Bart Peeters

‘Er ontwaakte een Mick Jagger in mij.'

Zin redactie 28 augustus 2022

Vrolijk, druk, passievol, superpositief met af en toe een dipje; zo omschrijft Bart Peeters (1960) zichzelf. De muzikant en presentator beleeft momenteel megasuccessen in Vlaanderen: hij stond 26 keer in een uitverkocht Lotto Arena en ontving voor zijn laatste album de Music Industry Award. “Dit succes overkomt je normaal op je 22ste en niet op je 62ste. Onbevattelijk.”

Hij doet het natuurlijk niet alleen. Bart Peeters heeft de allerbeste wereldmuzikanten om zich heen, zijn band De Ideale Mannen. Je wint niet zomaar de Music Industry Award, zoiets als onze Edisons. Laat dat gezegd zijn, vertelt hij onderweg naar de studio. Hij schrijft songs voor een Vlaamse grote musicalfilm. “Ik leid een soort van Henny Vrienten bestaan. Iedereen kent hem van Doe Maar, maar mensen vergeten dat hij prachtige soundtracks heeft gemaakt en mooie liedjes voor anderen schreef.” Zin Magazine wilde Peeters graag backstage spreken op het festival Genk on Stage. Dat zat er niet in. Is hij eenmaal gefocust op zijn muziek, een optreden, dan is er geen ruimte voor iets anders. Dus belt hij een week later vanuit de auto. “Dit interview paste nog net in m’n agenda. Over een paar dagen ga ik met de hele familie op vakantie naar Spanje.”

‘Er ontwaakte een Mick Jagger in mij. Na mijn 50ste is het voorbij, dacht ik vroeger. Van die gedachte ben ik afgestapt’

Hij richt zich vooral op muziek maken, touren en componeren voor films en andere artiesten, een reden waarom Peeters minder televisiewerk aanneemt. “Na de zomer maken we na twaalf jaar weer een kleine theatertour door Nederland. Ik heb daar zó veel zin in. De afgelopen jaren waren een gekkenhuis. Drie jaar was ik jurylid van The voice van Vlaanderen. Dan werd ik geregeld na de opnames als laatste act nog op een festival gezet. Dat doe ik niet meer. Ik moet ook aan mezelf denken. Om diezelfde reden ben ik destijds gestopt met tv-programma’s maken in Nederland. Ik zat alleen maar op hotelkamers en was te weinig bij mijn gezin. Ik doe alleen nog maar wat ik écht leuk vind.”

In vuur en vlam

Televisiewerk werd hem in de schoot geworpen. Vanaf zijn 11de kreeg hij al tienerrollen in jeugdseries. Van het een kwam het ander. Pas in de twintig brak Peeters door met zijn muziek. En dan ook gelijk internationaal. Wie kent niet de hit She goes nana van The Radios. Peeters zette over de hele wereld meisjesharten in vuur en vlam. Dat hij als zestiger nog steeds ‘rockt’ met eigen en nieuwe songs en 26 keer in een uitverkocht Lotto Arena staat, langs theaters en poppodia tourt, losgaat op festivals en zijn publiek steeds jonger wordt, maakt hem nederig. Zijn laatste cd De kat zat op de krant is afgemixt in de Abby Road Studios, die van The Beatles. “Dit succes overkomt je normaal op je 22ste en niet op je 62ste. Echt onbevattelijk. Ik vond het geweldig om in de studio’s te werken waar The Beatles hun muziek opnamen. Als jochie was het mijn grootse wens om bij de The Beatles te spelen.

Megasucces

Hoe ik dit succes verklaar? Misschien is mijn muziek tijdloos, en vinden mensen het over honderd jaar nog mooi. Begin jaren 80 was ik twee jaar hip. Ik presenteerde de popprogramma’s Elektron en Pop-Elektron. Bands als U2, Duran Duran en The Cure, Tina Turner en Sting kwamen gewoon naar mij toe. Zo raakte ik ook bekend in Nederland. Daarna maakte ik programma’s voor een breder publiek zoals De droomfabriek. Opeens was ik niet meer die rare jongen die vriendjes is met Iggy Pop. Zo rock-’n-roll ben ik allang niet meer. In mijn muziek hoor je geen typische rock- en popinstrumenten, maar violen, accordeons, Cubaanse en Marokkaanse drums.

Wereldmuziek.” Bij Matthijs gaat door zong u met het Nationale Operakoor Amsterdam Les lacs du Connemara met zoveel passie, energie en vele hipshakes. Waar haalt u de energie vandaan? Drugs? Schaterlachend: “Ik ben altijd ver weg gebleven van drugs. Adrenaline en euforie zijn mijn natuurlijke drugs. Ik ging zelfs tot mijn eigen verbazing tekeer op het podium. Ik wilde me gedragen, maar het is compleet mislukt. Er ontwaakte een Mick Jagger in mij. Na mijn 50ste is het voorbij, dacht ik vroeger. Van die gedachte ben ik afgestapt. Ik stel me nog steeds aan op de bühne.”

Oefent u nog steeds die hipshakes voor de spiegel?
“Jazeker! Ik heb geen diepe gedachtes als ik voor de spiegel sta. Ik moet weten…