Skip links

De tijd van je leven

header-right

Zin magazine editie 8/9 – 2024
Zin magazine editie 7 – 2024
Zin magazine editie 6 – 2024
Zin magazine editie 4/5 – 2024
Zin magazine editie 3 – 2024

Main navigation

Bijzondere workshops van topfotograaf Thijs Heslenfeld

Bijzondere workshops van topfotograaf Thijs Heslenfeld

door Reageer

Wil je graag mooiere foto’s maken, maar heb je geen zin om je eindeloos in techniek te verdiepen? Ga dan op reis samen met topfotograaf Thijs Heslenfeld. Dit jaar organiseert hij avontuurlijke workshops in Marokko, Suriname en Indonesië.

Avontuur

Als je met Thijs op pad gaat, ga je echt op reis. En Thijs laat je zien hoe je ook op volslagen onbekende plekken op een leuke en vrolijke manier contact kunt maken met je omgeving: “We laten ons verrassen. We laten ons niet afschrikken door het onbekende. We trekken deuren open zonder een idee te hebben wat erachter zit. Gaan dingen eten die we nog nooit gegeten hebben. Praten met mensen die we anders misschien gauw voorbij waren gelopen.

Vrij en onbelemmerd

Het is mijn ervaring dat je foto’s pas echt tot leven komen als je zelf vrij en onbelemmerd rondloopt. Als je op alles en iedereen af durft te stappen, zonder vooraf in je eigen kop al te bedenken waarom dat geen goed idee is. En een camera is een uitstekend excuus om precies dát te doen. Je moet alleen nog even leren om ook een ‘nee’ als antwoord te accepteren.”
Deze aanpak betekent ook dat de workshops van Thijs geschikt zijn voor fotografen van elk niveau; het maakt dus ook niet uit welke camera je gebruikt: “Een iPhone is ook prima. Want het is niet je camera die bepaalt of een foto raakt of niet: dat bepaal jij zelf.”

Marokko, Suriname en Indonesië

Dit zijn de eerstvolgende reizen die op het programma staan:
Oktober 2019: Marrakesh, Marokko. Kleine groep (max. 7), veel persoonlijke aandacht, intensief, snel en veel leren.
November 2019: Suriname. Een mooie en bijzondere reis naar één van zijn favoriete landen: Suriname. Samen met Suzette Eeltink van Suriname Holidays.
December 2019: Raja Ampat, Indonesië. Helemaal nieuw: deze zéér exclusieve reis met een klein gezelschap van maximaal 12 personen. Deze ongerepte bestemming is simpelweg spectaculair, zowel in termen van natuurschoon als cultuur. Fantastisch eten en schaamteloos genieten aan boord van een prachtig houten zeilschip. Een once in a lifetime.

Je vindt alle details van de fotoreizen hier op de website van Thijs.

Fotografie: Thijs Heslenfeld

Bij het wakker worden is hij op z’n verwardst: ‘Ik heb een uitje naar de wintersport’

door Reageer

Schrijver en actrice Annemarie Oster (1942) draagt de zorg voor haar man, die lijdt aan vasculaire dementie . In Zin schrijft ze over de lasten maar ook over de lusten, als die zich voordoen. Deze keer overschat hij zijn capaciteiten.

Ook in tegenspoed

‘Is het vandaag of gistren?’ vraagt mijn moeder,
bladstil, gewichtsloos drijvend op haar witte bed.
‘Altijd vandaag,’ zeg ik.
Ze glimlacht vaag: ‘Zijn we in Roden of Den Haag?’

Zoals in deze eerste strofe van M. Vasalis’ gedicht, is ook mijn man vaak in de war over tijd en plaats. Na een blik op de oude, rood geruite plaid over zijn benen, benen waaraan ik ooit in bed de mijne warmde, zegt hij: “Die moeten we wel straks meenemen.”
“Waarheen?”
“Nou, als we teruggaan naar huis.”
Ik kan een glimlach niet onderdrukken maar stel hem snel gerust dat ik hem niet uit- maar toelach. Goedmoedig grinnikt hij mee: “O, nu ga je weer zeggen dat we thuis zíjn.”
“Ja, in Amsterdam. Kijk maar naar buiten.”
“Dat hebben ze allemaal nagemaakt.”
“Zoals in China waar ze hele steden kopiëren! Waar zijn we dan nu volgens jou?”
“Op een tropisch eiland.”
“Maar het regent.”
“Ja, het klimaat valt wat tegen.”
“Zitten we in een hotel?”
“Ja, we zijn met vakantie.”

Goed bij de tijd

Wat ben ik dan blij dat hij niet denkt dat hij in een ziekenhuis of verzorgingshuis zit. Nog blijer ben ik met het compliment dat hij me daarna geeft en dat ik in dit stukje voor het laatst bewaar. Verder is hij nog heel goed bij de tijd, leest hij de krant van A tot Z en kijkt hij televisie. Naar het Nieuws, Nieuwsuur en praatprogramma’s. Fictie verveelt hem maar dat deed het altijd al: ‘romantische huisvrouwenseries’.
Diep beledigd was ik dan. Hoe durfde hij een Engelse voltreffer als Downton Abbey zo naar beneden te halen! Maar nu kijk ik braaf met hem mee en weet inmiddels meer van die vervelende politiek dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Ook herkent hij iedereen. En stelt hij belangstellende vragen om zelf niet aan het woord te hoeven zijn. Wel overschat hij zijn capaciteiten. Zo denkt hij meerdere malen per dag dat hij gewoon kan lopen. “Nee liefje, dan val je.”
“Dat zeg jij!”
“En de dokter,” neem ik mijn lafhartige toevlucht tot een autoriteit. Ik ben niet graag de enige boodschapper van slecht nieuws.
Bij het wakker worden is hij op zijn verwardst: “Ik heb een uitje met kantoor. Naar de wintersport.”
“Maar het is zomer.”
“O ja…Zeg jij die afspraak af?”

Compliment

Of hij wil een bepaald jasje aan omdat hij ‘naar college moet’. Als ik dan zeg dat hij gepensioneerd is en lekker niet hoeft, zegt hij ‘dat maak ik zelf wel uit.’ Tot grote hilariteit van de thuiszorg. Het volgende moment is hij, een bord pap voor zijn neus, zo’n uitje weer vergeten. Zou hij zijn compliment naar aanleiding van ons verblijf op dat tropische eiland ook zijn vergeten? “Met jou erbij is het altijd vakantie.”
Zoiets hoort een huisvrouw niet elke dag.

De columns van Annemarie Oster lees je in Zin. Nu in de winkel of online te bestellen.

Vier goede boeken voor in de vakantiekoffer!

door Reageer

Wankel huwelijk

De cover en titel beloven een zoete zomerversnapering, en ja, het is een sfeervol en filmisch geschreven roman. Maar wel eentje met een stevige inhoud. Een lang, ogenschijnlijk gelukkig, huwelijk staat op het punt te breken. Zij, prototype van een Parijse intellectueel, voelt zich gevangen in de vaste patronen en verwachtingen. Haar man, kunstenaar en Bourgondiër op elk gebied (ook qua vrouwen) lijkt haar te veel voor lief te nemen. En nu hun enige zoon het huis uit gaat, is het misschien tijd om voor zichzelf te kiezen. Ze verlangt naar nog een laatste zomer samen in hun huis in Bretagne, maar de geheimzinnige, nieuwe vriendin van hun zoon doet haar opnieuw twijfelen.
Nina George, Zomerwind (Luitingh-Sijthoff, € 19,99)

Doldriest plan

Thomas had het allemaal goed voor elkaar; leuk gezin, mooi huis en een liefhebbende vrouw die het mogelijk maakte dat hij in alle rust kon werken aan zijn glanzende carrière als schrijver. Als zijn vrouw verongelukt, moet Thomas de waarheid onder ogen zien. Hoe onthutsend dan ook. Hij kan zich niet langer verschuilen achter zijn boeken. Om zichzelf en zijn gezin weer bij elkaar te rapen, moet hij actie ondernemen. Dus koopt hij een oude camper en vertrekt hij met zijn drie kinderen naar de ruige, Spaanse Pyreneeën. Een doldriest plan dat voor spanning en uiteindelijke ontlading zorgt.
Lieke Kézér, De verloren berg (De Arbeiderspers, € 20,99)

Gewekt door weduwe

Met duivels plezier en oog voor het kleinste detail, schept Verhulst alweer een onvergetelijke, halve mislukkeling. Mattis is zijn zelfgekozen, scharrige eenzaamheid meer dan zat. Hij zet zichzelf ertoe zijn huis aan het meer te verkopen, maar bedenkt zich als een intrigerende weduwe zijn pad kruist. Haar onvoorspelbare karakter doet hem ontwaken en brengt sluimerende gevoelens tot leven.
Dimitri Verhulst, De pruimenpluk (Pluim, € 21,99)

Complexe rebel

Cognetti weet als geen ander de denkwereld van kinderen en jongvolwassenen binnen te dringen. Geboeid volg je de ongrijpbare, stoere en onzekere Sofia tot haar 26ste. Als kind is ze getuige van het verknipte huwelijk van haar ouders. Haar enige wapen is haar fantasie en een pot pillen. Met hulp van haar excentrieke tante en een theateropleiding blijft ze geloven in haar droom. Dat gun je deze complexe rebel van harte!
Paolo Cognetti, Sofia draagt altijd zwart (Bezige Bij, € 19,99)

Tekst: Margriet de Groot

Nog meer goede leestips staan in Zin 8. Nu in de winkel of bestel hem hier.

Geweldige foto’s van bruidsmode in de jaren tachtig

door Reageer

Veel haar, veel kant, veel schouder en veel tule. Het kon nooit op met de bruidsjurken in de jaren tachtig. Dat alles kwam natuurlijk door Prinses Diana, die heel veel bruidjes in die tijd inspireerde.

Veel haar, en veel kant

Een hoedje, deed het ook heel goed.

Of een hoedje met gipskruid

Diana was een inspiratie-bron

En anders mat je jezelf een paar power-schouders aan

Het bolerootje, ook onmisbaar.

Of je koos een suikertaart van een jurk

De witte glimsmoking, kon prima

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Waar droom jij van?

door Reageer

Op wereldreis. Vrijwilligerswerk doen. Een droom van een boerderijtje betrekken. Met de caravan naar het zuiden. Op de kleinkinderen passen. Leren schilderen of nog een complete studie oppakken. Waar droom jij van voor straks?

Wegdromen

Je krijgt straks misschien wat meer vrije tijd en wat dan? Daar heb je ongetwijfeld over nagedacht. Bij weggedroomd. De wereld ligt aan je voeten! Wij zijn razendbenieuwd naar jouw plannen – of misschien wel reuzegrote droom – voor straks. Of je nou werkelijk op reis gaat, of gaat schilderen is niet zo belangrijk. Wel wat je echt fantastisch líjkt. Waar je stiekem van droomt. Wat je altijd al graag had willen doen maar waarvoor je nooit tijd had. En straks misschien wél.

Vertel het ons

Of het nu gaat om plannen ver van huis of juist heel dichtbij, om iets groots of juist heel kleins: mail ons. Voor Zin 11 maken we van de reacties een mooie productie. En is jouw verhaal het meest bijzondere? Dan win je een boekenpakket t.w.v. ruim € 50!

Meedoen gaat zo

Stuur je droom voor later (in maximaal 150 woorden) vóór vrijdag 16 augustus 2019 naar redactie@zin.nl o.v.v. Later als ik groot ben. Vermeld ook je naam, geboortejaar en postadres. We zijn benieuwd!

Een hele kip geeft zo’n lekker royaal gevoel

door Reageer

Dit is echt een mooi gerecht voor in de tuin. Want alles wordt leuker als het buiten kan. Feestelijk en lekker fris. En zo maak je het:

Hele kip in witte wijn met krieltjes en jeneverbessen

hoofdgerecht (4 personen). bereiden ± 1 uur

Ingrediënten
1 grote kip*
45 g roomboter
500 ml witte droge wijn (bijv. chardonnay)
350 ml medium sherry
8 tenen knoflook, grof gesneden
2 middelgrote uien, in stukken
3 laurierblaadjes
5 kruidnagel
10 jeneverbessen
400 g krieltjes
1 ½ el zout

Bereiding

Bestrooi de kip met zout en peper. Verhit de boter in een niet al te grote pan waar de kip net inpast en bak de kip hierin rondom bruin. Voeg alle andere ingrediënten toe aan de pan, laat langzaam aan de kook komen en laat de kip op laag vuur 45-50 min. zachtjes sudderen. Voeg na 25 min. de krieltjes toe en laat nog 20-25 min. sudderen. Verwarm de oven voor op 185°C. Doe de kip met vocht en ingrediënten in een braadslee, dek af met aluminiumfolie en braad de kip totaal1 uur. Voeg na 30 min. de krieltjes toe en verwijder 15 min. voor het einde het folie. Bedruip de kip regelmatig met vocht.

* Kies een goede kwaliteit kip, bijv. polderhoen of andere biologische kip.
Hele kip

Wijntip van Nicolaas: Garda & valpolicella

De ruime achtertuin van Venetië, Veneto, reikt tot aan het Gardameer. Alles wat geen parkeerplaats is voor toeristenbussen is daar beplant met de proseccodruif, en van de rode wijnen als bardolino en valpolicello word je ook niet blij. Gelukkig hebben we de familie Maffei nog. Die maakt Gardawijn zoals ‘t hoort. Een vrolijke wildebras met baldadige zuren, veel wild fruit en de geur van een zomer vol pubertestosteron. De valpolicella is gespierder en heeft de baard al in de keel.
Palazzo Maffei, garda, corvina 2018, € 7,60 en Palazzo Maffei, valpolicella 2017, € 11,40 (Okhuysen.nl)

Meer zomerse recepten staan in Zin 8. Nu in de winkel of hier te bestellen.

recept: Kirsten Eckhart. fotografie: Eric van Lokven. styling: Jet Krings. bereiding: Jacqueline Pietrowski. productie: Trudelies Schouten

De laatste momenten met je ouder(s)

door Reageer

Misschien had je niet altijd een goede relatie met (een van) je ouders. Verliep het contact moeizaam. Tot dat ineens veranderde: het contact werd zachter, verdiepte zich. Nú in Zin: Zin-lezers over die laatste onvergetelijke momenten samen met hun ouders. Lees hier vijf extra inzendingen:

De dochter die hij nooit had

Hij was een eigenheimer. Afstandelijk en niet in staat iemand dichtbij te laten komen. Toen hij ziek werd, ging ik op bezoek. Hij werd kwetsbaar, angstig en stond het zowaar toe dat ik voor hem zorgde. Dus bracht ik in zijn laatste levensjaar vele uren met hem door. Op een dag moest hij worden geopereerd, hij was panisch. Misschien was het de angst die hij bij zich had gedragen sinds hij als 6-jarige zijn moeder naar het ziekenhuis zag gaan: ze kwam nooit meer thuis. Toen de operateur opdracht gaf om zijn dochter bij de operatie toe te laten, werd hij rustig. Hij pakte mijn hand en hield me stevig vast, zijn ogen vol vertrouwen op mij gericht. Daarna veranderde hij in een lieve man en vertelde over zijn leven. Ik ging van hem houden. Zo werd ik de dochter die hij nooit had gehad. Dank je wel, oom.
Iris

Te lief

Geen gemakkelijk leven had mijn moeder. Ik groeide grotendeels alleen met haar op in Haarlem. Mijn vader stierf toen ik 6 was en mijn veel oudere broers gingen het huis uit. Ik was een nakomertje… In mijn ogen was mijn moeder ouder en ze kwam ook nog eens uit Duitsland: ze had een accent. Helaas schaamde ik mij hiervoor en maakte haar het leven dan ook niet altijd even makkelijk. Vaak was ik opstandig als jong meisje en later als puber. Wat ik eigenlijk nodig had, was een strengere moeder denk ik achteraf. Zij was te lief, had veel meegemaakt. Zo net na de oorlog in Nederland terechtgekomen bleek mijn vader ook nog eens een drankprobleem te hebben. Toen ik 21 was, overleed zij helaas op 63-jarige leeftijd aan kanker. Mijn broers en ik waren er zoveel mogelijk voor haar in de laatste paar maanden. Ik kon het bijna niet geloven: zij zou écht sterven, en sloot mij daar een beetje voor af. Ze gaf een briefje aan mijn vriendinnetje van toen met daarop haar laatste wensen. Achteraf denk ik gelukkig vaker aan de fijne dingen die wij ondernamen. Zoals een weekendje weg naar Sauerland. Of gewoon samen dansen door de kamer op de muziek van Simon and Garfunkel. Ook gingen we soms naar de film. We konden samen vreselijk lachen. Zo herinner ik mij haar dan het liefst! Ik mis je mam!
Stephanie (1963)

Zorg & aandacht

Mijn ouders zijn drie weken na elkaar overleden. De relatie met mijn ouders was hecht maar ingewikkeld. Mijn andere interesses en sterke wil om ‘alles’ te ontdekken was moeilijk voor mijn ouders. Het onbegrip was wederzijds, bij mij veel schuldgevoel. Toen mijn moeder op 70-jarige leeftijd soms ‘zomaar’ viel, kwamen we met veel omwegen in de medische molen terecht. Ik ging mee naar onderzoeken en werd soms ‘s nachts gebeld omdat mijn moeder was gevallen en mijn vader haar niet kon helpen. Mijn moeder bleek een hersentumor te hebben en werd opgenomen. Ik had gesprekken met mijn vader die mij altijd bijblijven. Terwijl mijn moeder in het ziekenhuis lag, bleek mijn vader longkanker te hebben. Hij had grote angst voor ziekenhuizen. Ik ben bij de onderzoeken geweest en hield zijn hand vast. Mijn vader lag op dezelfde kamer als mijn moeder. Verpleging vroeg mij te helpen met de verzorging. Het is moeilijk te omschrijven wat het met je doet om je ongeneeslijk zieke moeder te douchen. Het raakt je diep. Het kunnen helpen en er kunnen zijn in de laatste periode is zeer waardevol geweest. In plaats van onbegrip en schuldgevoel kwam er zorg en aandacht. Mijn ouders hebben mij het leven gegeven en hielden onvoorwaardelijk van me. Ik hou onvoorwaardelijk van mijn ouders.
Ina

Zielig vogeltje

Mijn vader (93) was op maandag gevallen. Hij ging naar het ziekenhuis maar had gelukkig niets gebroken. Hij mocht weer naar huis, alleen was hij erg verzwakt. Ineens was hij de regie kwijt. Hij moest geholpen worden, moest met de tillift van stoel naar bed. Op vrijdag zat die grote man als een zielig vogeltje in zijn stoel. “Pap, hoe voel je je, wil je dit wel, zo afhankelijk zijn?” Stilletjes schudde hij zijn hoofd. De huisarts kwam. “Mijnheer M, we moeten eens praten. U bent erg ziek. Als u wilt, mag u naar het ziekenhuis. U kunt ook thuis blijven, dan zorgen we dat u zonder pijn de laatste fase in gaat. Mijn vader zei: “Dan blijf ik thuis.” Op zondagmorgen zei hij: “Geef mij mijn e-reader nog even, het is toch jammer als ik het boek niet uit heb.” Tot het einde toe hield hij de regie!
Maria (1952)

Quality time

Wij wandelen samen,
het leven weer op de kop.
Nu zit jij in de wagen en loop ik erachter.
We halen onderweg herinneringen op:
daar zat vroeger de slager,
en daar zat de groenteboer toch?
En daar woonde hoe heet ze ook weer?
En ja, je weet het nog!
Quality time. Wát zeg je?
Kwalitijd, mam! O ja…
De van ‘t Santstraat af
en langs het Oude Badhuis
de Daalseweg weer op
wat voel je je hier thuis…
De zon schijnt, schapenwolken hangen
aan ons blauw geschilderde plafond vandaag.
Je krijgt weer kleur op je wangen
en vele verhalen vertel je graag.
Quality time. Wát?
Kwalitijd, mam. O ja, ik weet wat je bedoelt…
Nee, je bent niet zwaar, je bent mijn moeder.
Het is goed voor mij om dit te doen.
Ik geniet van jouw genieten
op je grijze kruin druk ik een zoen.
We nemen een lekker ijsje, jij betaalt
en zoeken een plekje in ’t plantsoen.
We kletsen over van alles en nog wat.
Ik neem me voor, nog heel veel met jou te doen.
Quality time. O ja, kwalitijd!
Alles wat we vroeger deden:
wandelen, filmpjes en foto’s kijken, verhalen vertellen
doen we nu weer; je wordt weer mijn moeder.
Zullen we weer eens kijken in de doos van familiespellen?
Lang niet meer gedaan: ganzenborden, mens-erger-je-nieten,
boter, kaas en eieren, sjoelen, of meer van dat soort,
waar je zo lekker bij kunt lachen en genieten
en jij vast de meeste punten scoort…
Kwaliteit, bedoel je toch? Ja quality time.
Ik breng je weer thuis, in de zon op het balkon
en kook voor jou, met veel vitamine C.
Ik verzorg en koester je
zoals je dat vroeger met mij deed, zo lang gelee…
Dan ga ik weer naar huis, wat was het fijn vanmiddag!
Ach kind, je zult wel helemaal kapot zijn.
Helemaal niet! Juist fijn,
dat ik dit met jou doen mag.
Ja, kwalitijd! Wát zeg je, mam?
Nou… je weet wel wat ik bedoel.
Karin (1951)

Zin in meer?

Lees nog veel meer verhalen van Zin-lezers over de laatste momenten met hun ouders in Zin 8. Nú in de winkel of bestel hem hier!

Hoofd te groot? Geen ‘hoedengezicht’? Allemaal onzin!

door Reageer

Daar zijn ze weer, de ruitjesbroek, witte blouse, sleehak of puntkraag. Terug van nooit echt weggeweest. Journalist Liddie Austin (1959) beziet de retro-trend van dit moment. Deze keer: de zomerhoed.

Muts

Ik kan tegenwoordig met vertedering kijken naar hipsters die zelfs bij zomerse temperaturen niet van hun wollen mutsen kunnen scheiden. Waarschijnlijk omdat ik in hen de brugklasser zie die ik lang geleden zelf was. Heel erg onzeker, voor het eerst in de grote stad. Op mijn hoofd verscheen toen algauw een muts. Ook binnen, ook in de klas. Dat had ik bij hippe meisjes gezien – al voelde ik me wel een tikje opgelaten als ik er door de volwassenen om me heen goedmoedig om werd uitgelachen. Note to self: nooit een puber uitlachen om wat hij/zij aan of op heeft.

Hoofdbedekking
Later droeg ik ook hoeden en petten. Totdat ze in de jaren 90 van mijn hoofd verdwenen. Ik denk omdat ik het in die tijd vooral druk had met de mutsen en petten van mijn nageslacht. Nu sommigen van hen actieve mutsdragers zijn geworden en daar helemaal zelf voor zorgen, kijk ik qua hoofdbedekking weer om me heen. En wat blijkt? Hoeden keren – zij het nog op bescheiden schaal – ook voor mijn soort mensen terug in het modebeeld. Vorige zomer stonden de bladen vol met een zeker één meter brede strohoed van het merk Jacquemus. Ik zag hem in levenden lijve in een modezaak en kon de verleiding niet weerstaan hem te passen. Onmiddellijk waande ik mezelf op een mediterraan strand – parasol onnodig: glamoureus, met een glaasje naast me, blauwe zee voor mijn neus. “Iedereen wil die hoed passen,” zuchtte de winkeldame. “Maar niemand koopt hem.” Dat snapte ik ook wel. Hij was niet goedkoop en dan dringen zich algauw klassiek-Hollandse vragen op: kun je ermee op de fiets, wat doe je als het gaat regenen of waaien?

Draagbare hoeden

Yuki Isshiki (1969) komt oorspronkelijk uit Japan en leerde hoeden maken in Engeland, waar ze couturestukken ontwierp voor societydames die naar de paardenraces in Ascot gingen. Na verloop van tijd ontstond de behoefte om ook meer draagbare hoeden te gaan maken en begon ze haar eigen label: Demure. Isshiki constateert dat er inderdaad wel wat meer hoeden worden gedragen maar: het houdt nog niet over. “In Nederland worden hoeden vaak als overdreven gezien, terwijl ze juist in dit klimaat niet alleen stijlvol maar ook heel praktisch kunnen zijn,” zegt de ontwerper in haar Amsterdamse winkel. “In die zin zijn hoeden minder een overstatement dan bijvoorbeeld grote sieraden.” In de winter kun je bij Demure terecht voor bijvoorbeeld comfortabele, vederlichte en toch warme schipperspetten, gevoerd met ademende stoffen als katoen of vegan zijde. ‘s Zomers maakt ze onder meer panamahoeden, katoenen en linnen zonnehoedjes en Tur-Ban-Deaus – een elegante hybride van bandana en tulband.

Beschermen

Isshiki’s klanten zijn over het algemeen niet piepjong. Dat heeft te maken met de kwaliteit die ze biedt, zegt ze. En daarbij: “Jonge mensen willen bruin worden, ouderen willen zich juist beschermen tegen de zon. Je huid en je haar worden als je ouder bent wat dunner, dus je hebt ook meer last van de zon, met hoofdpijn en zelfs zonnesteken als gevolg. Een hoedje kan dus echt geen kwaad.”
Als een klant haar winkel binnenstapt, weet ze vaak al welke hoed geschikt voor haar zou kunnen zijn. Bij een rond gezicht past een rond model, bij een spitser gezicht staat een hoed met een deuk beter. Dat soort dingen. Opvallend: ze hoort veel mensen zeggen dat ze ‘geen hoedengezicht’ hebben. Of hun hoofd is ‘te groot’ voor een hoed. Allemaal onzin, zegt Yuki Isshiki stellig. “Er is altijd een hoed die bij jou past. Uiteindelijk gaat het vooral over zelfvertrouwen: als je een hoed met flair draagt, staat hij je.”

Nooit meer een aflevering van Liddie missen? Met deze aanbieding lees je Zin wel erg voordelig.

Tekst: Liddie Austin

 

‘Ik ben ontzettend bang dat ik een keer niet op tijd bij een toilet kom’

door Reageer

Wat moet je doen als je wel 15 keer per dag moet plassen? Zin’s columnist hoogleraar klinische psychologie Willem van der Does (1960) beantwoordt de vraag van Arnoud.

Altijd die aandrang

Ik heb een beschamend probleem en het is dat ik dit anoniem kan insturen, ik durf er niet eens mee naar mijn huisarts. Ik voel al jaren steeds vaker en sneller aandrang om te plassen. Ik ben ontzettend bang dat ik een keer niet op tijd bij een toilet kom. Het is nog nooit echt misgegaan, maar het is erg problematisch. Ik sta vijftien keer per dag voor een toilet. Ik word moe van smoezen verzinnen om het niet op te laten vallen. Ik moet geregeld vergaderingen bijwonen en presentaties houden. Ik ga altijd vlak van tevoren naar toilet, drink niks, maar kom geen vergadering door zonder aandrang en dan neem ik geen risico. Soms kan ik een autoritje niet volbrengen zonder te stoppen. Ik zet hem desnoods in de berm en doe het langs de weg. Ik durf niet te vliegen, niet omdat ik bang ben dat we neerstorten maar de laatste keer waren de toiletten de hele tijd bezet en ging het bijna fout. Eigenlijk ben ik een vrij nerveus type, net als mijn ouders. Moet ik naar de psychotherapeut?
Arnoud (1977)

Beste Arnoud,

Hier moet je toch echt mee naar je huisarts. De huisarts kan vaststellen of je iets mankeert wat deze klachten veroorzaakt en je begeleiden bij blaastraining. Want één ding is zeker: je bent in een cyclus gekomen waarbij je zelf, onbedoeld, de klachten verergert. Bijvoorbeeld door weinig te drinken – dat maakt het erger. Hetzelfde geldt voor zo frequent toiletbezoek. Hoe vaker je gaat, hoe eerder je blaas een signaal afgeeft. Het principe van blaastraining is dat je toiletbezoek steeds iets langer uitstelt. Geleidelijk opbouwen dus. Dit zou in een aantal weken moeten werken.

Angststoornis

Verder vertoon je kenmerken van een angststoornis, dus wordt het echt tijd hier iets aan te doen. Je schrijft dat het nog nooit echt mis is gegaan, maar het lijkt me een groter probleem dat je het risico neemt om je auto zomaar in de berm te zetten. Je hebt jezelf zo ‘getraind’ in het detecteren van signalen van aandrang dat je het minste geringste signaal opmerkt. Dat signaal wordt versterkt door de aandacht die je het geeft en door de angst die erop volgt. De angst is zo groot dat je niet meer durft af te wachten of de aandrang misschien ook vanzelf wat minder wordt – zoals iedereen weet die wel eens aandrang ervaart en niet meteen naar het toilet kan.

Blaastraining

Mijn advies is om je huisarts te vragen om begeleiding bij blaastraining. Als je daarmee enige vooruitgang hebt geboekt, neem een dag of vijf vrij of werk vanuit huis. Op die dagen moet je je limiet gaan testen. Zorg dat je minstens vier uur alleen thuis bent, zodat je kunt ervaren hoe lang het duurt voordat ‘het echt misgaat’, zonder dat iemand dat hoeft mee te maken. Verbied jezelf dus naar het toilet te gaan, drink een flinke kop thee en draag kleding die je makkelijk kunt wassen. Dat wordt een vervelende ervaring, heftige aandrang is geen pretje. Houd het vol tot het misgaat of de vier uur voorbij zijn. De crux is dat je zult ervaren dat aandrang tijdelijk ook weer minder wordt – en dat je het veel langer volhoudt dan je voor mogelijk hield.

Wat vind jij?

Bevond jij je weleens in een vergelijkbare situatie als Arnoud? Wat deed je toen? Of hoe zou jij dit probleem aanpakken? Wij horen het graag hieronder.

Prangende vraag? Mail hem naar redactie@zin.nl o.v.v. ‘Dr. Does’. Meer vragen lees je in de nieuwe Zin. Nu in de winkel of hier te bestellen.

‘Dat ik later iets ging worden, sprak voor mij vanzelf’

door Reageer

Of God bestaat weet ze niet. En dat maakt haar ook niet uit: ze noemt zichzelf gelovig. Politicus en PvdA-Kamerlid Lilianne Ploumen (1962) komt uit een katholiek arbeidersgezin. Als kind van de melkboer – letterlijk – nam ze van beide ouders iets mee: de doelgerichtheid van haar moeder en het optimisme van haar vader.

Zakgeld

“Mijn vader was melkboer. Eigenlijk waren wíj melkboer, want we werkten allemaal mee. Mijn moeder deed de administratie en verkocht aan huis; mijn vader ging elke dag met een wagen een wijk in. Die wagen moest dus ’s ochtends ingeladen en ’s avonds afgeladen en deels bijgevuld worden. Daarbij hielpen mijn jongere broer, zus en ik; in de vakanties en op zaterdagen gingen we mee verkopen. Daarvoor kregen we trouwens altijd betaald, naast ons zakgeld. Mijn vader was ook goed in het ritselen van fooitjes voor ons. Dan zei hij tegen een klant: ‘Ach, die kinderen! Ze doen het zo goed op school! Haar rapport stond vol met mooie cijfers.’ En dan kreeg je vaak wat geld toegestopt. Het was vanzelfsprekend dat je meehielp maar je kreeg er dus ook wel iets voor terug.”

Leerschool

“Ik kan er nu wel romantisch over doen, maar soms had ik echt geen zin om op zaterdag mee te gaan. Het moest toch. Terugkijkend is het wel een geweldige leerschool geweest. Met de melkwagen kwamen we in allerlei verschillende buurten. Mijn vaders eerste wijk was een volksbuurt met veel sociale woningbouw. Daar zag ik dingen die nieuw voor me waren. Mijn ouders hadden nooit ruzie, tenminste niet dat wij merkten, maar daar vlogen soms de meubels door de ramen, zo de straat op. Later kreeg mijn vader er een chique wijk bij, dus daar kwamen we ook. Zo leerden we als vanzelfsprekend met mensen van alle standen omgaan. Daar heb ik nu profijt van. Wij zijn van nature allemaal best vriendelijk, maar het móest ook: je wilde de klanten tevreden houden.”

1966: Met blokken in een nieuwe
jurk op de foto op de kleuterschool

Vrouw van nu

“Ik zie een duidelijke lijn van het kind dat ik was naar de vrouw die ik ben geworden. Over sommige dingen ben ik in de loop der jaren anders gaan denken, het zou een beetje onnozel zijn als dat niet zo was, maar niet over de grote dingen. Ik lijk nog erg op wie ik vroeger was. Ik heb van beide ouders iets meegenomen: mijn doelgerichtheid komt van mijn moeder, mijn optimisme van mijn vader. En ik zit nu heel goed op mijn plek. Als Kamerlid sta ik dicht bij de mensen en kan ik echt iets betekenen, zelfs internationaal via She decides, waarmee ik actievoer voor het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen over hun eigen lichaam. Dit werk past bij mij. Ik zou het graag nog een termijn doen.”

Meer

Lees in Zin 8 het hele interview. Daar lees je hoe het verlies van haar jeugdliefde Liliane heeft getekend en wanneer ze inzag dat politiek over macht gaat. Nu in de winkel of bestel hem hier.

TEKST: LIDDIE AUSTIN | BEELD: MARK UYL

‘We lagen naast elkaar in bed zonder elkaar te zien’

door Reageer

Ieder mens wil gezien worden, ieder mens zoekt verbinding. Maar wat als dat niet lukt? Meer dan een miljoen Nederlanders voelt zich eenzaam. Zin sprak vier van hen zoals Jeffrey (1967). Ze hadden onbedoeld een Chinese muur opgetrokken. Na twaalf jaar liep het huwelijk van hem op de klippen. Intimiteit was er nauwelijks, praten ging niet meer.

Scheiding

Jeffrey en zijn vrouw leken voor elkaar bestemd. Ze waren verliefd, wilden kinderen, deelden dezelfde hobby’s. Twaalf jaar na hun huwelijk stonden ze opnieuw voor de ambtenaar. Dit keer om te scheiden. Dat was nooit het plan geweest. Ze waren getrouwd – klassiek, volgens het boekje, gepassioneerd en hadden een gezond seksleven. Maar dat veranderde ineens. Haar carrière bloeide op terwijl Jeffrey een andere richting insloeg. Weg bij het ICT-bedrijf waar hij zich – tussen al die haaien en schreeuwers – een goudvisje voelde. Hij koos voor minder bonussen, meer vrijheid en zocht steeds meer zijn creatieve kant op. Hij was veel thuis, voor de kinderen. Zijn vrouw ging vaak vroeg de deur uit en kwam pas ’s avonds laat terug. Ze lagen samen in bed, zonder elkaar echt te zien. Laat staan aan te raken. Zij was harder geworden, hij misschien softer.

Pijn

Het voelt als een rouwproces. Je leert elkaar ontdekken in de zoektocht naar geluk en ineens loopt alles anders. Praten: ze deden het nog een tijdje. Bij therapeuten en counselors, om te doorgronden waar het mis was gegaan en de pijn het diepste sneed. Maar als ze er bijna waren, kwam het allemaal te dichtbij voor haar.
Een van die therapeuten stelde hen voor één keer per week meer tijd voor elkaar te maken. Samen te ontspannen. Zo’n advies dat je in alle blaadjes kunt lezen. Jeffrey voelde zich wanhopig, eenzaam. Hij hield en houdt nog altijd van haar. Uiteindelijk liep het toch uit op een vechtscheiding. Niet letterlijk, maar op papier. Het was niet meer houdbaar. Al dacht hij, tegen beter weten in, nog heel lang: het komt wel weer goed, als ik maar mijn best doe. Maar er stond een Chinese muur tussen hen. Hij is nooit suïcidaal geweest maar in die periode stond hij weleens stil bij de dood. Op een nacht reed er een enorme vrachtwagen voor hem. En hij dacht: Als ik hier nu onder schuif, merkt die chauffeur het misschien niet eens.

Verlaten worden

Alleen zijn loopt inmiddels als een rode draad door Jeffreys leven. Hij ontmoette een nieuwe vriendin die openstond voor zijn kinderen. Ook die relatie liep spaak. Een volgende poging tot een relatie strandde eveneens. Telkens weer verlaten worden. Is dat eenzaamheid? Hij blijft openstaan voor alles. Belt mensen, maakt uitstapjes naar een museum. Maar uiteindelijk ben je toch op jezelf aangewezen. Gek, veel vrienden zeggen: “We kennen je als iemand die altijd bij iedereen populair en gewild is.” Zelf heeft hij dat nooit zo gevoeld. Misschien is dat wel een rol die hij zichzelf oplegde. Tussen de regels door is Jeffrey op zoek naar zichzelf. Hij mediteert veel. De rust, de volstrekte stilte opzoeken, soms dagenlang, om te leren hoe hij met zijn verleden moet omgaan. En met het nu.

Tekst: Corrie Verkerk. Beeld: Mark Uyl

Meer?

In Zin 8 staan nog drie andere interviews van mensen die zoeken naar verbinding. Dit nummer ligt nu in de winkel of bestel het nummer hier.

Wat is nou weer slaapyoga?

door Reageer

We kennen yoga natuurlijk als een manier om te ontspannen. Er komen steeds meer grappige vormen bij, zoals bieryoga, yoga met cannabis en geitenyoga. Maar wist je dat er ook slaapyoga is? Dit is niet yoga terwijl je slaapt, maar een soort diepe meditatie die je doet vóór het slapengaan. Er is in de yogawereld een term voor: Nidra Yoga.

Lekker rustig

Hierdoor zou je veel beter in slaap kunnen vallen. Verwacht geen intensieve oefeningen, maar juist een paar rustige poses waardoor het lichaam en vooral het hoofd tot rust komt. Prima oefeningen dus om te doen voor het slapengaan.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Waarom je in de jaren 60 echt de eindjes aan elkaar moest knopen

door 14 Reacties

Weet jij nog hoeveel je verdiende in je eerste baan? Dat was vast een bedrag dat je nu in een week, of misschien wel een paar dagen opmaakt.
In 1960 was bijvoorbeeld € 100 een flink bedrag, bijna een half maandsalaris. Toentertijd was het maandsalaris namelijk 460 GULDEN, wat omgerekend naar het geld van nu € 200,- is. Een paar keer uit eten of twee keer de weekboodschappen doen, en die euro’s zijn op.

Tienvoudige

Nu bedraagt een modaal salaris ongeveer € 2000,-, het tienvoudige. En dat terwijl de eerste levensbehoeften maar vier tot acht keer zo duur zijn geworden. Het betekent dat mensen vroeger echt de eindjes aan elkaar moesten knopen. Menige huisvrouw had een huishoudboekje, waarin alle aankopen netjes werden opgeschreven: ieder boodschapje, maar ook gas, water en licht kregen een plekje in de huishoudboekhouding. Hier zie je hoe duur bepaalde belangrijke boodschappen waren in vergelijking met nu.

Kilo rijst
1960 € 0,45
2018 € 2,02

Kilo kaas
1960 € 1,49
2018 € 10,98

Kilo koffie
1960 € 1,38
2018 € 8,93

Liter melk
1960 € 0,18
2018 € 0,90

Liter bier
1960 € 0,47
2018 € 1,48

Bron: CBS

Het Rijks heeft misschien wel de mooiste escape-room van de wereld

door Reageer

Natuurlijk blijft het Rijksmuseum fascinerend. Maar wie het museum voor de zoveelste keer bezoekt, wil misschien wel iets anders dan alleen langs meesterwerken schuifelen. Dan is de escaperoom die het museum heeft ingericht misschien wel een goed idee.

Ontsnappen

Een escaperoom is een gesloten kamer waaruit je je door middel van het oplossen van puzzels uit kunt bevrijden. Leuk om heen te gaan met (klein)kinderen die een museumbezoekje wellicht wat ‘saaai’ vinden of om met volwassenen gewoon een leuke tijd te hebben. Je pikt namelijk meteen stukken mee die je normaal in het museum misschien zou overslaan.

Ouder schets

Het spel begint in de bibliotheek is al stil waar Rijksmuseummedewerker Bert nog druk bezig is met zijn onderzoek naar Rembrandt. Hij slaat een bladzijde om en staart verbaasd naar een oude schets van het museum, een schets met een heel vreemde datum… Jouw taak is om Bert te helpen en voert je kriskras door het museum.

De Escapegame is vanaf 13 juli open t/m 1 september en nu al te boeken. Meer info vind je hier.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Nieuw leven in je relatie?

door Reageer

Elke langdurige relatie belandt vroeg of laat op een dieptepunt. Maar daar kun je samen uitkomen. Sterker zelfs. Met de juiste aanpak. We vroegen drie deskundigen om hun gouden tips.

1. Maak ruimte voor een nieuwe start

Of het nu gaat om schulden die de een heeft gemaakt of de ‘vacature’ voor een derde die is ontstaan: beide partners zijn verantwoordelijk voor wat gebeurt binnen een relatie. Vaak komt er dan begrip en is het bijvoorbeeld: Ah, nu begrijp ik waarom jij je niet gezien voelde!” zegt Anneke de Groot, SCHIP-mediator en echtscheidingsdeskundige bij De Scheidingsbegeleider. Lastig? Een tijdlijn van jullie leven maken helpt. Wat is er allemaal gebeurd? “Dan komen de miskramen, ziekten, ontslag of het overlijden van dierbaren voorbij. Welk gedrag hebben beide partners laten zien rondom die grote, heftige gebeurtenissen? Patronen worden zichtbaar: ‘Jij loopt altijd weg als het moeilijk wordt’ of: ‘Jij wilt alleen maar praten, praten, praten’. Als je allebei inziet wat je aandeel is én daar verantwoordelijkheid voor neemt, kun je verder.” Wel pas nádat je sorry tegen elkaar hebt gezegd overigens. “’Sorry dat ik je toen niet heb gezien’. Dat doet zóveel bij een partner. Het geeft lucht, ruimte.

2. Onderzoek waaraan je behoefte heeft

Psychotherapeut Esther Perel, bekend van haar TED Talks, gebruikt in haar relatieadviezen vaak de werkwoorden die je als eerste in je hoofd moet stampen bij het leren van een nieuwe taal. “Deze zeven zet ik het vaakst in: vragen, krijgen, geven, verdelen, weigeren, spelen en nemen.” In haar populaire podcast Where should I begin? komen ze ook aan de orde. Wanneer ze stellen helpt te onderzoeken waaraan beide partners behoefte hebben en waar het scheefgroeit in de relatie. “Met welk werkwoord heb je de meeste moeite? Waarin schiet jouw relatie tekort? Misschien ben je iemand die moeite heeft met vragen. Je doet de boodschappen, maakt alles schoon en vraagt nooit om hulp.” Kijk naar binnen, naar wat je mist of waarnaar je verlangt in plaats van te wijzen naar wat er mankeert aan je partner, luidt Esthers advies.

3. Wees concreet…

…over waaraan je behoefte hebt en in wat je voelt. De vrouw van een stel dat bij Anneke de Groot kwam voor echtscheidingsbemiddeling (maar elkaar weer heeft gevonden) riep tijdens een coachingsessie verontwaardigd: ‘Hij snapt toch wel dat ik op vrijdagavond naar de film wil?’ Hij had daar geen zin in. Anneke vroeg: ‘Misschien wil je wel iets anders met haar doen op vrijdagavond?’ ‘Natuurlijk, graag zelfs, uit eten bijvoorbeeld. Maar ik wil graag eerst even thuiskomen, de dag van me afschudden, douchen.’ Anneke: “Zíj keek of ze water zag branden. Deze wens was nooit uitgesproken. Ze had ingevuld: ‘Hij is toch moe en chagrijnig, hij wil niets’. Nooit was gevraagd wat ze dan wél wilden doen op vrijdag, als hij niet naar de film wilde.”

4. Bedenk waarom je elkaar ook alweer leuk vond

Het is een klassieker in relatietherapie omdat je ermee terug gaat naar de basis van de relatie: waarom vond je elkaar ooit leuk? En welke positieve emoties speelden er? Datgene wat de partner anders maakt en waarvoor je ooit viel, wordt vaak later een bron van ergernis en onbegrip. “We hebben nu eenmaal ieder onze eigen gedragspatronen. De verschillen gaan in de loop der tijd weer uit elkaar lopen, en zo ontstaat die verwijdering die er niet is als je net verliefd bent. Er ontstaat een leegte, een gat, waarin je elkaar gaat veroordelen. ‘Jij altijd, met je…’ – vul zelf maar in. Elkaars goede intenties zie je niet meer, en je wilt de ander veranderen,” zegt Jos Schipper van Encounter. Opnieuw kijken naar wie jullie zijn als mens helpt om elkaar weer liefdevol te bejegenen.

5. Houd een ‘functioneringsgesprek’ (of doe een APK)

“Wat verwacht je van elkaar, waar floreer je bij?” vraagt Anneke de Groot. Haar advies: ga minimaal eens per halfjaar samen om de tafel. Wat ging goed? Wat kon beter, en wat kunnen jij en ik daarin doen? Wat was leuk? Waar hebben we met elkaar om gelachen? Wat geeft of gaf ons energie en gaan we dus vaker doen? Anneke: “We vergeten vaak wat leuk was. Maar wanneer je oprakelt: ‘We zijn naar dit concert geweest, en hebben die wandeling gemaakt, weet je nog?’ heb je een heel ander gesprek met een andere energie dan wanneer je blijft hangen in het negatieve. In wat de ander, volgens jou, verkeerd doet bijvoorbeeld.”

6. Geef complimenten en aandacht

Elk Encounterweekend start met de vraag: Wat heb je vandaag en gisteren gewaardeerd in je partner? “Dan zie ik mensen kijken: Huh? Ik kan zó een lijst opnoemen met wat er niet leuk of goed is aan hem of haar. Maar iets góeds?” vertelt Mary Schipper van Encounter. “Bij onze kinderen doen we het zo makkelijk: zien en benoemen wat goed gaat. ‘Wat mooi, die tekening!’ ‘Wat heb je dat goed gedaan!’ Of: ‘Het geeft niet dat er iets mis ging, dat overkomt ons allemaal.’ Maar hoe vaak zeggen we zoiets tegen onze partner?”

7. Observeer de ander. En maak plezier

Hoe houd je een leuk, opwindend seksleven met iemand die zo vertrouwd en veilig is? Verlangen is het sleutelwoord, weet Esther Perel. Alleen: hoe verlang je naar iemand die je al hebt? Ze ontdekte dat partners zich het meest tot elkaar aangetrokken voelen wanneer een van beiden weg is en ze elkaar opnieuw gaan zien én wanneer ze de ander van een afstandje bekijken. Bijvoorbeeld wanneer de partner op een feestje kletst en de anderen aan zijn lippen hangen, op het podium vol vuur een pleidooi of presentatie houdt of gepassioneerd met iets bezig is.

8. Bespreek álles: ook seks

Of het gebrek daaraan. De meeste stellen die Anneke de Groot spreekt hebben al jaren geen seks meer. Dat is simpelweg de relatie uit gesijpeld. Waag het erop en spreek het uit: ons seksleven is niet meer wat het geweest is, wat gaan we daaraan doen? En toen we nog wél een seksleven hadden, wat vonden we toen fijn? Wat deed jij waardoor ik zin kreeg en omgekeerd? Wat betekent seks eigenlijk voor jou? Anneke: “En wees inventief met oplossingen. Lukt het niet om tijd te vinden nu de kinderen pubers zijn en tot elf uur opblijven en je er ’s morgens vroeg uit moet? Kijk dan of jullie overdag mogelijkheden hebben. Tut je op, maak een afspraak: we gaan vanavond seks hebben. Laat je verwennen, neem een massage, dóe iets.”

Tekst: Marlies Jansen

Meer tips voor een goede relatie staan deze maand in Zin. Nu in de winkel of bestel hem hier.

Negen handige life hacks

door Reageer

Gemak dient de mens! En is vaak dichterbij dan je denkt, maar je moet het maar net weten. In Life hacks bundelt Machteld Smid meer dan driehonderd lumineuze tips die het leven nét iets simpeler maken.

Verzacht

Als je gaat timmeren, hou dan de spijker vast met een wasknijper of kam. Zo komt de hamer nooit meer op je duim terecht. Een handige tip bij pijn: neem een (oude) sok, vul deze met rijst, stop deze een minuut in de magnetron en hou hem op de pijnlijke plek. Gesneden aan papier? Smeer er lippenbalsem op!

Vakantie

Stop kleinere waardevolle spullen die je meeneemt naar het strand in een lege zonnebrandfles om diefstal te voorkomen. En geld dat je in je tent of appartement achterlaat? Maak een gaatje aan de onderkant van een leeg (en schoon) frisdrankblikje en stop het daarin. Je tablet? Snij een gat in een boek dat je niet meer gebruikt en je hebt de ideale opbergplek.

Iets met de ‘T’?

Je kent het wel: dat ene liedje kun je zo hummen, maar hoe heet het ook alweer? En wie zong het nou? Erg frustrerend als het op het puntje van je tong blijft hangen. De Engelstalige site Midomi.com biedt uitkomst: zing of neurie het nummer gedurende tien seconden en de betreffende song komt (als het goed is…) tevoorschijn!

Relax

handige life hacks sinaasappelsGestrest? Pel dan eens een sinaasappel met de hand! De geuren en oliën zorgen voor een verkwikkende en rustgevende aromatherapie. Tijdens het autorijden kan kauwgum stress verminderen. Daarnaast verbetert het kauwen je concentratie, ook handig om te doen vlak voor een taak. Ook chocola schijnt het concentratievermogen te bevorderen.

Kliekjes

Vul een bijna lege pot chocopasta met ijs en voilà: een dame blanche. Gooi ook restjes koffie niet weg. Maak er ijsblokjes van en je hebt lekkere ijskoffie. Verschillende etenswaren en restjes in huis maar geen inspiratie om er iets culinairs van te brouwen? Kijk eens op Supercook.com en Kliekiepedia.nl voor tips.

Handig hangen

Zucht, je vest is voor de zoveelste keer van de kleerhanger afgegleden. Bind elastiekjes om de uiteinden van de hanger en het is verleden tijd. Gooi ook vooral je kledinghangers van draadijzer niet weg. Als je de uiteinden in een krul omhoog buigt, heb je zomaar een handige hanger voor je schoenen.

Kaarsjes aan

Zwoele zomeravonden worden nog gezelliger met een kaarsje op tafel. Maar hoe steek je zo’n diepe kaars aan zonder je vingers te verbranden? Neem een droge spaghettisliert en steek deze aan met een lucifer of aansteker. En voilá, je bereikt makkelijk de lont zonder pijnlijke vingers.

Fris

Het zijn smaakmakers, maar wel sterk geurende: uien en knoflook. Uien een nacht in de vriezer leggen zorgt voor minder tranende ogen. Ook een kaars aansteken tijdens het snijden helpt. Een tip om te voorkomen dat je handen na het koken nog een dag naar knoflook ruiken: smeer ze in met tandpasta, laat het even intrekken en spoel ze daarna af.

Verlichting

Wist je dat tien tot twaalf amandelen hetzelfde effect hebben als aspirine? En dat ananassap vaak beter werkt dan hoestdrank? Als je een hoestbui hebt, helpt het om je armen omhoog te houden. Hoofdpijn? Hou je handen in ijskoud water, maak vuisten, ontspan ze en herhaal dit een paar keer. Ook een halve limoen over je voorhoofd wrijven kan helpen.

handige life hacks Machteld SmidVerder lezen

Nog veel meer handige tips lees je in het boek Life hacks van Machteld Smid. Je bestelt het hier.

Koesterkaartjes bij verlies

door Reageer

Als er iemand overlijdt is dat altijd verdrietig. En gaat het om een dierbare van iemand anders (een vriendin), dan wil je troosten. Condoleren? Helpt niet. Wat wel? De Koesterkaartjes van Saskia de Bruin. Zachte, troostende woorden in een lief doosje. Wij spraken haar.

Koesterkaartjes bij verlies. Zoiets was er nog niet. Hoe kwam je op het idee?

“Ik heb de kaartjes in één nacht geschreven. Zelf ben ik vrij jong mijn vader verloren, dus ik was bekend met het grillige landschap van de rouw. Toen de 16-jarige zoon van een vriendin bij een brommerongeluk omkwam, schreef ik de kaartjes. Als troost voor haar. De hele nacht schreef ik, voelde ik, zocht ik. Ik schreef de teksten op ansichtkaarten en gaf ze bij de uitvaart. De uitvaartverzorger vond ze zo mooi, die raadde me aan ze uit te geven. Ik schreef al en had al een uitgever. De uitgeverij was meteen enthousiast. De kaartjes hebben al heel veel mensen zo zacht mogelijk getroost. Nu zijn ze opnieuw vormgegeven en hebben ze een heel lief doosje gekregen. Ik hoop dat de kaartjes nog veel mensen troost en hoop mogen geven.”

Het is een flinke stapel kaartjes. Waar heb je alle input vandaan weten te halen?

“De inspiratie voor de kaartjes komt vanuit mijn eigen rouw denk ik. Ineens kwamen alle teksten tevoorschijn met als aanleiding het overlijden van die jonge jongen. Ik denk dat ik door het verlies van mijn vader ongemerkt veel meer met rouw bezig ben geweest dan ik me bewust was. Alle teksten op de kaartjes hebben met tederheid, de tijd nemen en met zachtheid te maken. Mijn lievelingswoord is geruststelling. Ik denk dat ik dat zelf ooit het meest heb nodig gehad.”

Je bent eigenaar en oprichter van De GeluksOnderneming. Wat is dat precies?

“Creatieve en affectieve levenskunst. Ik moedig mensen aan met overtuiging een waardevol leven te leiden. Ik help mensen zichzelf te durven zijn; dat vind ik het mooiste wat er bestaat! Dat doe ik op drie manieren met de GeluksOnderneming: 1) Mindfulness, ontspanning en meer in contact komen met jezelf – en met stilte, 2) Dans en beweging: samen met anderen meer plezier, gevoeligheid en levendigheid ervaren in je lijf en in je leven en 3) Schrijven en schetsen: op een vrije manier schrijven en tekenen zonder doel. Ofwel: jezelf leren kennen en durven uiten op je eigen manier.
Alles wat ik doe en wat me bezielt heeft te maken met mensen helpen ‘thuis’ te komen. Eigenlijk herontdekken wat altijd al waar was: beseffen dat je helemaal goed genoeg bent. Dat je niets hoeft te veranderen.”

Gratis Koesterkaartjes?

Woorden vinden is soms moeilijk, dan zijn deze koesterkaartjes een warm en liefdevol alternatief. Je kunt ze aan jezelf of een dierbare geven. Ze zitten in een prachtig doosje, klein genoeg om mee te nemen. Kaartjes en woorden om te koesteren… De winnaars hebben hun setje kaartjes inmiddels ontvangen.
Koesterkaartjes bij verlies, Saskia de Bruin € 15,-

9 toptips voor een geruste vakantie

door Reageer

Langere tijd van huis? Op vakantie? Maak het inbrekers niet gemakkelijk als je langere tijd van huis bent: met deze tips laat je jouw hebben en houden veilig achter terwijl je van je welverdiende vakantie geniet.

Lege deurmat

Voorkom een uitpuilende brievenbus en laat iemand dagelijks je brievenbus legen. Lukt dat niet, zeg dan tijdelijk je krant op of laat deze op je vakantie adres komen. Post kan je op het postkantoor laten bewaren om deze na terugkomst af te halen. Plak een Ja/Nee- of Nee/Nee-sticker op je brievenbus om een folderberg te voorkomen.

Ga offline

Spreek op je voicemail of antwoordapparaat niet in dat je op vakantie bent en noem zeker niet exact wanneer je weggaat en weer terugkomt. Wees ook voorzichtig met sociale media: bedenk dat als je foto’s en berichten vanaf je vakantiebestemming deelt met vrienden, onbekenden die vaak ook zien. Deel de foto’s alleen als er iemand thuis blijft, of plaats ze wanneer je weer terug bent.

Lampen aan

Stel tijdschakelaars van lampen op verschillende tijdstippen en verschillende verdiepingen in. Zo lijkt het of er mensen thuis zijn. Met een schemerschakelaar gaat buitenverlichting vanzelf aan als het donker begint te worden en weer uit zodra het licht wordt. Andere optie: een sensor die aanspringt zodra iemand voor de deur staat.

Anti-inbraak

Vanzelfsprekend maar wel heel belangrijk: leg geen waardevolle spullen in het zicht. Verberg deze op ongebruikelijke plekken (dus niet in het nachtkastje) of buitenshuis, bijvoorbeeld in een bankkluisje. Berg ook hulpmiddelen voor inbrekers op, zoals een tuinset of ladder. Check voor vertrek naar vakantie of álle deuren en ramen (toilet, kelder, etc.) gesloten zijn.

Veilig op vakantie 3

Niet té netjes

Altijd fijn om je huis spic en span achter te laten als je op vakantie gaat. Dat is straks fijn thuiskomen in een schoon huis. Toch is het beter om niet álles op te ruimen, omdat je huis er dan nog een beetje bewoond uitziet. Denk aan een vuil kopje op het aanrecht, een opengeslagen boek op tafel of een bos bloemen die lang genoeg mooi blijft.

Uitschakelen & afsluiten

Zet elektronische apparaten niet op stand-by maar trek de stekker eruit om onnodig stroomverbruik en kortsluiting te voorkomen. Doe je dit ook bij de koelkast? Zet dan de deur op een kier tegen schimmel. Het afsluiten van gas en water (zoals de hoofd- kraan of watertoevoer naar de wasmachine) vermindert het risico op schade.

Politie-surveillance

In sommige gemeenten is het mogelijk een vakantiekaart bij de politie in te leveren. Hierop staan de vakantiedata, je persoonlijke gegevens en die van de persoon die je sleutel heeft. De laatste kan dan in geval van calamiteiten snel worden benaderd. Bovendien wordt je woning meegenomen in de dagelijkse politiesurveillance.

Een goede buur

Sociale controle is een zeer effectief middel tegen inbraak. Laat de buren weten dat je op vakantie bent en laat een sleutel bij hen achter. Naast het opbergen van de post kunnen zij af en toe de gordijnen open en dicht doen en natuurlijk de planten voor het raam en rondom het huis water geven.

Vakantieoppas

Een familielid, vriend of kennis die graag in je huis verblijft en tegelijkertijd de boel verzorgt, is natuurlijk een win-winsituatie. Is er niemand beschikbaar? Via organisaties als Huisoppas.nl en Residencecare.nl kan je gebruik maken van een betrouwbare en goedkope huisoppasser die zorg draagt voor je huis, tuin en eventuele huisdieren.

Meer reisverhalen en -tips?