Adele: een openhartige sirene

Vandaag verschijnt 25, het langverwachte album van Adele. John Oomkes heeft het al mogen beluisteren en schrijft in de nieuwe Zin:

Op het moment dat u dit leest, is 25, het derde album van Adele, zodanig plat gedraaid, dat je je achteraf niet kunt voorstellen hoe ingrijpend de geheimhouding rond haar werk is verzekerd. Vier jaar zijn verstreken sinds 21 en eigenlijk is die periode tussen nauwelijks verwerkte adolescentie en de verantwoordelijkheid van een (gewenst) moederschap de meest interessante in de groei naar ware volwassenheid.

In de persverklaring schrijft Adele Adkins zelf: ‘Teetering on the edge of being an old adolescent and a fully-fledged adult, I made the decision to go into becoming who I’m going to be forever without a removal van full of old junk.’ In gewoon Nederlands wil dat zeggen dat de geboren Londense haar hele emotionele hebben en houden met zich zal meeslepen, en dus inhoudelijk en mentaal gezien weinig verandert, en ook zal veranderen. Voor haar fans is dat maar goed ook.

Vastigheid kan een mens op zijn of haar 25ste zeer goed gebruiken. De emotionele aspecten die Adele tot zo’n openhartige sirene bestempelen, zullen dus ondanks haar liefdesgeluk en moedertrots intact blijven. Vrees niet voor het verdwijnen van haar ‘oude’ repertoire en wees ervan verzekerd dat haar grootse en meeslepende aanpak – met een stem die als olie op de golven ligt, in tact zal blijven: I ain’t done much healing.
Adele – 25 (Caroline/Universal). Bestellen kan hier.