Boekenclubrecensie De Stalkster van Mirjam Rotenstreich

Elsemijn heeft ogenschijnlijk een goede relatie met politieman Binck, een stoere sterke Fries bij wie ze zich veilig voelt. Na zijn plotselinge overlijden ontspint zich een spannend verhaal, waarbij enerzijds het leven van Binck wordt gereconstrueerd door zijn collega’s. Anderzijds wordt er een verhaal verteld door Elsemijn, die op een obsessieve manier haar Binck probeert terug te vinden.

“De stalkster” , de titel van het boek zegt het al. Hoever kan en mag je gaan in je verlangen naar de ander? Kent een stalkster degene naar wie ze verlangt werkelijk?

Het boek is gesplitst in vier delen die te maken hebben met de reconstructie van Binck. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende gezichtspunten.

Het verhaal leest vlot. Door het verhaal vanuit verschillende perspectieven te vertellen, wordt je in het verhaal gezogen. Orgaandonatie is een actueel thema. Dat organen van een geliefde na de dood als het ware doorleven lijkt mij een verwarrende gedachte voor nabestaanden.

Persoonlijk vond ik het verhaal te vergezocht. Als gevolg hiervan had ik moeite om me in het verhaal in te leven. Bovendien vond ik dit boek lastig te plaatsen. Voor mij hield het ’t midden tussen een detective, een liefdesverhaal en een fantasieverhaal. Ik geef het boek drie sterren. Goed en vlot geschreven, een interessant thema, maar het boek raakte me niet echt. Toch vind ik het fijn eens ander boek te lezen, een boek die ik niet direct op het lezen van de achterflap zelf gekozen zou hebben.

Pietje de Vries