Recensies over: Jasper en zijn knecht – Gerbrand Bakker

Een paar jaar geleden voelt Gebrand Bakker opeens een enorme afkeer voor schrijven. Hij vlucht naar de Duitse Eifel om een oud huis op te knappen. Met alleen zijn trouwe hond in de buurt, komt hij de dagen door.

Verscheen op 24 mei bij de Arbeiderspers. 

Het verhaal

Gebrand Bakker heeft opeens zo’n enorme afkeer van het schrijven dat hij besluit te vluchten naar Swarzbach, in de Duitse Eifel. Hij koopt een stuk land, kapt de bomen en begint een huisje te timmeren. Zijn dagen vult hij met het

opknappen van zijn nieuwe verblijfplaats. Zijn enige gezelschap is hond Jasper, die moeilijk luistert. Dit blok aan zijn been is tijdens deze periode zijn trouwe maatje. In december 2014 maakt Bakker een einde aan zijn schrijfcrisis door een dagboek te beginnen. Hierin lezen we al zijn gedachten, variërend van zijn carrière tot zijn grootouders, zijn schaatsverleden en zijn studententijd.

De auteur

Gerbrand Bakker (1963) brak internationaal door met zijn roman Boven is het stil. Dit verhaal werd meerdere malen bekroond en is in meer dan twintig landen uitgegeven. De omweg uit 2010 stond op de shortlist voor de Libris Literatuurprijs.

Boekenclubrecensies

Mieke van der Vinne: Nog nooit las ik een boek van deze schrijver.Ik denk ook niet dat ik dit boek in de bieb of in de boekwinkel zou hebben gekozen…Alleen al door de deprimerende kaft!Maar…desalniettemin heb ik het met belangstelling gelezen en zal ik het herlezen.Zeker in het begin dacht ik wel….nou ja…als ik mijn dagboeken erbij pak kom ik ook een heel eind.Maar het boek ging me steeds meer boeien…lees verder

Tanneke Burggraaff: Wat mij betreft een boek wat in eerste instantie wat lastig was om in te komen. Maar naarmate het boek vorderde mijn interesse in de persoon die Gerbrand Bakker is, zeker kreeg. Van Gerbrand Bakker had ik tot nog toe nog niets gelezen, maar door dit boek ben ik zeker nieuwsgierig geworden naar zijn andere boeken…lees verder

Aly Miedema: Gerbrand Bakker beschrijft zichzelf in dit dagboek als een “lastig persoon ….  met een zeer uitgebreide handleiding”, hij kampt met depressies en angsten en hij zou licht autistische trekken hebben. Met zo’n omschrijving verwacht je een somber en oninvoelbaar boek…. toch?…lees verder

Mia van der Burgt: Een aanrader dit boek?  Ik denk vooral voor lezers die geen chronologische roman verwachten, maar wel een van de hak-op-de-tak springend relaas van een rusteloze bekende schrijver met een aparte schrijfstijl. Al lezende voelde ik vooral medeleven, sympathie.  Je wenst de schrijver een gemakkelijker leven toe,  je gunt hem rust.  Maar eigenlijk weet je dat dat voor deze persoon waarschijnlijk nooit gaat gebeuren…lees verder

Linda Meester: Gerbrand Bakker is één van de meest vertaalde en dus bekende auteurs van Nederland. Hij geraakt in een schrijverscrisis en dat niet alleen. Blijkt dat hij in zijn voorbije leven al meerdere depressies heeft doorstaan. Hij pakt het schrijven weer op in dagboekvorm en zo lezen wij mee over zijn leven als bekend schrijver, zijn jeugd in Noord- Holland, het homo zijn en zijn leerproces als knecht van Jasper. Jasper is zijn hond, maar Gerbrand is hem niet de baas. Geregeld smeert Jasper hem en keert tijden later onder de smurrie weer huiswaarts. Er vindt een lange strijd plaats over hem de baas of zijn knecht zijn. Zijn leven in het NU speelt zich af tussen de Eiffel en Amsterdam. Waar ik gewend ben aan het recenseren van kinderboeken, waar Gerbrand trouwens aan
refereert als zijnde niet kritisch en de nadruk leggen op een samenvatting van het verhaal, stemt het boek tot overdenking. Er is meer onder de zon en wat wil IK nu eigenlijk. In hoeverre zijn de ervaringen uit je jeugd van invloed op je keuzes. Valt er wel iets te kiezen? En wat moet een schrijver eigenlijk veel doen naast gewoon schrijven en herschrijven. Ik moest er wel even inkomen, ik was naarstig op zoek naar een rode draad. Dat viel niet mee aangezien het dagboek van de hak op de tak springt. Gelukkig neemt Gerbrand de moeite tegen het einde van zijn dagboek expliciet de losse eindjes aan elkaar te knopen.

Conny Harpe: Het boek is en leest als een dagboek. Dan lees je over zijn achtergrond en over zijn familie, dan gaat het weer over zijn dagelijks leven. Ik had nog niets van hem gelezen en was benieuwd. De kaft van het boek en de kleuren spraken mij niet aan moet ik eerlijk zeggen. Ook had het boek vrij kleine letters. Maar toen ik eenmaal
de moed had genomen om te beginnen, las het makkelijk weg en werd ik gegrepen door zijn leven. Altijd interessant hoe mensen in het leven staan en het leven leven. Het lijkt mij een auteur die echt zijn eigen gang gaat en doet wat hij op dat moment voelt. Hij komt op mij iets autistisch over, omdat hij zich terugtrekt in zijn huis in het bos. Zo nu en dan verblijft hij in Amsterdam, maar hij is blij als hij samen met Jasper weer naar huis kan. Ik geef het boek 4 sterren! Het idee om zijn leven in een boek te vatten, heeft goed uitgepakt. Zijn stijl van schrijven is mooi, komisch en goed!

Nieuwsgierig?

Het boek bestel je hier.

Stemmen

Hoeveel sterren is dit boek waard? [ratings]

Discussiëren doe je zo!

Wij horen graag jouw mening! Wil je iets met ons en de deelnemers van de boekenclub delen? Reageer dan met het reactieformulier onder dit artikel. Wij houden het in de gaten en komen op de vraag of opmerking terug.