Boekenclubrecensie Het hart is een eenzame jager
De grote onbekende schrijfster zo zou ik Carson McCullers willen noemen. Want voor de ontvangst van dit boek had ik nog niet van haar gehoord of iets van haar gelezen. Mogelijk omdat dit boek niet eerder in een Nederlandse vertaling is uit gegeven, maar zelfs dat weet ik niet. Het boek is geschreven in 1940 aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. De opkomst van het rechtsextremisme in Europa wordt in het boek enkele keren aangeroerd, maar de problemen in het diepe zuiden van de Verenigde Staten doen er bijna niet voor onder. We maken kennis met een aantal boeiende mensen in een door racisme geteisterd stadje, waar veel armoede is te vinden en de mensen met moeite de eindjes aan elkaar weten te knopen. De arbeiders worden door hun werkgevers uitgeknepen en durven zich nog niet te organiseren. Een aantal markante prachtig beschreven personages passeert de revue, ze krijgen door de schrijfwijze een geheel eigen identiteit. Je kan je goed in hun leven verplaatsen, met hun ambities en verlangens meeleven. De levens van deze mensen raken steeds meer met elkaar verweven, soms ontstaat er toenadering en soms afstoting Rode draad in het verhaal is de geheimzinnige doofstomme John Singer, waar iedereen zijn hart bij kan uitstorten en die alles ‘zwijgend’ aanhoort. Hij observeert, we kijken als het ware door zijn bril naar het stadje. Maar ook hij heeft zo zijn problemen, behalve zijn doofstomheid, al blijven deze voor de anderen verborgen.
Het boek is mooi vertaald door Molly van Gelder, die hier en daar door gebruik van de spreektaal van de personages nog duidelijker neerzet.
Gijs van der Poel
