Wakker worden in een knus wijnvat

In een bos in Noord Brabant.

Daniëlle Bronsgeest 29 juli 2022

Slapen? Kunnen wij van Zin niet vaak én niet gek genoeg. Wij testen Nederlands origineelste slaapplekken. Dit keer wordt eindredacteur Daniëlle Bronsgeest (1973) wakker in een wijnvat in Noord-Brabant.

Camping Costa Kabrita ligt in bosrijk Brabant, tegen natuurgebied Grenspark Kalmthoutse Heide aan en vlakbij de bossen van de Wouwse Plantage: perfect voor een louterende wandeling. Getingel. Een stel leeftijdgenoten passeert ons monter op onze weg naar de camping. Fietsen kun je hier dus ook. De reis met het ov vanuit Deventer was een beste onderneming geweest. Dat mocht de pret niet drukken. Een beetje baldadig lopen vriendin Marian en ik nu eindelijk het kampeerterrein op. We stuiten op de ‘mobiele geitenkaaswinkel’. Waar je diverse versnaperingen uit een automaat kunt halen. Costa Kabrita is geitenmelkleverancier van geitenkaasfabrikant Bettinehoeve. Ah, vandaar. Vrolijk & zonnig De geur van geiten komt je tegemoet, zodra je de campingpoort opendoet…

Het went snel. En wat wil je, met 450 melkgeiten op de boerderij. Marie-Louise Nelen verwelkomt ons trots in haar kleine receptie. Het staat er propvol: knuffels, folders, alpacavoer en speelgoed (ze heeft vijf kinderen in alle leeftijden). We hadden smakelijk moeten lachen om de vrolijke geitenfoto’s aan de schutting: NattigGeit, VrolijkGeit, HitsigGeit. De al even vrolijke naam van de camping komt uit het Papiaments en betekent ‘geitenkust’. Een gast schreef hem 25 jaar geleden in het gastenboek. Perfect, dachten Ad en MarieLouise. Want Costa klinkt zonnig en Kabrita spreekt voor zich met de geitenmelkerij. We slapen in een van de twee wijnvaten maar er is meer. Marie-Louise vertelt dat ze na de twee wijnvaten in 2017 al snel meer bijzondere accommodaties neerzetten, zoals boomhutten en lodges (zie kader).

Slim ingedeeld

Marian en ik lopen een rondje en komen ze allemaal tegen. Campinggasten groeten gemoedelijk. Ik vind dat ik echt even de omheining met de geiten en alpaca’s in moet. Voor ik het weet, staat er een alpaca met haar voorpoten op mijn schouders. Ik gil, de alpaca gaat beduusd weer op vier poten staan en ik weet niet hoe snel ik de houten poort door moet. Marian slaat dubbel van het lachen. Ons wijnvat aan de rand van het bos heeft twee vrolijke raampjes, een uitschuifbaar tafeltje met daaronder achter een luik bestek, bekers en borden. Er staat een magnetron, er hangt een verwarmingsplaat en je kunt hier koffie en thee zetten. Ook staat er een elektrische pan.

Slim ingedeeld die boel. Er hipt een duif voor onze voeten langs, er krast een kraai. Af en toe regent het maar tussendoor schijnt de zon uitbundig. We besluiten de dorpskern te verkennen op zoek naar een biertje. Een café hebben ze – en meer. Maar alles is dicht. Dat heb je hier op dinsdag. Terug op de camping ontdekken we dat alle leeftijden en vrolijkerds van divers pluimage hier vakantie vieren. Komen fietsen, wandelen, paardrijden, suppen en kanoën. Honden zijn welkom. En of je nu met je kinderen of je ouders komt, op de camping is van alles te doen. Pak het kleine blotevoetenpad, speel een spelletje jeu de boules, spring op de trampoline, slinger aan het kabelbaantje, pak een van de grote schommels of voer de scharrelkippen, siereenden of alpaca’s.