Boekenclubrecensie De moeder van Ikabod

Het leuke van de Zin-boekenclub is dat je vraag kan krijgen om een verslag te schrijven van een boek dat je uit eigen beweging niet snel zou hebben gekozen. Dit was voor mij het geval met ‘De moeder van Ikabod’.  Deze, deels autobiografische, roman van Maarten ‘t Hart bestaat uit 18 losse verhalen die onderling overeenkomstige thema’s bevatten maar ook los van elkaar  kunnen worden gelezen. Door de wisselende maar vaak ook terugkerende thema’s van de verhalen, krijg je als lezer sterk het gevoel deel te worden van de (belevings)wereld van meneer ‘t Hart, wiens talent voor het kleurrijk vertellen van verhalen in elk hoofdstuk goed naar voren komt. Ondanks het taaie begin van the boek, heb ik met plezier de rest van de verhalen gelezen, mede dankzij de afwisselende lengte en themathiek van de verschillende verhalen.

Mijn persoonlijke favoriet was het een na laatste verhaal genaamd ‘In het casino’. Hierin ontstaat na een spontane ontmoeting in het casino een mooie vriendschap tussen Maarten en Elionoor, een prachtig geklede, bejaarde dame. Nadat de vriendschap wat bekoeld door een oneerbaar voorstel van Elionoor, komen ze uiteindelijk weer nader tot elkaar op een onverwachte en humoristische manier. Dit verhaal toont op mooie wijze hoe met spontaniteit, humor en een beetje lef, een nieuwe wending gegeven kan worden aan een ingedut bestaan.  Met terugkerende thema’s als Maartens liefde voor klassieke muziek, orgelspelen, tuinieren en natuur, zijn haat-liefde verhouding met de kerk en zijn zwak vrouwelijk schoon, maken het een zeer persoonlijke en menselijke roman waarbij je je geregeld afvraagt in hoeverre er sprake is van autobiografische danwel fictieve situaties. Het absurdistische randje dat ’t Hart weet te geven aan het dagelijks leven, spontane ontmoetingen, menselijkheid en het BN’erschap, maken het tot een vermakelijk boek.

Sandra Kornips