan ik. Hij beantwoordt mijn blanco blik met de uitleg dat ik met deze diesel het centrum van menige stad niet inkom. Iets met milieuregels. En door.

Vanlife met Sandra en Bobby

Vele bezichtigingen later denk ik eindelijk de ideale bestelbus te hebben gevonden (in Friesland, uiteraard, waarom zou het eens meezitten?). Maar tijdens de aankoopkeuring blijkt ‘achter de schermen’ van alles mis te zijn. Ik was gevallen voor zijn vrolijke gele kleur, die zou het leuk doen onder de Portugese zon. Maar met uit Tsjechië geïmporteerde voertuigen moet je dus oppassen, weet ik nu.

Intussen ben ik ook druk met het zoeken naar een ombouwbedrijf. Daar wemelt het van, met dank aan de coronapandemie. Op reis in je eigen bubbel heeft nou eenmaal z’n voordelen. Het blijkt dat heel veel mensen dat willen: ontsnappen aan die naargeestige lockdown in je eigen, customized paleis-op-wielen. En daarom vang ík overal bot. “Voorjaar 2023 bent u de eerste, mevrouw.” Geen ombouwer, maar óók nog steeds geen bus. Want hoe en waar ik ook zoek, geen enkel exemplaar voldoet. Teveel op de teller, te afgeragd, te oud, te jong, te duur.

Ik slaap er slecht van. Zou ik mijn plannen moeten uitstellen of zelfs herzien? Paniek! Gelukkig vind ik na intensief speurwerk De Bus, notabene vlakbij Muiderberg: een stoere zilvergrijze Renault Master. Alsof hij net de fabriek is uitgerold, zo kras- en deukloos is hij. Deze doorstaat de aankoopkeuring wél. Pfieuw. Alles valt even later op zijn plek als ik via via Brian ontmoet. De held die van mijn bestelbus een camper gaat maken. Zijn bedrijf met de diepzinnige naam Space Vans zit in Middelburg. Twéé uur rijden van Muiderberg. Maakt me niks meer uit. Ik slaap ineens stukken beter.

Mis niets

Dit is deel 1 van Sandra’s avontuurlijke column Roadtrippen. Volg haar met ons? Haar introductieverhaal columns verzamelen we op de pagina Zin.nl/roadtrippen

Dit is Sandra

Sandra Nieweg (1960) maakt al ruim 30 jaar tv-programma’s. Ze is moeder van Claudia (35) en na twee huwelijken en een lange relatie is ze weer happy single. Ze verkocht haar huis in Muiderberg en gaat samen met hond Bobby wonen en reizen in een camperbus. Die bus zoekt ze nu, haar ‘huisje op wielen’. En daarna? Europa door, op weg naar een nieuwe toekomst in Portugal.

Volg Sandra op Instagram via @bobby.goesplaces