Vintage gaat over de gescheiden Cecile, zij heeft de meubelzaak van haar vader overgenomen en deze tot een toonaangevende designwinkel omgetoverd. Cecile heeft een zoon en een dochter die beide volwassen zijn. De band met haar kinderen is wisselend. Jord, haar zoon helpt mee in de winkel en wil het liefst aandelen in de winkel kopen, maar cecile heeft daar een andere mening over. Haar dochter Juul die zij maar weinig persoonlijk spreekt.

Dan komt Cecile’s vader, een weduwnaar die in Spanje woon, ten val en breekt daarbij zijn heup. Juul besluit de zorg voor haar grootvader in Spanje op zich te nemen en verblijft en poos bij hem. Na een tijd gaat Cecile bij haar vader en Juul kijken en tot haar grote schrik blijkt Juul zwanger en niet al even. Juul ontwijkt het onderwerp en heeft zich op de zorg voor haar grootvader gestort. Als blijkt dat Cecils’s vader dement wordt besluit zij dat haar vader en Juul mee terug gaan naar Nederland en bij haar moeten komen inwonen. Het leven van Cecile staat op de kop, alles is anders. Haar zoon gaat steeds meer zijn eigen weg, haar dochter krijgt een kind en doet net alsof daar geen sprake van is en haar vader is dement. Dan komt er ook nog eens een familiegeheim te voorschijn. Wat nu?

Alhoewel Vintage niet helemaal in mijn genre zit, wilde ik het boek wel lezen, ik was er wel nieuwsgierig naar.  Het is een boek wat makkelijk leest. De zinnen zijn niet te lang en complex.  Het verhaal is aardig. Een beetje doorsnee misschien.De personages zijn duidelijk beschreven, hoe Jord in het leven staat en de manier waarop zijn escapades met jonge vrouwen is omschreven hoeft voor mij niet. Soms komen de personages ook wel erg naïef over. Het dementeren is wel goed beschreven en een ieder die mensen kent die Alzheimer hebben zullen dit zeker herkennen en het zal gevoelens naar boven brengen.

Het is, zoals de achterkant al verklapt, echt een verhaal over verwachtingen teleurstellingen en familiebanden, maar daarnaast zeker ook over hoop en liefde. Ik denk dat er veel mensen zijn die Vintage zeker een vermakelijk boek vinden. Ik geef het boek 3 sterren

Cindy Strijkers

“Een getroebleerde familie waarin macht en onmacht om voorrang strijden.” – 3,5e ster

In Vintage brengt Stenger een om diverse redenen, zowel uit het verleden als het heden, getroebleerde familie in beeld. Gebrek aan onderlinge communicatie door angst voor negatieve reacties of afwijzing brengen sommige personages ertoe zich bij situaties neer te leggen en zaken te laten doorsudderen.

Dit ligt wat genuanceerder bij Cecile, de controlfreak die met ijzeren hand de designwinkel van haar vader probeert te leiden. Wanneer haar zoon Jord, na een aantal mislukte studies, wil participeren in het bedrijf geeft zij niet thuis. Wat weet zo’n jongen nou van zakendoen? Deze bijna minachtende houding wordt haar niet in dank afgenomen, maar gelukkig toont Jord over ruggengraat te beschikken en laat zich niet met een kluitje in het riet sturen. Dat er sprake is van frictie tussen Cecile en haar kinderen (ze heeft ook een dochter met wie het contact niet florissant verloopt) kun je wel verwachten met haar vrij stugge en alwetende houding, waar ze zich overigens niet van bewust blijkt te zijn. In haar ogen doet ze er alles aan de banden aan te halen. Als lezer zou je haar wel even flink door elkaar willen schudden, maar tegelijkertijd wekt ze ook sympathie op.

Haar stugheid heeft Cecile niet van een vreemde, haar vader is net zo. Wanneer ze hem noodgedwongen, vanwege gezondheidsredenen, in huis neemt, komt hun relatie als in een dampend sissende snelkookpan onder druk te staan. Dat dit uiteindelijk resulteert in een oververhitte ontlading voel je al aankomen. De passages over Anton die met zijn ziekte worstelt en zijn ogen voor de waarheid sluit zijn indringend en intens. Doordat Stenger vanuit zijn belevingswereld schrijft, voel je Anton’s chaos en de paniekerige angst voor het onbekende, dat steeds vaker vat op hem krijgt en zijn karakter aantast. Hierin belicht Stenger een actueel maatschappelijk thema waar mensen in soortgelijke situaties zich in zullen kunnen herkennen.

Hoewel het thema niet nieuw is heeft Stenger me, door haar schrijfstijl en humor, over de hele linie weten te boeien met deze getroebleerde familieleden, die allemaal zo hun eigen geheimpjes hebben, de één groter en met meer impact dan de ander.

3 1/2 sterren

Shyama Hopman

Een makkelijk weg lezend boek met lastige maar soms ook hilarische familie perikelen, waarin uiteindelijk een groot familie geheim wordt ontrafeld. – Ik geef het boek 4 sterren

Cecile heeft een meubelzaak, welke ze van haar vader heeft overgenomen. Cecile is een duizendpoot en wil graag ‘nodig’ gevonden worden. Ze heeft het maar lastig met haar familie. Haar zoon Jord die niet weet wat ie met z’n leven moet, besluit na diverse onafgemaakte studies dat hij aandelen wil in de meubelzaak. Zijn vader, de ex-man van Cecile, tracht hem hierbij te helpen. Jord wil de meubelzaak moderniseren wat voor strijd zorgt tussen moeder en zoon. Dochter Juul zit ook al niet echt lekker in haar vel. De band tussen moeder en dochter is ronduit slecht en ze communiceren voornamelijk via sms. Of dat nog niet genoeg is wordt de vader van Cecile, die in Spanje woont, en waar ze ook al niet een al te best contact mee heeft, hulpbehoevend. Juul reist af naar Spanje en gaat voor haar opa zorgen. Dit tot grote verbazing van Cecile en eigenlijk ook Juul zelf.

Juul krijgt al snel een goede band met haar opa en Cecile voelt zich steeds meer buiten gesloten en, voor haar erg lastig, niet meer zo nodig… Opa raakt steeds meer het spoor bijster en ziet in zijn kleindochter zijn overleden vrouw. Uiteindelijk vindt Cecile het genoeg geweest en reist ze af naar Spanje om haar dochter en vader mee te nemen naar Nederland. Opa wordt in Nederland steeds onhandelbaarder en vindt het heel gewoon om bijvoorbeeld een duikje in de vijver te nemen… Gelukkig fladdert de alcoholische vriendin van Cecile met haar foute internet-date ook nog door het verhaal. Het is een makkelijk te lezen, soms verdrietig, hier en daar hilarisch geschreven boek. Met een heerlijke ironische ondertoon. In de loop van het verhaal wordt langzaam een groot familie geheim ontrafeld waardoor meer begrip ontstaat tussen de onderlinge familieleden en van de lezer voor dit verre van doorsnee gezin bovendien.

Chantal Schouten

Lincoln is een onzekere, vriendelijke jongeman, die door zijn vriendin Sam wordt verlaten. Zijn dominante moeder ontvangt hem met open armen, wanneer hij weer besluit om bij haar te gaan wonen. Zijn oudere bazige zus probeert hem hiervan te weerhouden en ook zij wil veel invloed op haar broer uitoefenen. Omdat hij zijn ex-vriendin Sam maar niet kan vergeten, doet hij na zijn studie niet veel moeite om een leuke baan te vinden.

Uiteindelijk vindt hij een niet spannende baan als IT-beveiligingsmedewerker bij een krant, waar hij ’s nachts werkzaam is. Hij krijgt als opdracht om gênante opmerkingen en grof taalgebruik in de mails te onderscheppen. De verboden frequente persoonlijke mailwisselingen tussen de collega’s Beth en Jennifer, worden door Lincoln in het begin berispt, maar omdat hij geniet van hun verhalen, blijven waarschuwingen van zijn kant uit. Hij raakt echter verslaafd aan hun grappige en humoristische mails en zo verstrijken de saaie nachtelijke uren op zijn werk.

In zijn vrije tijd brengt Lincoln zijn tijd door met computerspelletjes met zijn vrienden en vertoeft hij zich met hen in het uitgaansleven. Het dominante karakter van zijn moeder wordt goed weergegeven in dit boek. Als Lincoln besluit om op zichzelf te gaan wonen en het aan zijn moeder mededeelt, zegt hij tegen zijn moeder ‘ik wil je het appartement laten zien’ haar reactie is: ‘ik hoef het niet te zien’.

De mailwisselingen zijn over het algemeen langdradig en hebben inhoudelijk weinig te melden. Er worden veel namen genoemd van films, acteurs waar geen eind aan lijkt te komen. Wanneer een van beide collega’s het over Lincoln gaan hebben, wordt het pas leuk. Beth heeft Lincoln ergens op de werkplek gezien en vindt hem direct aardig, maar zij weet niet op welke afdeling hij werkt. Door het lezen van de mails van Jennifer en Beth is ook Lincoln verliefd geworden op Beth, zonder dat hij weet hoe zij eruit ziet. Toch hebben zij elkaars pad regelmatig gekruist.

Het is een wat oppervlakkig, maar wel grappig boek, geschikt voor de jonge lezer – twee sterren.

Margie Dibbets

Vintage leest vlot weg en laat je snel een bekende van de hoofdpersonen voelen.

Vintage vertelt het verhaal van vier personen uit een familie. Afwisselend worden de korte, snelle hoofstukken beschreven vanuit het perspectief van opa Anton, moeder Cecile, zoon Jord en dochter Juul.
De familieleden leven hun eigen levens, ogenschijnlijk los van elkaar maar dit verandert al snel wanneer opa na een val in huis verzorging nodig heeft en dement blijkt te worden.

Cecile runt een toonaangevende meubelzaak, heeft moeite om deze financieel gezond te houden en heeft moeite met de keuzes die haar zoon wil maken om de zaak met de moderne tijd mee te laten gaan. Juul heeft thuis weinig om handen en reist af naar Spanje om de zorg op zich te nemen voor opa Anton.Jord heeft na meerdere afgebroken studies succes met zijn ideeën om de winkel van zijn moeder te moderniseren en probeert zich in te kopen in de zaak. Wanneer dat niet lukt start hij een webshop om zo de familietraditie van meubels ontwerpen en verkopen door te zetten.

Wanneer de dementerende opa met de verzorgende dochter teruggehaald wordt naar Nederland en bij Cecile intrekt, raken de individuele levens al snel in de knoop met elkaar. De komst van een baby en de vondst van een familiedocument zet de verhoudingen van onderlinge familierelaties op scherp. Ieder gebruikt deze gebeurtenissen om zijn of haar eigen positie in deze familie te analyseren en er eigen conclusies aan te verbinden.
Het verhaal is vlot geschreven met hier en daar onnodig plastisch taalgebruik. De hoofdstukken zijn kort en door het steeds wisselen van vertelperspectief wordt de vaart er goed ingehouden. Jammer is dat de personages niet erg uitgediept worden. De keuzes van bijv. de dochter en zoon blijven daardoor onderbelicht en lijken dan bijna overbodig in het verhaal. Zonder al te veel moeite leest het boek in 1 dag uit.

Beoordeling: Drie sterren

Ilse Witteveen

Vintage is een vlot lezend boek dat op pakkende, hedendaagse wijze een onvoorstelbaar verrassende familiesituatie en -geschiedenis ontrafelt – 4 sterren.

In Vintage brengt Patty Stenger vanuit steeds wisselende personages de familie in beeld van Cecile , een vrouw van middelbare leeftijd, die de meubelwinkel van haar vader heeft omgebouwd tot een toonaangevende designwinkel. Zoon Jord werkt mee in de winkel. In zijn ogen is het tijd voor verandering. In dit boek is mooi in beeld gebracht hoe teleurstellingen in het heden en verwachtingen voor de toekomst door het verleden gekleurd kunnen zijn.

Het is een vlot en verrassend beeldend geschreven boek dat je direct raakt en waar je als lezer vanaf het begin inzit. Het laat je niet gemakkelijk meer los.

Op speelse wijze  verandert regelmatig de vertellende ik-figuur en kruip je als lezer in de huid, gedachtewereld en beleving van een familielid.  Korte, gedetailleerd beschreven scenes  geven een,  bijna filmisch, compleet beeld van de situaties, emoties en gedachtewereld van de verschillende familieleden. Je wordt steeds nieuwsgieriger naar de achtergronden, gebeurtenissen en omstandigheden die hen maakten tot wie ze nu zijn.

Belangrijk is de wijze waarop de intrigerende verhoudingen binnen de familie  zijn beschreven en hoe uiteindelijk de familiebanden ervoor zorgen dat ze zich aan elkaar verbinden door voor elkaar te zorgen en rekening te houden met elkaar.Heden en verleden zijn op verrassende wijze door elkaar heen gevlochten.

Vermeldenswaardig is de bijzonder mooie wijze waarop je als lezer wordt meegezogen in de gevoelswereld en beleving van de werkelijkheid die voor de vader van Cecile steeds ongrijpbaarder wordt en de wijze waarop de andere familieleden met zijn voortschrijdende dementie omgaan.

Dit boek krijgt van mij 4 sterren.

Margo Bartelds

Een beklemmend boek dat nog geruime tijd in de gedachten blijft – 3 sterren

Wie verwacht naar een alles verklarend einde toe te lezen in dit boek, komt bedrogen uit. Boekwijt schetst in haar boek Noordwaarts, omgeving en omstandigheden en plaatst haar personages: geen oordeel, geen conclusies en nauwelijks een plot.

Met haar hoofdpersoon, Gitta gaan we op zoek naar relaties en identiteit. Dat een dergelijke tocht niet meevalt wordt ernstig duidelijk gemaakt door dit verhaal. Toch gaat het om de zoektocht, niet om het uiteindelijk bereiken of misschien zelfs berusten in het uitblijven van inzicht. Anderen zijn nodig om inzicht te bereiken, goedschiks of kwaadschiks: “Zij had haar grens ontdekt, omdat hij eroverheen was gegaan” beseft Gitta, pijnlijk genoeg, op een bepaald moment.

Misschien is “zoektocht” ook niet eens de juiste term; Gitta ontvlucht haar tirannieke vader en zwijgende moeder en komt in Denemarken, het land van haar vader, in andere maar minstens zo ingewikkelde relaties terecht. Boekwijt legt ook de veelzeggende woorden: “Ik weet alleen maar wat ik niet wil. En zorg dat ik daarvan wegkom”in Gitta’s mond. Met deze contrastieve analyse wordt duidelijker wat ze niet wil maar wordt het daardoor helder wat ze wèl wil? Wat duidelijk is dat iedereen zijn of haar verleden meedraagt of, in sommige gevallen: meesleept. De invloed daarvan laat zich gelden.

De schrijfstijl van Boekwijt draagt in grote mate bij aan het gevoel van kou en vervreemding. Sommige zinnen en beschrijvingen zijn prachtig waar andere zo uit de rapportage van een lokaal auto-ongeluk in een regionaal krantje lijken te zijn gelicht. De hoekige en bonkige zinnen geven het verhaal een extra dimensie en sfeer. Ook de titel geeft niets weg; het kan zijn dat er sprake is een stijgende lijn of zelfs verheffing maar tegelijkertijd kan het ook “de kou in” betekenen.

Dit alles gezegd hebbende, is het geen “zwaar”boek. Noordwaarts leest opmerkelijk gemakkelijk Enige minpunt daarbij is dat om onduidelijke reden de Deense dialogen gedeeltelijk in het Nederlands zijn maar van enkele Deense woorden of zinnen staat achterin het boek alfabetisch de vertaling te lezen.

René van der Sluis

Prachtig boek met beeldende zinnen! – 5 sterren

‘Noordwaarts’ van Naomi Rebekka Boekweit is een prachtig verhaal over een jong meisje op zoek naar haar eigen identiteit en naar wie zij is voor zichzelf, voor anderen en vooral voor degenen die dicht om haar heen staan. Ze verlangt naar bescherming, maar ook naar zelfstandigheid en zoekt dit in het geboorteland van haar vader, Denemarken, Noordwaarts!  Ze wil graag ouderliefde voelen, maar ontvangt die thuis niet.

In Denemarken probeert haar tante deze te geven, maar Gitta staat er niet voor open, omdat tante teveel op haar vader lijkt en vader laat het steeds weer afweten. Moeder is helemaal niet in staat om haar gevoelens voor de kinderen te tonen. Gitta staat aanvankelijk open voor de aandacht van Randi,in wie zij een moederfiguur zoekt,  maar voelt zich op den duur ook door Randi niet gekend. Randi worstelt in haar gevoel voor Gitta met moederliefde vanuit ongewild kinderloos zijn en lesbische liefde, die zij door haar huwelijk met Ole heeft onderdrukt. De enige personen waar Gitta oprecht van houdt zijn haar broer en haar vriend Stein, maar zij houdt een hechtingsprobleem. Dit hechtingsprobleem achtervolgt haar thuis en in Denemarken, hoewel ze zich overal probeert aan te passen. Om aan alles te ontsnappen krast ze zichzelf tot littekens, maar de enige die haar daarbij kan en wil helpen is Stein. Hij geeft oprecht om haar en wil er voor haar zijn.  Gitta kan hier niet mee omgaan. Ze vlucht en komt uiteindelijk uit voor het portaal van de kerk, waar zij wacht tot iemand haar vindt. Ze wil gevonden en gekend worden, en bovenal geliefd zijn!

Het boek is opgedeeld in drie hoofdstukken: Kooi, waarin ze zit gevangen; Vlucht, haar vertrek naar en zoektocht in Denemarken, en Trek, de mensen die ze vindt, trekken weer verder; ze kan zich niet aan hen hechten.

Het verhaal is heel mooi geschreven met prachtige, beeldende en poëtische zinnen.

Suze Visser-Legerstee