Even. Helemaal. Niets
4x Werken in stilte
Rust en stilte. Daar houden Inze, Johan, Marianne en Monique van als ze aan het werk zijn. Sterker nog: het is een voorwaarde. Ze doen alle vier iets bijzonders dat voor anderen veel betekent. Nú in Zin Magazine.
1
De verzorger van overledenen
Inze Meijer (1961) is cosmetisch verzorger van overledenen. Tijdens haar werk praat ze in gedachten vaak tegen de personen die ze verzorgt.
‘Mijn werk als cosmetisch verzorger van overledenen is een beetje te vergelijken met de tv-serie Six Feet Under’
‘Het is het meest eervolle wat ik voor een overleden persoon kan doen’
‘Mijn vader was de eerste overlevende die ik verzorgde. Hij was een ijdele man, dus ik vond het belangrijk dat hij netjes in zijn kist kwam te liggen’
‘Werken in stilte vind ik heerlijk. Vaak praat ik in gedachten tegen degene die ik verzorg. Gesprekken met de ziel noem ik dat’
2
De yogaleraar
Yoga en meditatie zijn voor yogaleraar Johan Noorloos (1972) een en hetzelfde. Hij mediteert, met en zonder leerlingen, meerdere keren per dag.
‘Tot ongeveer mijn dertigste leefde ik met het idee dat mijn leven maakbaar was. Totdat ik opeens ziek bleek te zijn en waarschijnlijk niet oud zou worden’
‘Ik mediteer, met en zonder leerlingen, meerdere keren per dag. Altijd in stilte, waarin ik steeds even terug ga naar de kern van datgeen wat ik echt ben. Al het andere komt en gaat en voor mij werkt dat heel ontspannend’
‘Je kunt yoga niet goed of fout doen. Het gaat er veel meer om welke staat van ontspanning het je brengt en hoe je je bewustzijn ermee kunt verruimen’
‘Ik zeg weleens dat de yogales doorgaat wanneer je van de mat afstapt. Het dringt door in je dagelijks leven waarbij je je steeds afvraagt of iets je dient of niet’
3
De schaapherder
Marianne Duinkerken (1957) werkt al 23 jaar als schaapherder. Met haar kudde van 400 Drentse Heideschapen loopt ze elke dag in stilte over het Balloërveld van natuurgebied Drentsche Aa.
‘De eerste keer dat ik alleen met de schapen op pad ging, dacht ik: prima, dat kan ik wel. Wat ik toen alleen nog niet wist, was dat schapen heel koppige en eigenwijze dieren zijn. Ik had een heel romantisch beeld in mijn hoofd waarin de schapen voor me uit zouden lopen, maar nadat ik het hek van het natuurgebied had geopend, renden ze allemaal een andere windrichting op.’
‘Het veld, de schapen en mezelf zie ik als een drie-eenheid. Ik moet altijd in verbinding staan met de dieren, want als ik dat niet ben, gaan ze lopen kloten. Daarom werk ik graag in de stilte van de natuur’
‘Ik werk vooral met mijn oren, maar voor anderen is dat niet altijd zichtbaar’
‘Elke dag zet ik door weer en wind 30.000 tot 40.000 stappen’
4
De organisator van stilteretraites
Elke maand is Monique Oostdam (1981) minimaal drie dagen stil. Ze organiseert retraites en vooral de stilteretraites zijn haar favoriet.
‘Als extravert merkte ik dat ik ook af en toe behoefte had aan complete stilte. Gewoon even helemaal níet praten en terugkomen bij mezelf’
‘Mijn eerste stilteretraite vond plaats in een fijne boerderij, omringd door een prachtige natuur. Drie dagen lang waren de gasten en ik stil. Natuurlijk wel pas nadat ik alles in het eerste anderhalf uur had uitgelegd’
‘Een gewone retraite is een soort kabbelend water. Je ontspant en staat stil bij jezelf en je leven. Een stilteretraite is als een stilstaand, vredig meer. Er heerst een geborgen en gedragen sfeer waarin de stilte een extra kracht vormt om echt terug te komen bij jezelf’
‘Alles komt zo binnen als je stil bent. Het houdt je waar je moet zijn, zonder afleiding. Na drie dagen heb je weer meer helderheid en energie’
Zin in meer?
Lees het hele artikel in Zin Magazine nr. 1. Nú in de winkel, of bestel ‘em hier.
De beste artikelen in je mailbox? Meld je aan voor de nieuwsbrief
T E K S T : R E N É E B R O U W E R
B E E L D : A N N E M A R I E S A B E L I S
