Skip links

De tijd van je leven

header-right

Zin magazine editie 8/9 – 2024
Zin magazine editie 7 – 2024
Zin magazine editie 6 – 2024
Zin magazine editie 4/5 – 2024
Zin magazine editie 3 – 2024

Main navigation

Zij waken over jouw veiligheid

Zij waken over jouw veiligheid

door Reageer

De kans op een aanslag in Nederland is reëel. Zijn beveiligers in staat om ons te beschermen of leveren ze vooral schijnveiligheid? Regisseur Anneloek Sollart (o.a. Rauw en Rauwer) filmde voor de gloednieuwe documentaire De beveiligers vijf personen die ons veilig moeten houden.

Inzoomen op je mobieltje

“Ik zou niet kunnen zeggen ‘dat is een terrorist’ want dat zie je niet. Kijk maar naar Brussel, dat waren ook twee hele normale jongens die de aanslag pleegden. Je kan het niet zien, je kan het niet voor zijn ook.” Zegt Albert Verhoeven – camerabeveiligers Rotterdamse Metro (RET). Hij kan met ruim 1.600 camera’s een heel metrostation overzien en zelfs inzoomen op het scherm van je mobieltje. Ook Jory Brenders, beveiliger tijdens de Gaypride -het jaarlijkse evenement dat hoog op de targetlijst staat als mogelijk doelwit voor terroristen,- laat zien hoe hij gevaar probeert te signaleren.

Kerncentrale

Anneloek Sollart laat zien wat de impact van het werk is op hun leven en komt op bijzondere plekken. Zo volgde ze John de Nooijer, Security Manager van kerncentrale Borssele, waar nooit eerder iemand is geïnterviewd over de beveiliging van de nucleaire installatie. Beveiliger in opleiding Donald Basabose (Hofstad Security), is de enige in de film die terrorisme zelf heeft meegemaakt. Daarom wil hij het vak in, om te kunnen ingrijpen. Donald vindt dat zijn taak als mens. “Terreur, je weet niet hoe snel het kan gaan, totdat je het zelf meemaakt.”

Monitoren

Op haar website schrijft de regisseuse : Nu is de documentaire af. Wat ik weet: beveiliging is overal. We kijken en worden bekeken. De ‘gewone’ wereld wordt in beeld genomen door onbemande camera’s, monitoren. Bij een simpel metroritje – weet ik nu – word ik van A tot Z gezien. Als ik op perron overstap, kunnen de beveiligers met behulp van hun joystick inzoomen op mijn telefoon en meelezen.  Voel ik me veiliger dan die avond in het Oude Luxor?  Ik weet het niet, niemand biedt garantie.

De beveiligers is vanaf donderdag 8 november in de bioscoop te zien.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Het échte verhaal over staar

door Reageer

Hoe ontzettend belangrijk zicht is, valt pas écht op als er problemen mee zijn. Veel vijftigplussers hebben last van staar, oftewel cataract. Soms zonder dat ze het zelf weten.

Troebel

Heb je gezonde ogen, dan is de ooglens helder en doorzichtig. Heb je last van staar/cataract, dan wordt deze troebel. Het resultaat: je ziet onscherp. De meeste patiënten hebben ouderdomsstaar, dat veroorzaakt wordt door samenklonterende eiwitten in het oog. Maar er zijn ook varianten die hun bron vinden bij erfelijke afwijkingen, stofwisselingsziekten (zoals diabetes), medicijngebruik (bijvoorbeeld prednison) en oogverwondingen.

Verschil

Om het nog net even wat ingewikkelder te maken: er zijn verschillende varianten, gebaseerd op de plek waar de staar optreedt. Een ooglens bestaat uit schors en een kern en is omhuld door een kapsel. Het kapsel is het zakje waarin de lens zit, de schors is de buitenste schil van de lens en de kern is het binnenste van de lens. Zit de vertroebeling van een oog alleen in het kapsel, dan is het capsulair cataract. Net onder het kapsel heet het subcapsulair cataract, bij het schors is het corticaal en bij de kern nucleair.

Heb ik het of niet?

De vraag of je nou last hebt van staar of dat je slechtziendheid een andere oorzaak heeft, is niet altijd even gemakkelijk te beantwoorden. Dat hangt er onder andere vanaf hoe troebel een lens is en hoeveel last het oplevert. Oogartsen adviseren om de boel zeker te laten onderzoeken zodra het problemen oplevert in het dagelijkse leven.

Controle

Richard Zegers is oogarts, werkzaam bij het Diakonessenhuis in Utrecht: “Voor een oogarts is het meestal goed te zien of iemand staar heeft. Voor een patiënt is dat lastiger, vanwege de overeenkomsten met andere oorzaken van slechtziendheid. Sommige patiënten lopen bijvoorbeeld met een tien jaar oude bril rond en hebben nergens meer last van als we daar de sterkte van aanpassen. Het is handig om op controle te gaan als bijvoorbeeld lezen lastiger wordt of borden op de snelweg slechter of later zichtbaar zijn dan voor de bijrijder. Of wanneer er een opvallende verandering plaatsvindt in de manier waarop men licht ervaart. Denk aan meer last van zonnestralen of koplampen die je ’s nachts opeens verblinden ten gevolge van strooilicht of lichtkringen rondom de lichtbron, zogenaamde halo’s.”

Andere mogelijke symptomen zijn een waziger beeld, bijna alsof er door matglas gekeken wordt, minder contrast signaleren, dubbel zien en een sterk veranderende brilsterkte. Mocht een oogarts concluderen dat er inderdaad geval is van staar, wordt er uiteindelijk vaak geopereerd. Staar wordt namelijk nooit uit zichzelf minder, maar zorgt er wel voor dat het gezichtsvermogen langzaam maar zeker achteruitgaat. Het verschilt per persoon hoe progressief dit ouderdomsverschijnsel is, maar wat wel vaststaat: hoe ouder je bent, hoe meer kans erop. Vanaf 80 jaar heeft maar liefst ruim negentig procent ruim last van staar.

Plan van aanpak

Is de diagnose van staar gesteld, dan zal een ziekenhuis eerst een oogonderzoek doen en een meting om de sterkte van de kunstlens te bepalen. Draag je harde contactlenzen, dan wordt deze meting vaak meerdere keren gedaan, omdat die het hoornvlies kunnen vervormen en dat beïnvloedt de meting. De implantaten die worden gebruikt, verschillen onderling van functie. Meestal gebruikt men een monofocale lens, met één sterkte: als je een leesbril draagt, heb je die daarna dus nog steeds nodig. Maar er zijn ook multifocale lenzen, die lees- en verte-afstand beide corrigeren, en zelfs een trifocale, bijvoorbeeld voor muzikanten die op armafstand hun bladmuziek ook haarscherp moeten kunnen zien. Bovendien heb je torische lenzen, voor mensen die naast hun plus- of minafwijking ook een cilinder hebben die gecorrigeerd moet worden. Hoe meer je kunt corrigeren met een operatie hoe beter, zou je zeggen, maar de reden dat er toch meestal voor een monofocale lens wordt gekozen is volgens Zegers simpel: “Geld. Deze lenzen worden bij de diagnose staar vergoed door de verzekering. Wil je multifocale lenzen, dan moet je bijbetalen. Een behoorlijk prijzig grapje. Maar er zijn ook mensen die gehecht zijn aan hun bril en die helemaal niet kwijt willen.”

De operatie

Het idee dat iemand in je oog zit te porren terwijl je gewoon bij kennis bent, is natuurlijk niet zo prettig, maar het is een vrij recht-toe-recht-aan procedure die vaak wordt gedaan. In Nederland zo’n 175.000 keer per jaar, waarvan er bij slechts twee procent complicaties optreden, die bovendien vaak weer te verhelpen zijn. Soms hebben mensen een soort horrorfilm-idee van de operatie, dat het oog erbij uit de kas wordt gehaald bijvoorbeeld. Dat is (gelukkig) echt niet het geval.

Risico’s

Oogarts Zegers: “Het blijft natuurlijk een operatie, daar kleven altijd risico’s aan. Maar dit is wel een van de veiligste operaties die we op elke leeftijd bij vrijwel iedereen kunnen doen, ik heb ook wel eens iemand van 103 aan staar geopereerd. Een héél klein percentage, ongeveer 0,05 procent, krijgt te maken met een ernstige oogontsteking die blijvende schade aan het zicht kan veroorzaken. Maar dat is dus echt erg zeldzaam. Het is wel de reden dat we altijd maar één oog per keer opereren en dit helemaal laten herstellen voordat we het tweede oog aanpakken, mocht je last hebben van staar in beide ogen.”

Tekst: Sara Madou

Foto: Elena Taranenko on Unsplash

Jonge goden of ouwe rockers, de heftigste bands uit de jaren 80 toen en nu

door Reageer

Was je ook fan van/verliefd op Simon le Bon van DuranDuran of op Boy George? In deze diaserie (klik even onderaan de facebookpost) kun je zien hoe ze in de jaren 80 uitzien. Verbaas je erover hoe goed geconserveerd sommigen zijn, en anderen juist weer -eh- helemaal niet.

Gorichem is dé reden om in Nederland op vakantie te gaan

door Reageer

Die expositie, dát lijkt je wel wat. Maar het is zo’n eind en wat moet je daar verder nog? Schrijver Nicolien Mizee (1965) bewijst dat elk stadje en elk dorp de moeite waard kan zijn. Zins Marianne van der Velden (1958) zoekt er de leukste tips bij.

Tot de nok

Als we een kwartier door Gorinchem hebben gelopen, zeg ik tegen mijn jongste zusje: “Ik wil alleen nog in Nederland op vakantie.” Gorinchem is een oude vestingstad. Je kunt uren over de oude wallen lopen, links de oude stad, rechts de Waal en de Merwede. Koeien en paarden tot hun buik in het water. Trage binnenvaartschepen glijden langs. Een strandje waar ouders met kleine kinderen in het water spelen.

Hier moet je eigenlijk al je buitenlandse vrienden mee naartoe nemen. Er is zelfs een molen, waar je gratis in mag, helemaal naar boven, tot de nok. Dan wandel je weer verder langs de oude vestingwerken. In een oude buskruitopslag is een kleine expositie van maquettes van monumentale stalen kunstwerken.

“Henk en zijn groep werken met driehoeken, vierkanten en cirkels,” vertelt de vrijwilliger enthousiast. “Hoe oud is Henk?” vraag ik. “Die is nu diep in de zeventig. Hij was vooral beroemd in de jaren 70. Toen zag je zijn beelden overal.” Ja, dat weet ik nog goed. “Je hebt je stukje voor Zin zeker al lang af,” zegt mijn zusje. “Wat een aardige mensen allemaal in Gorinchem!” “Vrijwilligers!” zeg ik laconiek. “Die lopen altijd over van enthousiasme.”

Gorichem

Verhaal halen

Doezelig van zon, water en een glaasje bier op de Groenmarkt, lopen we naar het hotel. We krijgen een zaal van een kamer, maar er staat maar één bed. Ik loop naar beneden om verhaal te halen bij de vriendelijke blonde jongen aan de balie, die schichtig reageert. “Nou, belt u maar als het geregeld is,” zeg ik en wil me omdraaien.

Dan springt een stevige man van een jaar of 60 de keuken uit. “Wij zijn van het restaurant!” roept hij. “Niet van het hotel!” “En u bent?” vraag ik ijzig. Nu ontploft hij volledig. “Ik ben de vader van deze jongen! En dat is mijn vrouw! En dit is mijn gezin!” Hij maakte een woedende cirkel met zijn hand. “En als het u niet bevalt, dan is het hierbij afgelopen!” Pijlsnel overweeg ik mijn opties. Weggaan? Tassen pakken, nieuw hotel zoeken? Gedoe. Ruzie maken? Kan ik wel, maar dan ben ik dagen overstuur. Proberen de zaak uit te praten? Gaat niet, de man is razend. “Ik hoor het wel,” zeg ik en loop weg.

Opgelost

“Ja mevrouw! Graag mevrouw! Dank u wel mevrouw!” schreeuwt hij me achterna. Boven ligt mijn zusje in diepe slaap. De telefoon rinkelt: het is de eigenaar van het hotel. “Mevrouw, ik begrijp dat er een probleempje is, maar het is opgelost hoor: u krijgt de kamer ernaast er gratis bij! Ik stap nú in de auto en kom de kamer in orde brengen.”

’s Avonds wandelen we naar veerdienst Riveer aan de oever van de Merwede en kijken naar de boten die langsvaren. “De drukst bevaren route van Europa,” zegt de oude man die onze bestelling komt brengen. “Alweer zo’n aardige man,” zegt mijn zusje. Ja. Maar de mens zit vreemd in elkaar: van dit heerlijke uitje, zal ik me toch altijd in de eerste plaats die woedende man herinneren, met die grijze kop en die gebalde vuisten.

Tips van Marianne

Gorcums museum
Op de markt in het oude stadhuis vindt u het Gorcums Museum. U kunt hier niet alleen leren van de geschiedenis van deze prachtige vestingstad, er is ook een vaste collectie uit de twintigste eeuw van kunstenaars die gewerkt en gewoond hebben in de stad zoals Ad Dekkers, Jan van Munster en Peter Struycken. Daarnaast zijn er geregeld wisselende tentoonstellingen, zoals nu De smaak te pakken, voedsel in & als kunst. Fraaie stillevens uit de zeventiende eeuw (David Teniers) afgewisseld met smaakvolle werken van nu zoals Jacques van Erven, Elvira Dik, Sjoerd Buisman. Te zien van 20 oktober tot 10 maart 2019, Grote Markt 17.
Gorcumsmuseum.nl

Met liefde gemaakt
Hongerig na de tentoonstelling? Espressobar Hugo is vlakbij. Bestel er een overheerlijke koffie met Caramel shortcake of een taartspecialiteit. Of voor de lunch een Croque Monsieur. Even geduld, deze wordt compleet vers bereid. Maar dat proeft u! Zeven dagen per week open. Grote Markt 24.
Espressobar-hugo.nl

Rosa
Haar winkeltje puilt uit met tweedehands spulletjes. Kleding, accessoires en allerlei dingen waarvan u niet wist dat u ze altijd al had willen hebben. Zoveel te zien! Neem lekker de tijd, bij Rosa vinden ze dat geen enkel probleem. Binnenkort een (hippie)feest? Hier scoort u een grootse jurk voor een klein prijsje. Burgstraat 10.
Facebook.com/RosaGorinchem

Lokale lekkernij
In 1892 begon bakkerij Kroes met het maken van zoute ronde koekjes. Deze Gorcumse Zoute Bollen worden nog steeds gefabriceerd volgens dit oude recept, alleen niet meer in Gorinchem. Toch blijven het ‘hun’ bollen. Leuk om mee te nemen als souvenir, alleen al vanwege het prachtige goudkleurige blik waarin ze zijn verpakt. Te koop bij o.a. bakkerij Van der Grijn waar bovendien ook de Gorcumse Vestingkoekjes te koop zijn. Arkelstraat 46.
Vandergrijn.nl

Rondom Gorinchem
De streek rondom Gorinchem is zo mooi dat het jammer is om maar één dagje te blijven. Mooie plaatsen als Arkel, de vestingstad Woudrichem, Slot Loevestein en de Biesbosch zijn te bereiken per fiets of veerboot. FB Cycling verhuurt fietsen. Haarstraat 26
Fb-cycling.nl
VVV Gorinchem heeft fietskaarten, plattegronden en kaartjes voor veerdienst Riveer. Groenmarkt 8.
Mooigorinchem.nl

Slapen bij uh…
Dingez! Logeren aan de Linge in een mooi verbouwd winkelpandje uit 1888 midden in het centrum. Hoe mooi wil je het hebben? In het winkelpand worden creatieve workshops gegeven. De B&B ligt achter de studio. De tweepersoonskamer heeft een eigen ingang, badkamer en toilet. Reserveer op tijd. Langendijk 8.
Slapenbijdingez.nl

Tim was de razende reporter, Margreet gooide met bier

door Reageer

Zij heeft een gat in haar hand, hij pot zijn geld liever op. Tim en Margreet verschillen als dag en nacht. Toch zijn ze al 25 jaar samen, en stiekem een beetje naar elkaar toegegroeid. Margreet leerde Tim dat op vakantie gaan écht geen weggegooid geld is: samen beleven ze de mooiste avonturen over de hele wereld.

ZIJ:

“Ik zat op de Almelose stadsredactie van de krant als freelance-journalist een artikel te tikken toen daar ineens een jongeman kwam binnenvliegen. Een en al energie. Een echte razende reporter: het was Tim. Dat is een échte journalist, dacht ik vol bewondering.

Voor mij was hij een jongen van wie niets ‘dreigends’ uitging. Hij claimde me niet, zocht geen fysieke toenadering, en toch was het spannend met hem. Onvoorspelbaar en nooit saai. Ik zei volmondig ‘ja’ toen hij vroeg of ik een weekje meeging naar zijn moeder in Zeeuws-Vlaanderen. Het klikte enorm met haar en haar vriend. Anders dan in het protestantse nest waaruit ik kwam, kon ik hier praten over álles wat me bezighield. Ik voelde me serieus genomen. In die week zoenden Tim en ik voor het eerst en zochten onze handen elkaar tijdens wandelingen door Gent en Antwerpen. Zonder de verkleuring van een roze bril begonnen we elkaar steeds leuker te vinden.”

HIJ:

“Mijn eerste gedachte toen ik haar zag zitten was: leuke, blonde meid. Wat ik leuk vond aan haar? Haar eigengereidheid. Ze deed en doet de dingen op haar eigen, originele manier. In de kroeg een glas bier over iemand leeggooien bijvoorbeeld, omdat die persoon haar intens beledigde. Die eigengereidheid zorgt bij vlagen ook voor conflicten. Zo heb ik nooit begrepen waarom ze – terwijl ze er allang niets meer mee had – op papier lid bleef van de kerk. Ik heb het haar vaak voor de voeten geworpen, maar ze hield voet bij stuk dat ze zelf het moment zou kiezen: als ze er rijp voor was.”

Dit zeiden ze na afloop

Tim: “Die vijfentwintig jaar zijn voorbij gevlógen!”
Margreet: “Meedoenaan deze rubriek liet mij onze relatie weer eens langs de meetlat leggen én alle zegeningen tellen!”

Benieuwd wat ze tussendoor zeiden? Het volledige verhaal is te lezen in de nieuwe Zin! Deze ligt nu in de winkels maar is ook te koop in onze eigen shop.

TEKST: MARGREET BOTTER EN TIM PREGER | BEELD: HESTER DOOVE | VISAGIE: ELSA DE JONG

Heb jij deze spannende tentoonstelling al gezien?

door Reageer

Het is zaterdag 27 maart 1943, 21:15 uur. Het is donker op straat. Een groep kunstenaars en studenten, verkleed als rechercheurs en politieagenten, weet het bevolkingsregister van Amsterdam binnen te dringen. Het doel is om zoveel mogelijk persoonsbewijzen te vernietigen.

Terug in de tijd

Nu, 75 jaar later neemt het Verzetsmuseum met de tentoonstelling Explosiegevaar! Je mee terug naar 27 maart 1943. Bezoekers lopen door een levensgroot decor van striptekeningen, met een spannend 3D audio-hoorspel. Hoe kwamen de zes tot hun spectaculaire actie, en wat waren de dramatische gevolgen? Ook word je uitgedaagd mee te denken. Wat vond je van het gebruik van geweld en was de aanslag het uiteindelijk wel waard geweest?

Explosiegevaar! is te zien t/m 6 januari 2019 in Het Verzetsmuseum in Amsterdam.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Dit museum in Zweden laat het smerigste eten ter wereld zien

door Reageer

Kaas met maden, gefrituurde cavia, paardenmelk en wijn met muizen. Er zijn plekken in de wereld waar dit soort gerechten met smaak worden gegeten. In Malmö in Zweden is hier en compleet museum aan gewijd, het ‘Disgusting food museum’. Mocht je toevallig in de buurt zijn, en met zes mensen komen, dan kun je ook hapjes proeven.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Diederik van Vleuten werd opeens hoopvol

door Reageer

Diederik van Vleuten (1961) is tekstschrijver, musicus en vooral theatermaker – met een talent voor historische vertellingen. Hij schrijft elke maand een column voor Zin.

Als een mens zoiets moois kan maken, wat kan hij dan nog meer? Ik weet niet meer in welk boek ik die zin ooit tegenkwam maar hij kwam in mij op toen ik deze week Florence binnenreed en de Duomo, de Dom, zag met de rode koepel van Brunelleschi. Ik moest er zijn voor werk. Leuk werk.

Vroegtijdige exit

Mijn herinneringen aan Florence waren vaag. Ik was er een kwart eeuw geleden eens geweest om er om te komen in de mensenmassa en er halsoverkop weer te vertrekken. Anderhalf uur in de rij gestaan voor het Uffizi museum om Leonardo da Vinci te zien maar vroegtijdig uit de rij gestapt. Volgende keer beter. Het was er alleen maar drukker geworden. Daar kwam ik snel achter toen ik een wandeling waagde van mijn hotel naar de Duomo. Je kon inderdaad over de hoofden lopen en de rij voor het Uffizi leek nog vijf keer zo lang te zijn geworden. Opnieuw volgende keer beter. Maar wat was de Duomo weer indrukwekkend. Ik liep er drie keer omheen, samen met een paar duizend anderen, als hadji’s rond de Kaäba in Mekka.

Wakker worden

Florence wilde een bouwwerk groot genoeg om de hele bevolking van Toscane met zijn schaduw te bedekken. Een bouwwerk waarover de wereld zou spreken. Dat is gelukt. Ook meer dan vijf eeuwen later sta je met open mond te kijken naar zoveel schoonheid en vernuft. Ik werd opeens hoopvol. We leven in vreemde tijden, harde tijden. Tijden van ieder voor zich. Tijden van egoïsme, van oorlog, armoede en perverse rijkdom, tijden van noem maar op en vul maar in, maar vrolijk word je er niet van. Of toch wel? Wat heeft Brunelleschi anders gedaan dan tegenover het lijden en verdriet kunst en schoonheid stellen? Als machtige remedie tegen wanhoop, cynisme en al die andere gevoelens die ons niet veel verder brengen. Het is een plens water in je gezicht, dat enorme meesterwerk. Een wake-up call juist zoveel eeuwen later.

Hoopvol

Alsof iemand heel hard roept: maar dit is er ook nog. Ik werd er blij van. Ontroerd en blij. Ik schreef het al eens: hoe moeten wij onszelf als mensen meten? Naar onze dieptepunten of hoogtepunten? Tot beide zijn we in staat geweest. Ik kies toch maar voor de hoogtepunten. Vanaf het dak van mijn hotel keek ik ’s avonds uit over de koepel van Brunelleschi die ons al eeuwen vertelt dat wij dat ook zijn, dat we het ergens in ons hebben om zoiets neer te zetten. Als een mens zoiets moois kan maken, wat kan hij dan nog meer? Vier miljoen bakstenen en nog veel meer hoop. Dat zag ik en zo zal ik Florence in mij meedragen.

Mooi was die tijd: Hollandse hits uit de 70’s

door Reageer

Om een heel apart gevoel van binnen van te krijgen. Of je het wil of niet: deze nummers uit de jaren 70 kun je waarschijnlijk woord voor woord meezingen. Je herkent ze vast nog wel, Corrie Konings, Ben Cramer en Mieke Telkamp. En je weet vast ook wel dat Ed en Willem Bever van de Fabeltjeskrant ook een hit scoorden.
Kijk of je inderdaad kunt meezingen met de video onderaan.

Corrie Konings: huilen is voor jou te laat

Ed en Willem Bever waren ook popsterren in die tijd

Mieke Telkamp met de begrafenis-klassieker Waarheen-Waarvoor

Heerlijk meebrullen met Ben Cramer en de clown

‘Pappie loop toch niet zo snel’ kent iedereen, maar wie kent Herman van Keeken?

Gert en Hermien: Sja-la-la lie Sja-la-la-la

Nico ‘Foxy Foxtrot’ Haak

Bonnie St Claire met Dokter Bernard

Connie Vandenbos

Tol Hanssen, wie kent hem nog?

Kijk hier de video

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Halloween make-up waar je u tegen zegt

door Reageer

In de Verenigde Staten is het al jarenlang een hele happening en ook in Nederland wordt het elk jaar groter. Halloween. Iedereen die zich als, bij voorkeur iets engs, verkleed om daarna elkaar de stuipen op het lijf te jagen.

Passie

Niet iedereen is natuurlijk even goed in het maken van kostuums of om een idee tot een goede uitwerking te brengen. Bij Monika Falcik uit Litouwen is dit zeker niet het geval. Make-up vond ze altijd al leuk, maar dan op de manier die veel andere vrouwen het gebruiken. Ze begon steeds meer te experimenteren met het gebruik van make-up en ongeveer een jaar geleden kwam ze erachter dat de zelfversiering haar echte passie was.

Schrikken

Nu is Halloween daar natuurlijk het feest bij uitstek voor. Niet heel gek dat ze ervoor heeft gekozen om haar make-up kunsten hiervoor te gebruiken. Het feest zelf draait om het enge, vandaar dat we in Nederland ook dingen hebben zoals de Fright Nights bij Walibi. Haar verkleedpartijen neigen dan ook soms naar het lugubere toe maar gelukkig is het allemaal nep.

Transformatie

Het leukste vindt ze dat binnen een paar uur ze zichzelf kan transformeren naar een compleet ander iemand. Waarschijnlijk is ze wel blij dat ze die personen niet echt is, want sommige lijken wel echt pijn te doen! Bekijk hieronder een aantal schitterende transformaties.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

creep it real #Halloween look Nº3 #nyxcosmeticsbalticshalloween

Een bericht gedeeld door ✨✨ (@powerpuffmoniq) op

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

s l i c e d Recreation of the incredible @beautsoup ‘s work inspired by the art of @emreaydin_95 #nyxcosmeticsbalticshalloween

Een bericht gedeeld door ✨✨ (@powerpuffmoniq) op

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Wil je meer zien van haar cosmetische reis? Dat kan! Op haar Instagram zie je telkens weer nieuwe pareltjes.

Dit speelgoed wilde vroeger iederéén hebben

door Reageer

Weet je nog, dat al ruimschoots voor Sinterklaas de catalogus van de speelgoedwinkel spelde en de mooiste speelgoed-items bovenaan je denkbeeldige verlanglijstje zette? Maar diep in je hart wist je dat je die super-Barbie, enorme Legodoos of coole Spirograaf-set niet ging krijgen. Daar had Sinterklaas niet genoeg centjes voor.

1. Een Barbie die niet alleen haar knieën kon knikken, maar echt alles kon bewegen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

2. Een enorme Lego-doos met echt alles erin.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

3. Hét piratenschip van Playmobil

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

4. Mooie kunstwerken maken met Spirograph

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

5. De 3D-bril avant la lettre

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

De lekkerste flammkuchen maak je zelf

door Reageer

Koken is zorgen. Voor jezelf, je familie, vrienden of voor wie je dan ook iets maakt. Er zit tijd, liefde, aandacht en persoonlijkheid in goed zelfgemaakt eten. Of het nou is omdat iemand die zorg nodig heeft, of gewoon omdat het fijn is iemand even te verwennen. Deze maand drie heerlijke recepten die je omarmen.

Flammkuchen

met prei en zalm
Een groot gebaar, dit heerlijke comfortfood. Klaar in minder dan een half uur. En er is genoeg voor iedereen!
hoofdgerecht (4 personen)
bereiden ± 25 min

flamkuchen

Ingrediënten

■  400-500 g wilde zalmfilet (vers of uit de diepvries, ontdooid)
■  2 flinke preien, in ringen
■  2 pakken flammkuchendeeg*
■  250 ml crème fraîche
■  200 g gemengde salade met rucola
■  handje verse kruiden (bijv. bieslook, peterselie en/of kervel)

■  uit voorraad: extra vergine olijfolie, peper en zout

Kleine eters? Ga uit van 1 flammkuchen en gebruik 125 g crème fraîche en 350 g zalm.

Bereiding

Verwarm de oven voor op 220°C. Bestrooi intussen de zalm met peper en zout. Breng in een hapjespan een laagje water aan de kook. Leg de zalm erin en pocheer de zalm in 3 tot 4 min. net gaar. Stoom de prei de laatste 2 min. even mee met de zalm.

Zet 2 bakplaten klaar en leg op elke bakplaat een stuk flammkuchendeeg op het bijgeleverde bakpapier. Verdeel de crème fraîche over de 2 deegplakken. Verdeel de zalm daar in stukjes overheen en verdeel de prei erover.

Bak de flammkuchen elk in 15 min. goudbruin en gaar. Breng intussen de salade op smaak met olijfolie, peper, zout en grofgesneden verse kruiden.

* Flammkuchendeeg koopt u bij de supermarkt, koelvers of in de diepvries. Kunt u het niet vinden, neem dan pizzadeeg.

Nicolaas tipt

Weissburgunder
Schoonmoeder is nog vief voor haar 88ste, maar dat we elke week met bakjes eten komen, laat ze zich lekker aanleunen. Want koken is best lastig als je tegelijk je huisrollator moet vasthouden. Deze flammkuchen vond ze heerlijk, en dan nog die wijn erbij! Vol en fruitig als chardonnay, vief en kittig, deze biologische wijn van druif weissburgunder (wat Duits is voor pinot blanc).
Karl May, rheinhessen, weissburgunder 2017, € 9,50 (Winterbergwijnen.nl)

recept: Lars Hamer. beeld: Jeroen van der Spek. styling: Annemieke Paarlberg. productie: Trudelies Schouten

‘Straks komt mijn man thuis na weken ziekenhuis’

door Reageer

Schrijver en actrice Annemarie Oster (1942) draagt de zorg voor haar man, die lijdt aan vasculair parkinsonisme. In Zin schrijft ze over de lasten maar ook over de lusten, als die zich voordoen.

Stiekem

Straks komt mijn man thuis. Na weken ziekenhuis en maanden revalidatieoord. Dankzij fysio- en ergotherapie is hij weer enigszins in wankel evenwicht en sinds een week loopt hij als een triomfantelijke kievit zijn rollator achterna. Aanvankelijk, toen hij nog niet zonder begeleiding naar beneden mocht, deed hij dat stiekem. Nog zie ik hem staan voor de lift waar ik net uitkwam: een stoute jongen die zich niet laat ringeloren. “Wat doe je daar?” “Ik ga naar beneden.” Want hij volhardde, zij het zonder ophef, in de rol van man van de wereld die overal een uitzonderingspositie bekleedt. Zelden riep hij de hulp in van een verpleegkundige en probeerde er een de baas over hem te spelen, dan reageerde hij niet, maar meldde achteraf droogjes dat ze ‘wel wat opdringerig’ was. Ook rookte hij, onder mijn conspiratieve leiding, sigaartjes voor het open raam, dronk koffie uit ons eigen espressoapparaat, een koekje van eigen deeg erbij.

In het restaurant zat hij nooit alleen aan tafel. Waar andere oudjes, al dan niet in rolstoel, het moesten doen met het gezelschap van medebewoners,brecipieerde hij, omringd door de zijnen, aan eenbeigen tafel. Vooral de glazige soep liet hij zichbgoed smaken maar ook de kleffe patates frites met mayo-uit-een-pakje, de overcompacte gehaktbal en doorgekookte groente werden gehoorzaam opgepeuzeld. En dan te bedenken hoe dol hij altijd was op oesters, lamskoteletjes en spaghetti aglio e olio. Reken maar dat hij die culinaire hoogstandjes straks thuis krijgt voorgeschoteld.

Verwennen

Reken maar dat ik hem ga verwennen. Zo’n mantelzorger als ik kom je niet iedere dag tegen! Wel zal hij zich moeten zien te redden in een grachtenhuis dat niet echt geschikt is voor iemand met vasculair parkinsonisme. Daarom hebben we het zo patiëntvriendelijk mogelijk gemaakt. Via de traplift, een hoogglanzende, hagelwitte boa constrictor die langs ons trappenhuis kronkelt, zal hij, achter een lichtgewicht rollator op iedere etage, zo kunnen doorstoten naar de Frissebips. Deze geestige naam heb ik niet bedacht, maar de uitbater van de gelijknamige firma. Zijn vader, loodgieter-doorde- eeuwen-heen, heeft, afgezien van een inloopdouche, een eveneens hoogglanzende, verwarmde bril op onze wc geplaatst. De pot is verhoogd tot bejaardenstand zodat, mocht mijn man de rollator te onberaden loslaten en de aan de wand bevestigde greep missen, hij niet met een plof scheef op de wc terecht komt.

De beuk erin

Mantelzorger in spe profiteert terdege mee van deze hygiënische innovatie. Want niet alleen wordt het achtergat in het menselijk lichaam verwend met een trefzekere straal, ook de voorkant mag zich verheugen in doelgericht gesproei. “De achterste knop is voor de bips, de voorste voor de poes,” meldde de loodgieter zonder blikken of blozen. Ook ik bloosde niet, dat doe ik al jaren niet meer. Huilen overigens ook niet. Straks komt mijn man thuis. De beuk erin!

De columns van Annemarie Oster lees je in Zin. Nu in de winkel of online te bestellen.

Huisvrouw zijn de jaren vijftig was vooral heel hard werken

door Reageer

Huisvrouwen in de jaren zestig zaten niet aan de muntthee. Die moesten heel hard werken, bijvoorbeeld op maandag, waarop ze aan de slag moesten met wastobbe en wringer. Op vrijdag stond ze klaar om van vader het loonzakje in ontvangst te nemen, om daar met zuinigheid en vlijt weer voor de hele week boodschappen te doen.
Ging het er bij jullie thuis ook zo aan toe? En zou je -net als deze Clemens van onderstaande facebookpost- ook weer terug willen naar de jaren vijftig? We zijn benieuwd.

Zijn vriendin dreigt met suïcide

door Reageer

In elke Zin beantwoordt hoogleraar klinische psychologie Willem van der Does (1960) jouw levensvragen. Groot, of klein. Voor iemand anders. Of gewoon fijn voor jezelf.

Danielle en Reinout

Een goede vriend van ons gaat ten onder in zijn relatie. Zij zit al jaren vast in een woede omtrent haar laatste werkgever en in psychische misère wegens onverwerkte jeugdtrauma’s. Mede daardoor genieten ze niet van kinderen, wat hij best gewild zou hebben, maar daarentegen wel van opeenvolgende juridische procedures en een eindeloze reeks therapieën van bedenkelijke pluimage. Vinden wij, maar vindt hij óók, vertelde hij laatst. Hij kan haar maar niet aan het verstand brengen dat ze op het verkeerde spoor zit én hij kan haar niet verlaten. Want dan gaat ze hem het leven zuur maken of doet ze zichzelf wat aan. Hij is ten einde raad en wij wensen hen beiden een beter leven toe. Is er nog ergens een opening denkbaar?

Beste Danielle en Reinout,

Dit is een aantal kwesties ineen. Jullie vriend lijkt een nogal willoze speelbal te zijn van zijn partner. Als er enig schot in deze situatie wil komen, zal hij zich om te beginnen gelijkwaardig moeten gaan opstellen. Jullie vinden zowel de juridische als de therapeutische exercities vrij zinloos. Ze zijn bovendien ongetwijfeld niet gratis: de beslissing van de vriendin om maar door te procederen en te therapieën hakt in hun gezamenlijk inkomen. Zelfs als dit grotendeels gedekt wordt door verzekeringen is het niet gratis in die zin dat het gevolgen heeft voor het tijdsbeslag en levensgeluk van dit stel.

Halt

Kortom, jullie vriend zal zich moeten gaan opstellen als iemand die ook iets te zeggen heeft over waaraan de gezamenlijke tijd en financiën worden besteed. Als zijn vriendin zou besluiten om voortaan haar halve maandinkomen naar het casino te brengen, zal hij haar vast wel een halt toeroepen. Hopelijk helpt deze vergelijking hem in te zien dat het ermee begint dat hij zélf zijn houding verandert.

Second opinion

Dan is er de kwestie van de bedenkelijke therapieën – en mogelijk ook bedenkelijke advocaten die lekker doorprocederen zolang de kassa rinkelt. Wellicht helpt het haar los te laten als ze voor beide kwesties een second opinion aanvraagt. Dus een juridisch advies terwijl tevoren duidelijk is dat ze niet bij dat kantoor zal doorprocederen. En een psychiatrisch advies bij een academisch centrum, geregeld via de huisarts.
Hoe onaangenaam en onbegrijpelijk sommige situaties er voor buitenstaanders ook uitzien, uiteindelijk halen je vriend en zijn partner hier op een of andere manier voordeel uit dat kennelijk opweegt tegen alle misère. Jullie gebruiken zelfs het woord ‘genieten’ in de vraag. Als het alleen maar verlies zou opleveren, stoppen ze er wel mee. In het geval van je vriend zou het ‘voordeel’ kunnen zijn het vermijden van toekomstig schuldgevoel over een verwachte zelfmoordpoging. Wellicht dat zijn partner zich zo vastbijt omdat ze dan een excuus heeft om niet voluit voor een nieuwe baan te gaan – met het risico dat ook dat misloopt.

Negeren

Voor de omgeving – jullie, bijvoorbeeld – kan er een voordeeltje zitten in het aanschouwen van de reallifesoap die zich voor jullie ogen afspeelt. Eigenlijk wil je het niet weten en je gunt hen ook echt een beter bestaan maar onbewust levert het een heimelijk genoegen op om te horen wat ‘ze nu weer uitgevroten heeft’ en hoe ze haar partner alle hoeken van de kamer laat zien. Jullie bereidheid om dat langdurig aan te horen kan de boel ook helpen in stand houden: jullie warme belangstelling compenseert zijn misère. In het begin is dat juist heel goed, maar als hij maar niet in actie kan komen of adviezen opvolgt, zouden jullie dit stel wel eens een dienst kunnen bewijzen door daarmee op te houden. Dus vraag er niet meer naar en schakel stelselmatig over naar een ander onderwerp als zij erover beginnen. Toon juist veel belangstelling zodra ze over iets positievers praten.

Prangende vraag? Mail hem naar redactie@zin.nl o.v.v. ‘Dr. Does’. Meer vragen lees je in de nieuwe Zin. Nu in de winkel of hier te bestellen.

Erik Jan Harmens heeft een gedicht met een boodschap

door Reageer

Erik Jan Harmens (1970), schrijver en dichter, legt iedere Zin uit waarom gedichten gelukkig maken – of tot nadenken stemmen.

Ik bespreek in deze rubriek meestal toegankelijke poëzie, maar dit gedicht is taaier. Wat moet je als lezer nou met die tweede strofe, waarin de dichter met ‘we afwijzen’ de spellingsregels aan zijn laars lapt? En dan even later de punt die vóór ‘et cetera’ staat, in plaats van erna? En wat is ‘scherpstellen op aanname’? Enkele vragen en u heeft er vast meer, maar liever blijf ik weg van het alles willen weten en probeer ik onbevangener te lezen.

Vaarwater

Ik voel dat de inhoud actueel is en delicaat, het gaat over onze culturele erfenis en hoe die doorettert in het heden. De woorden vaarwater en kapseizen verwijzen (denk ik, ik weet het niet zeker, ik ben onbevangen) naar ons VOC-verleden. De eindregel lijkt in te spelen op het publieke debat over of de slavernij nou wel of niet in onze vezels zit. Met ‘onze’ bedoel ik dan de witte Nederlander, terwijl de dichter van dienst een donkere huidskleur heeft. Die tekent af tegen het blanke tafelkleed, waar ‘we’ na de koffie met één koekje uit de trommel buiten de kruimels van uitschudden.

Zie je wat er gebeurt? Ik benoem een andere ‘we’ dan de dichter. Zijn ‘we’ tegenover het mijne. Het is lastig thuis voelen in een wereld die keurt op basis van kleur. Dat leren we van dit gedicht: dat we de vuile was buiten mogen hangen, door met wat in onze vezels zit te benoemen.

Van deze beelden krijgt iedereen heimwee naar de jaren zestig

door Reageer

De melkboer die aan de deur kwam, je moeder die de mattenklopper hanteerde en met het hele gezin aan tafel bidden voor het eten. Waarschijnlijk zijn dit herkenbare beelden voor iedereen die opgroeide in de jaren zestig. Om heimwee van te krijgen, of is nu alles beter? Kijk het filmpje helemaal onderaan.

1. De eerste schooldag, met het Aap, Noot, Mies-leesplankje.

2. Op de veemarkt, waar niet de hippe mannen maar oude mannen petten droegen.

3. Elk gezin had minimaal vier kinderen.

4. Op vakantie? Dan pakte je de fiets.

5. Flaneren in je petticoat.

6. Wat een rust op de Dam in Amsterdam!

7. De melkboer kwam gewoon aan huis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Dit mag je niet missen: Wereldvrouwen

door Reageer

Ga de deur uit en op naar het museum! Er staan weer een heleboel leuke tentoonstellingen en theatervoorstelling op de agenda dus vervelen hoeft zeker niet. Wij hebben weer een aantal culturele tips op een rij gezet.

Moeilijke mannen

Familie kies je niet, je moet het er maar mee doen. Zo ook de vier mannen – onder wie Peter Blok – in Troost & Zonen, een zwarte komedie over een opa die schnabbelt als Sinterklaas, zijn zoon die graag jurken draagt (maar dan stiekem) en twee kleinzonen die zoekende zijn in liefde en werk. Nu t/m 21 december in het theater
Theatergroepsuburbia.nl

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Jong & geestig

Wordt dit hét cabaretseizoen van de jonge vrouw? Esmee van Kampen bijvoorbeeld versterkt cabaretduo Niet Schieten! (Arend Edel en Maarten Hennis) fris en fruitig in Tijd voor een trio: programma over leeftijdsconflicten, afhankelijkheid en persoonlijke crisissen (v.a. 20 oktober). Kleinkunstenaar Kiki Schippers maakt blij met nieuwe liedjes in WAAR (v.a. 31 oktober). En niemand minder dan Camarettenwinnaar Anne Neuteboom brengt in haar voorstelling Kijk haar gaan maatschappelijk betrokken cabaret (vanaf 8 november). Keuzestress?
Nietschieten.nl, Hummelinckstuurman.nl

Hout op de planken

Voor Het hout, de eerste Nederlandse roman over misbruik in de katholieke kerk, ging auteur Jeroen Brouwers terug naar de tijd die hij doorbracht op katholieke kostscholen. De prijswinnende roman verschijnt nu op het toneel, in de goede handen van documentairemaker Michiel van Erp – die hiermee zijn grote zaaldebuut maakt – en acteurs als Gijs Scholten van Aschat en Maria Kraakman. Van 4 t/m 10 november 2018 en 17 t/m 25 april 2019.
Stadsschouwburgamsterdam.nl

Wereldvrouwen

De ervaring van kunstenaar Marianne van Gaale als modeontwerper, stylist en schilder komt volledig samen in Wereldvrouwen. Een tentoonstelling waarvoor ze vrouwen over de hele wereld vastlegde op olieverfschilderijen en middels kledingstukken, en waarvoor ze gebruiksvoorwerpen en kleding uit diens culturen verzamelde. De expo wordt geopend door nog zo’n vrouw van de wereld: Floortje Dessing. Van 10 november 2018 t/m 9 februari 2019 bij Museum Lunteren.
Oudlunteren.nl

 

FanTAStisch

Ontwerper Hester van Eeghen viert haar 30-jarig jubileum in stijl: met het pop-upboek One thousand and one handbags en de tentoonstelling De tas als theater. Daar kunt u in een immense tas stappen, een psychologische tassenweegschaal verkennen en, natuurlijk, Van Eeghens mooiste creaties bewonderen. Van 10 november 2018 t/m 25 februari 2019 bij Tassenmuseum Hendrikje in Amsterdam. Tassenmuseum.nl

 

Toontje hoger

Het prentenboek Ik wou, met dierenverhalen van Toon Tellegen en portretten van Ingrid Godon, vormde de inspiratie voor de nieuwe voorstelling van jazzmuzikant en alleskunner Corrie van Binsbergen en Toon Tellegen & het Wisselend Toonkwintet. Een fijne theateravond vol beeldende kunst, literatuur én muziek. Ja! Van 12 november 2018 t/m 17 februari 2019 in het theater.
Corrievanbinsbergen.com

Balletbenefiet

Van Introdans en Het Nationale Ballet tot NDT en Scapino Ballet Rotterdam: alle grote dansgezelschappen van ons land plus aanstormend talent treden tijdens het zesde Balletgala. Alle opbrengsten gaan naar het Dansersfonds’79, dus behalve een fantastische dansavond beleven, steunt u als bezoeker ook de danswereld nog. 19 november in de Stadsschouwburg Amsterdam.
Stadsschouwburgamsterdam.nl

Gratis kaarten? Ga snel naar deze pagina!

Boeddha anno 2018

Bij Het leven van Boeddha, de weg naar nu vertelt antieke kunst het levensverhaal en verbeeldt modernere kunst de essentie van het boeddhisme in het leven van vandaag. Van objecten uit de 3de eeuw tot hedendaags werk van Yoko Ono en Ai Weiwei.  t/m 3 februari 2019, Nieuwe Kerk, Amsterdam.
Nieuwekerk.nl

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Meer leuke tips lees je in Zin 12. Nu in de winkel of hier te koop