Schrijver Esther Verhoef over het empty nest:

Ze heeft regelmatig met sushi voor de hele straat zitten wachten op kinderen die niet kwamen opdagen. Schrijver Esther Verhoef (1968) en haar man Berry moesten een geheel nieuwe gezinsdynamiek uitvinden toen hun kinderen uitvlogen. Esthers boek De mooiste tijd van je leven, ‘ironische titel, hoor’, geeft een kijkje in de keuken van het empty nest.

Je staat bekend als thriller queen. Nu kom je met De mooiste tijd van je leven. Een totaal ander boek. Hoe was dat voor jou?

“Heerlijk! Wanneer ik aan een thriller of roman werk, leef ik me maanden achtereen in die fictieve wereld in. Die is vaak beklemmend en mijn personages maken de vreselijkste dingen mee. In de werkelijke wereld is het momenteel ook niet heel prettig toeven. Het gaf mij als schrijver lucht om die intensieve schrijfprocessen af te wisselen met een leuk project als dit: ongedwongen, korte stukken, veel humor en zelfspot. Proeflezers hebben hardop moeten lachen bij sommige delen. Toen wist ik dat ik goed zat. De mooiste tijd van je leven is een languit-op-de-bank-momentje-voor-jezelf-boek geworden. Ik hou van zulke boeken, er zijn er veel te weinig.”

De mooiste tijd van je leven gaat over de nieuwe levensfase van ouders wier kids het huis uit gaan. Waarom had jij de behoefte daaraan een boek te wijden?

“De mooiste tijd van je leven gaat onder meer over hoe Berry en ik dat lege nest van ons proberen in te vullen. Het is een vergaarbak geworden van tips met een knipoog voor emptynesters, reflectie op de nieuwe situatie en de rol die je inneemt als je kinderen niet meer thuis wonen, en anekdotes over onze nieuwe gezinsdynamiek. 

Maar je leest bijvoorbeeld ook over hoe onze eerste keer overwinteren in Spanje is geweest. Hint: we zaten létterlijk in de shit. Ook de griezeligste en grappigste dingen die we onderweg met de zelfbouwcamper hebben meegemaakt heb ik een plekje gegeven. In de beginperiode wilden we vooral níét thuis zijn, dat lege nest was te confronterend. Inmiddels gaat het wel weer. De titel van het boek slaat op een uitspraak van een buurvrouw en reflecteert niet per se hoe ik in deze levensfase sta. In die zin kun je hem ook ironisch interpreteren.”

Hoe is het contact op dit moment met je kinderen? En hoe vaak zie je ze? 

“De laatste is twee jaar geleden op kamers gegaan, dus we zijn inmiddels gewend aan de nieuwe situatie. Vrijwel dagelijks wordt er gebeld of geappt. Ze komen ook geregeld thuis en we gaan ook nog wel samen op vakantie. Ik zie om me heen dat het ook wel eens anders gaat, dus Berry en ik voelen ons absoluut gezegend. Toch zou ik soms terug willen kruipen naar de tijd dat die drie nog op het basisschooltje in Frankrijk zaten. Maar ja, je moet nu eenmaal door, dat is de hele crux van dit aardse bestaan. We maken er maar het beste van. Tegelijkertijd is de rust die we nu ervaren, het feit dat we veel minder geleefd worden en niet steeds aan hoeven te staan, ook echt wel een mooi cadeau.”

Ervaar je een andere band met je kinderen nu ze het huis uit zijn?

“Jazeker. Ik moest mezelf heruitvinden als moeder. Waar kon of mocht ik me nog tegenaan bemoeien en waarover had ik niets meer te zeggen? Als je samen onder één dak woont, is het niet meer dan normaal dat je van elkaar weet waar je bent, met wie, waar je eet en of je nog thuiskomt ’s nachts. Zodra een kind op zichzelf woont, wordt die informatie niet meer gedeeld. Die overgang was best abrupt, daar heb ik aan moeten wennen.”

Tips aan verse emtpynesters?

“Wij doen ook maar wat, hè? Ik heb absoluut de wijsheid niet in pacht. Wel denk ik dat we in het algemeen gebaat zijn bij humor. Om dingen niet te zwaar of te persoonlijk op te vatten. Ik heb regelmatig met sushi voor de hele straat zitten wachten op kinderen die niet kwamen opdagen. En ik vind hier ook weleens vrienden op de bank die treuren over kinderen die nooit contact opnemen. Het helpt dan om te beseffen dat het voor die kinderen ook een hele happening is. Zij moeten zichzelf net zo goed heruitvinden als kind, en hun leven op eigen benen – vaak in een vreemde stad en met onbekende mensen – vorm zien te geven.”

Kunnen we hierna weer een thriller van jouw hand verwachten? Of: wat wordt je volgende project?

“Ik ben alweer volop bezig met een nieuwe thriller, die bij leven en welzijn volgend jaar verschijnt!”

Over het boek

De kinderen zijn uitgevlogen, haar agenda is leger en het is nog te vroeg voor de geraniums. Eindelijk kan ze doen waar ze zin in heeft. Vol levenslust trekt Esther Verhoef er in De mooiste tijd van je leven op uit. Met humor, aanstekelijk plezier en de nodige zelfspot treedt ze samen met haar man Berry en de honden deze nieuwe levensfase tegemoet. Ze genieten volop, maar vragen zich soms af hoeveel avontuur een mens met vaste gewoontes (en behoefte aan comfort) eigenlijk aankan. Er is ook tijd voor reflectie: hoe betrokken moet je zijn bij het leven van je volwassen kinderen? Wat moet je loslaten? En hoe doe je dat? Kortom: hoe maak je van deze nieuwe fase de mooiste tijd van je leven?

(De mooiste tijd van je leven, Ambo Anthos, € 16,99)

Over de schrijver

Esther Verhoef (1968) is een van de succesvolste en veelzijdigste schrijvers van Nederland. Er zijn bijna 2,5 miljoen exemplaren van haar thrillers en romans verkocht. Verhoefs werk is in meer dan twintig landen verschenen en meermalen bekroond en genomineerd. Onder het pseudoniem Escober schrijft zij samen met Berry Verhoef psychologische actiethrillers.

Zin in? 

Kans maken op een van de drie exemplaren van De mooiste tijd van je leven? Deel je gegevens in onderstaand winformulier en wie weet. Meedoen kan t/m 15 mei.