Boekenclubrecensie De levenden en de doden in Winsford

De openingszin van dit boek luidt: ‘Eergisteren heb ik besloten mijn hond te overleven. Dat ben ik aan hem verplicht.’ Ik vond dit een hele aparte openingszin en wist toen heel zeker, dit boek moet ik lezen. De Zweedse Maria Holinek komt op een avond in november met haar hond Castor aan in Winsford, Engeland. Ze heeft een flinke reis achter de rug, vanuit Zweden, via Polen, naar Engeland. Ze heeft haar man en haar leven achter zich gelaten. Hoe dat gebeurt is, is nog een raadsel. Ze huurt een ietwat onderkomen Engelse cottage om zich in terug te trekken voor de duur van 6 maanden. Omdat niemand mag weten waar ze is, heeft ze haar sporen zorgvuldig uitgewist en leeft ze in Winsford onder de naam Maria Anderson. De mobiele telefoons van haar en haar man gebruikt ze niet. Af en toe gaat ze naar een internetcafé om via E-mial het contact met Zweden en haar kinderen te onderhouden.

Maria wandelt heel veel met haar hond over de eenzame, naargeestige en mistige heide. Deze omgeving wordt door Nesser op een meesterlijke wijze beschreven. Maria leest de dagboeken van haar man om achter de geheimen uit zijn verleden te komen. Ook blijkt dat Maria en haar man op de vlucht zijn geslagen voor een schandaal dat haar man onlangs heeft veroorzaakt in Zweden. Maria alleen weet waar haar man is en dat wordt in het boek verteld. Als Maria alleen terugkeert naar Zweden, na ca. 3 maanden, is het de vraag zal het haar lukken om alleen een nieuw leven op te bouwen. Alle vragen worden beantwoord in dit sfeervolle boek. Meesterverteller Hakan Nesser doet dit op een meesterlijke wijze en zijn omschrijvingen van de natuur en omgeving zijn prachtig. Er zit niet veel vaart in het verhaal maar dat heb ik niet als vervelend ervaren. Het was zeker een heel spannend boek. De ontknoping op het einde is werkelijk van heel hoog niveau. Het blijkt dat een heel klein detail er toch voor zorgt dat de waarheid boven komt.

Mijn waardering voor deze thriller is **** sterren.

Henny Valkenberg