Boekenclubrecensie Frans Pointl – Zonder rampspoed valt er niets te melden.

Pointl’s laatste verhalen en gedichten –vijf zijn geschreven in de laatste 3 jaar van zijn leven- zijn gebundeld in dit boekje. Mooi ingeleid door David de Poel (zijn biograaf, literair erfgenaam en vriend en mantelzorger)
Frans Pointl zegt zelf over zijn schrijverschap ”ik heb een kras nagelaten “ of “Ik ben een schrijver in de kantlijn”. Hij noemde zichzelf het kleinste schrijvertje van Nederland. Frans Pointl schreef de verhalen en een aantal gedichten tijdens zijn verblijf in het Amsterdamse Verpleeghuis het Sarphatihuis. Met een fijne humor en mooi taalgevoel.

De verhalen
De oude man, die wordt geportretteerd is niet vrolijk; eerder depressief. De gevoelens van de oude man, die zich voordoen worden mooi en in het heden neergezet. Een aantal verhalen hebben een bijzondere aanhef: Waarde…… brieven aan een fictieve vriend. De doodsthematiek speelt een grote rol in de verhalen. De oude man is bang, dat hij zijn kamer”dat onvrijwillige huis”kwiijt raakt en naar de ziekenboeg zal moeten. Sylvia Willink heeft een prachtige tekening gemaakt voor de omslag van dit boek.

Motto van Ida Gerhardt geeft aan hoe Pointl over dood gaan dacht:
God, die mij kent, bescherm mij:
laat het mij niet ontzegd zijn
om, als het komt gevrijwaard
voor overmacht van mensen
en het oneerbaar uitstel
mijn eigen dood te sterven.

Gerty Goebbels