De verering van een icoon

Het Scapino Ballet komt dit seizoen met drie ijzersterke dansacts. Verschillende dansen, met een overkoepelend thema: Icons. Geïnspireerd op iconen uit de kunst, muziek en film, als Andy Warhol, John Cale, Lou Reed en zangeres Nico van The Velvet Underground. Zin bezocht de première.

De avond begon met Icon/Nico. Hier steelt Bonnie Doets de show, met haar prachtige dansbewegingen. De muziek van Nico (van the Velvet Underground) galmt door de zaal. De dans begint met een danseres gehuld in aluminiumfolie. Al dansend bevrijd ze zich uit haar pak. Het is mooi om te zien. Toch is het spannend. Straks struikelt iemand over een losliggend stukje folie. Gelukkig is dit niet het geval. Spannend opgebouwd met een prachtig einde. De dans boeit van begin tot eind.

Na een kleine pauze is het tijd voor Wolf. Zes mannen in een wit pakje combineren mannelijkheid met vrouwelijkheid in een prachtige paringsdans. Itamar Serussi Sahar zet een humoristische, dierlijke dans neer. Krachtig van begin tot eind.

Aan de eind van de avond is het tijd voor 15 minutes or less… Het stuk duur een halfuur langer dan aangekondigd. Een onverwacht lange zit. De dansers zorgen ervoor dat de zaal de tijd vergeet. De choreografie straalt samenspel en kracht uit. Het zweet spettert het podium over. Felix Landerer baseert zijn dans op uitspraken van Andy Warhol.

Icons is tot en met morgen in Rotterdam. Daarna bezoeken ze nog 21 andere theaters.