Van deze oer-Hollandse spelletjes kregen we niet genoeg

5 december 2021 door Barbara Ruijgrok 1 Reactie

Wist je dat zaklopen in 1904 een olympisch onderdeel was? Wij kijken met veel plezier terug op de spelletjes van vroeger. We halen herinneringen op en geven een bordspel weg!

Buitenspelen

De jeugd zit veel met haar neus in de schermpjes, maar wat deed jij als het buiten niet regende? Dan ging je elastieken, springtouwen, hinkelen of steentjes keilen. Misschien krijg je er wel weer zin in om het weer te gaan doen na het zien van onderstaand filmpje. Of om het je (klein)kinderen te leren.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Win een bordspel

Te koud om buiten te spelen? Dan kuipen we toch gezellig rond de tafel met een bordspel. Wij hebben het gloednieuwe Pilgrimage van de Sint gekregen. Hier stel je je eigen pelgrimsroute samen en bezoek je de twintig mooiste bedevaartlocaties verspreid over Europa. Onderweg proberen je medespelers er alles aan te doen om de weg naar jouw gekozen bestemming te verhinderen. Lukt het jou om iedereen te snel af te zijn en met zoveel mogelijk heilige voorwerpen je eindbestemming te bereiken? Zin in een spelletje? Wij geven een aantal exemplaren weg. Winnaars hebben inmiddels bericht gekregen.

Foto boven: Nationaal Archief

Wakker worden in een iconisch gebouw aan het IJ

5 december 2021 door Sandra Kottman Reageer

Slapen? Kunnen wij van Zin niet vaak én niet gek genoeg. Wij testen Nederlands origineelste slaapplekken. Dit keer wordt eindredacteur Sandra wakker in Amsterdam met prachtig uitzicht.

Immens bouwwerk

Ik zie het iconische Pontsteigergebouw al van verre opdoemen. Hier, in dit immense bouwwerk met groot soort gat erin bevinden zich op de begane grond het Pontsteigerhotel en het Pontsteigercafé. Pal aan het IJ in de upcoming wijk Houthavens en met het pontje naar Amsterdam-Noord direct naast de deur. Leuk, straks meteen even dit nieuwe stukje Amsterdam bekijken. Maar eerst inchecken. Ik word naar mijn kamer begeleid aan de andere kant van het gebouw. Wat een verrassing! Mijn ruime junior suite is stijlvol Scandinavisch ingericht, aan de ene kant sober en robuust met hoge betonnen plafonds maar tegelijkertijd luxe en warm. En: ik heb (naast een aparte douche) een vrijstaand bad midden in de kamer! De ramen van grond tot plafond met uitzicht op het water maken het geheel af. Ik plof even op het bed, bootjes, zeilschepen en het pontje trekken voorbij, zo rustgevend, net een film. Ik weet nu al dat ik hier heerlijk zal slapen, maar eerst natuurlijk op pad.

Pontje

Het is heerlijk herfstweer dus ik waag me op het terras met een aperol spritz. Het lijkt wel vakantie! Na het eten stap ik met mijn gearriveerde logeergenoot op het (gratis!) pontje naar de NDSM-werf. Hier vind je allerlei leuke en hippe restaurants en natuurlijk het nieuwe Straat Museum. Die komt op het lijstje voor morgenochtend. Wij wandelen naar Plekk, een fijne tent opgetrokken uit containers, met immens terras en stadsstrand, vuurkorfjes en zitzakken erbij… We halen nog net het laatste pontje terug. Na een top nacht (goed bed, rustig) staat het uitgebreide ontbijt voor onze kamerdeur. Ben je op zoek naar een fijn boektiekhotel in Amsterdam buiten de drukte, terwijl je toch overal dichtbij bent? Bij de culturele hotspot NDSM in Noord maar ook op loopafstand van de historische binnenstad? Hier moet je zijn!

Het hotel

Wat: Hotel Pontsteiger, op de begane grond van een iconisch gebouw aan het IJ. Er zijn 24 kamers.
Waar: Pontsteiger 343, Amsterdam. Pontsteiger.com/nl
Kost: Standaardkamer vanaf € 100 per nacht, exclusief ontbijt
Bijzonder: Huur een fiets bij het hotel en je staat in een kwartiertje midden op de Dam. En we zeiden het al: het gratis pontje naar Noord ligt pal naast het hotel. Op aanvraag kun je gebruikmaken van de eigen ligplaats van het hotel.

Grove breisels zijn een trend deze winter

4 december 2021 door Zin Reageer

De nieuwste trends op modegebied, de do’s maar ook de absolute don’ts voor ons: modejournalist Liddie Austin (1959) weet er wel raad mee.

Truijurk

Lang geleden, ik was nog een jonge blom, werd er honend gesproken over Germaine Greer, die een boek had uitgebracht over de menopauze. Dat is nu geen populair onderwerp en in 1991 was dat al helemáál niet het geval. Greer beschreef in haar boek hoe ze als postmenopauzale vrouw eindelijk zichzelf kon zijn. Ze hoefde niet meer aan allerlei (mannelijke) verwachtingen te voldoen, ze was vrij. Ja, om te tuinieren en seksloze truijurken te dragen, smaalden critici. Ik was onaangenaam getroffen. Niet zozeer door wat men over Greer en de overgang zei, maar omdat er zo lelijk werd gedaan over de truijurk, mijn lievelings! Hoezo was een truijurk bij uitstek het kledingstuk voor vrouwen die het hadden opgegeven? Ik vond het zelf eigenlijk júist sexy: eruitzien alsof je een grote trui van je vriend of man hebt aangetrokken.

Grove breisels

Nu ik zelf inmiddels sans gêne een postmenopauzale vrouw ben, houd ik nog steeds van truijurken. Ze zijn troostrijk, lekker warm, relaxt, elegant. Soms vallen ze iets boven de knie, soms zijn ze langer; ik draag ze met of zonder ceintuur, nu eens met een smal broekje eronder, dan weer met een maillot; de ene keer met gympen, de andere met combatboots – what’s not to like? Grove breisels zijn sowieso een trend deze winter. Alle mogelijke kledingstukken steken in een gebreide variant de kop op, soms in een opvallende vorm: van truien tot jassen, van vesten tot broeken. Fijn, want ik houd van – met zorg uitgezochte, want het mag niet kriebelen – wol. Dat die wol steeds vaker duurzaam wordt geproduceerd, is ook goed nieuws. Doordat schapen methaangas uitstoten en relatief veel land nodig hebben om te grazen, is wol milieutechnisch gezien een van de slechtste materialen die er is. Ook worden de schapen vaak slecht verzorgd. Dit alles kan voor modegewetensnood zorgen, al zullen wolliefhebbers tegenwerpen dat wol óók biologisch afbreekbaar, ademend, water- en vuilafstotend én lekker warm is.

Heel lang mee

“Je hebt ‘s winters toch niet graag van die koude materialen op je huid? Wol is veel comfortabeler,” zegt Marian Wigger, die traditioneel altijd veel breisels in haar Zenggi-collecties heeft. Tegenwoordig voldoet haar wol aan de Responsible Wool Standard (een certificaat om op te letten als je verantwoord wol wilt dragen): het komt van goedverzorgde schapen van boerderijen die een duurzaam landgebruik voeren. Zenggi’s kasjmier is recycled (bijkomend voordeel: dat pilt niet). “Ik vind het belangrijk om met materialen te werken die een zo laag mogelijke impact hebben op de wereld. Het wordt ook steeds makkelijker om dat te doen. Spinners zijn er ook mee bezig.”

Is wol vanwege alle haken en ogen die er bij de productie komt kijken niet eigenlijk een luxeproduct geworden? Marian Wigger vindt van niet: “Dat zou betekenen dat het alleen voor de happy few zou zijn.” Aan gecertificeerde wol hangt soms een iets hoger prijskaartje maar zijzelf heeft liever één mooie wollen trui dan de tien truien van acryl die je voor dezelfde prijs kunt kopen. En bedenk: modemerken doen hun best, maar qua duurzaamheid kan het niet allemaal van één kant komen. Als koper en drager heb je ook je verantwoordelijkheden. “Gooi een wollen trui niet zomaar in de wasmachine met de gedachte: als hij krimpt, koop ik wel een nieuwe. Wol hoeft trouwens sowieso niet vaak gewassen of gestoomd te worden. Even buiten hangen is vaak al genoeg om een wollen kledingstuk op te frissen. Het mooie van wol is dat je er heel lang mee kunt doen als je er goed voor zorgt.” Klopt. Sommige van mijn truijurken gaan al mijn hele volwassen leven mee.

Nooit meer een aflevering missen? Met deze aanbieding lees je Zin extra voordeling.

‘Ik denk dat we meer foto’s hebben van onze egel dan van onze Koen’

4 december 2021 door Zin Reageer

Een nieuwe column van cabaretière Katinka Polderman: ‘Als ze gevoederd wil worden krabbelt onze egel aan de tuindeuren en ’s avonds zit ze op haar schoteltje met veel herrie te dineren.’

Tam egeltje

Hoe onze egel in de tuin is gekomen weten we niet, want we wonen in een rijtjeshuis met een tuin die omheind is door schuttingen en muurtjes. Waarschijnlijk is ze deze zomer, toen we haar voor het eerst opmerkten, onder de schutting doorgekropen. Toen ik ’s avonds buiten zat hoorde ik geritsel in de categorie Redelijk Groot Beest in de struiken, en nadat ik een stukje stokbrood in die richting had gegooid bleek het redelijk grote beest dat de struiken uit kwam getrippeld gelukkig geen rat te zijn maar een egeltje. Een klein tam egeltje dat in de dagen erna op haar gemakje door onze tuin sjokte alsof ze geen natuurlijke vijanden had. Ik kon haar zelfs aaien terwijl ik haar kattenbrokjes toestopte. Ze rolde zich niet op, ze rende niet weg, waarschijnlijk was ze nog te klein om te weten dat ze eigenlijk bang voor me moest zijn.

Foto’s

Ze kreeg een bordje naast haar struik, waar we elke avond een stukje watermeloen en een handje brokjes op legden. En we maakten foto’s, honderden slecht belichte foto’s van onze schemeregel met haar ogenlampjes. Ik denk dat we meer foto’s hebben van de egel in het halfduister dan van onze Koen. (Maar Koen is dan ook de jongste zoon, daar maak je sowieso toch al minder foto’s van.) Binnen een week hielp de egel ons van al onze slakken af, wij verruilden de kattenbrokjes voor officieel egelvoer (een loeidure mix van meel en gedroogde larven in luxe verpakking), zij verruilde haar struik voor een waterbestendiger onderkomen onder de grote kist met buitenspeelgoed en wij fantaseerden over een klein deurtje in de muur van de schuur, met daarachter een mini-hokje met blaadjes en stro waarin ze haar winterslaap zou kunnen houden. Mijn man werkt in de bouw, die maakt dat zo.

Verhuizen

De egel groeide en is inmiddels schuw, zoals het hoort. Zich oprollen doet ze niet, misschien heeft ze niet geleerd dat dat kan, maar ze kan best snel wegwaggelen, haar favoriete struikje in. Als ze gevoederd wil worden krabbelt ze aan de tuindeuren en ’s avonds zit ze op haar schoteltje met veel herrie te dineren. Onder de schutting door past ze niet meer en de slakken zijn op, wij zijn nu dus volledig verantwoordelijk voor deze kleine allenige egel.
Maar nu gaan we misschien verhuizen.
We hebben alle mogelijkheden doorgenomen: zetten we in het koopcontract dat de kopers van ons huis verplicht zijn de egelstruikjes te laten staan en haar elke avond te voederen met deugdelijk voedsel? Maken we een klein poortje in de schutting zodat ze de tuin uit kan, de drukke weg op of zo in de bek van de enge buurpitbull? Of nemen we haar mee naar onze nieuwe tuin, met grote bomen, heggen, struiken, een groene tuin met drie keer zoveel ruimte als nu? Ik denk dat ik al weet wat het wordt. Nu alleen nog eens kijken of er egelreismandjes bestaan.

Katinka Polderman (1981) is cabaretier. Ze woont in Den Bosch met haar man Peter, zonen Bram (5) en Koen (1) en poes Beertje. Haar dagen vult ze met schrijven, tekenen, Lego en boeken. Het liefst dwaalt ze door onbekende Nederlandse provinciesteden en plaatselijke boekhandels.

Nooit meer een column van Katinka missen? Met deze aanbieding lees je Zin wel erg voordelig.

Hoe je het jaar na jaar spannend houdt in de slaapkamer

3 december 2021 door Zin Reageer

Naarmate de jaren verstrijken kunnen bepaalde aandoeningen of medicijnen hun weerslag hebben op de seksuele prestaties en de behoefte daaraan. Ook kunnen vaste routines de seks in een sleur veranderen. Het is niet zo dat als je tot de 45-plussers behoort, je genoegen moet nemen met een minder bevredigend seksleven.
Je kan nog steeds een fijn en opwindend seksleven hebben, maar je moet je er wat meer moeite voor doen, en misschien moet er wat meer gepland worden dan toen je jonger was. Dit is hoe jij zorgt dat het spannend blijft in de slaapkamer, wat je leeftijd ook is.

Verandering in seksualiteit na je 45ste

Ouder worden gaat gepaard met veranderingen: leuke veranderingen, maar ook veranderingen die we nu eenmaal moeten accepteren. Dat het seksleven per definitie slechter wordt na een bepaald levensjaar is echter een groot misverstand. Want ja, het lichaam van zowel de man als de vrouw verandert naarmate de jaren vorderen, evenals de hormoon huishouding. En dat heeft zeker impact. Maar er zijn ook zowel fysieke als mentale veranderingen die juist weer een positieve impact hebben.

Zo merken mannen na het vijftigste levensjaar dat het langer duurt om een erectie te krijgen en dat die minder lang duurt, maar ook dat ze het door een vertraagde ejaculatie veel langer kunnen volhouden dan tijdens jongere jaren. En vrouwen kunnen na de overgang een verminderde behoefte aan sex hebben, penetratie kan sneller pijn veroorzaken. Maar het komt net zo vaak voor dat vrouwen zich juist bevrijd- of sexier voelen. Kortom: verandering is een feit, maar het staat – als het op onze seksualiteit aankomt – niet gelijk aan verval. Nu die mythe is ontkracht: hoe kun je zorgen dat de spanning van weleer terugkeert in de slaapkamer?

Begin met jezelf

Wanneer je allebei op elkaar wacht gaat er niks gebeuren. Nee zeggen of denken kan een gewoonte worden. Natuurlijk, het kost energie en je moet jezelf ertoe zetten, maar het levert jou en je partner ook iets op. Probeer daar bij stil te staan. Maak seks leuk en spannend door de vernieuwing op te zoeken. Denk buiten de vaste routines en probeer eens wat nieuws. Dat kan laagdrempelig door bijvoorbeeld te experimenteren met andere standjes, manieren van strelen, erotische massages of met verschillende vibrator modellen.

Praat erover

Praat openlijk met je partner over je seksleven. Of het nu gaat om veranderende gevoelens of verlangens of hoe je over je lichaam denkt. Het samen uitvinden wat jullie wel- en niet willen is essentieel voor een ‘herstart’ van je seksleven. Bespreek je wensen, verlangens en fantasieën. En als je allebei niet tevreden bent, maar er niet goed uitkomt, schroom dan niet om met een sekstherapeut te praten.

Blijf zo gezond en fit mogelijk

Als het al niet is om het spannend in de slaapkamer te houden, dan voor je algehele gezondheid en welzijn: zorg dat je gezond eet, niet te zwaar bent en binnen de mogelijkheden voldoende sport of beweegt. Een gezond, fit en energiek mens heeft nu eenmaal een betere kans op een goed seksleven.

Bekkenbodem spieren geregeld trainen

Goedwerkende bekkenbodemspieren is eveneens essentieel voor fijne seks. Naarmate je ouder wordt, worden de bekkenbodemspieren zwakker, net als andere spieren. Dit komt deels doordat de spieren minder intensief gebruikt worden en bij vrouwen deels doordat de vrouwelijke hormonen na de overgang afnemen. Ook een bevalling is een aanslag op de vrouwelijke bekkenbodemspieren, en kan deze flink verzwakken. Gelukkig kun je hier wat aan doen.

Op de website van De Paarse Keizerin vindt je de 10 meest effectieve bekkenbodem oefeningen die je vandaag nog thuis kunt doen, stap-voor-stap in detail beschreven incl. illustraties. Het is even wennen in het begin. Maar een geruststelling: als je eenmaal weet hoe het moet, kost het bijna geen tijd of inspanning meer. In principe kun je bekkenbodem oefeningen doen tijdens wachten of andere bezigheden. Denk bijv. zittend in de wachtkamer van de tandarts, of tijdens het koken. Niemand ziet of merkt dat je de bekkenbodemspieren aanspant. En denk daarbij aan het resultaat: een heerlijk liefdesleven!

Negeer gebreken niet

Wanneer seks niet (meer) fijn is vanwege gebreken, zoals rugpijn, bekkenpijn, pols- of schouderklachten, negeer dit dan niet. Maar zet de seks ook niet meteen op de uit-knop. Als die knop eenmaal is ingedrukt, is opstarten vaak een hele klus. Daarom is het beter het niet zo ver te laten komen en samen op zoek te gaan naar een andere invulling van erotiek en seksualiteit.
Seks is een breed begrip en vaak is er meer mogelijk dan je in eerste instantie denkt. Daarbij zijn er leuke, toegankelijke speeltjes en accessoires die kunnen helpen. Zoals een zogeheten ‘sekskussen’, waardoor veel posities (weer) mogelijk worden zonder pijn. Er zijn cockringen om een erectie langduriger en steviger te houden. Een zwakke bekkenbodem kan versterkt worden met de juiste oefening maar ook met kegelballen. Een glijmiddel zorgt voor extra comfort, een vibrator voor extra stimulatie voor hem en haar.

Vier de feestmaand met een boek

3 december 2021 door Daniëlle Bronsgeest Reageer

Yes, de decembermaand is een feit. Heeft iedereen altijd wel wat vrije tijd na het drukke rennen voor de feestdagen. Hoe fijn is het om dan even helemaal te verdwijnen in een goed verhaal! Dus kun je de feestdagen dit jaar niet uitbundig met familie vieren, vier ze dan met de met vaart geschreven nieuwe Giphart of het vrolijke Jubel van Sanne Wallis de Vries.

Thuis is een tikkende tijdbom

Debuutroman | Het leven van schrijver en journalist Auke Kok stond jarenlang in het teken van Johan Cruijff over wie hij een biografie schreef. Sport en met name voetbal vormt de rode draad in zijn carrière. Niet gek dat in zijn romandebuut voetbal een bepalende rol speelt. De 12-jarige Hidde verliest zich helemaal in het spel. Buiten met zijn vrienden of dagdromend binnen op zijn kamertje ontsnapt hij door voetbal de beklemmende sfeer thuis. Voor de buitenwereld lijkt Hidde onderdeel van een modelgezin, maar onder het glanzende oppervlak ligt een tikkende tijdbom. Zijn vader kan elk moment ontploffen en koelt zijn woede steevast op Hiddes broer die anders dan Hidde niet de confrontatie uit de weg gaat. Hoe hoger de spanning oploopt en het gezin op eieren loopt, hoe meer Hidde zich terugtrekt in een fantasiewereld waarin hij de held van het veld is. Knap hoe Kok het ergste ongezegd laat waardoor het des te meer wringt en schrijnt. De uiteindelijke ontknoping is als een bevrijding uit een dwangbuis. Eindelijk lucht!
Auke Kok, Flinke jongen (De Bezige Bij, € 23,99)

Weg van het ANWB-stel-cliché

Lifestyle | Lekker uitwaaien en al wandelend door de natuur energie opdoen om daarna uit te blazen in een kekke uitspanning met een keuken die hoger mikt dan die eeuwige, melige pannenkoek. Nouveau-hoofdredacteur Claudia Straatmans heeft een neus voor mooie wandelroutes en hippe, healthy tentjes. Ze wandelt al jaren goed gekleed dwars door Nederland, met vriendinnen of met een podcast als gezelschap. Profiteer van haar vele praktische tips en ervaringen die ver weg blijven van het ANWB-stel-cliché. Tussendoor ook interviews met andere, bekende wandelfanaten als Igone de Jongh en Anita Witzier.
Claudia Straatmans, Het grote lifestylewandelboek (Ambo Anthos, € 21,99)

Knagend gemis

Roman | Faye heeft alle reden om gelukkig te zijn maar op de achtergrond is er altijd dat grote verdriet van toen dat een gat in haar hart heeft geslagen. Faye verloor haar moeder toen ze 8 was. Nu ze zelf moeder is van twee meisjes, knaagt het gemis van haar moeder steeds sterker. Op een dag, vraag niet hoe, is ze terug in de tijd en krijgt ze de kans in contact te komen met haar moeder. Normaal gesproken is dit een afhaakmoment in een boek maar Fisher schrijft zo invoelend over rouw en verlies, dat elke scepsis verdwijnt. Het grote dilemma is: blijft Faye hangen in de magie van het verleden of vindt ze de kracht om dat eindelijk af te sluiten en zich te richten op degenen van wie ze nu van houdt?
Helen Fisher, Ver weg, dichtbij (Ambo Anthos € 21,99)

Man, zoon, vader én minnaar

Roman | Wat doe je als je vreest dat je de nacht niet haalt? Schrijver P.J. Weber woont in New York en klust er ’s nachts bij in de kelder van een uitgestorven kantoorpand. Van zijn vak alleen kan hij immers niet meer leven en dit werk biedt hem de kans ondertussen aan zijn comebackroman te schrijven. Zijn routinebezigheden worden wreed verstoord door inbrekers die hem steeds dichter naderen. Zijn telefoon is leeg en zijn computer afgesloten van de buitenwereld. Alleen de mail werkt. Wanhopig probeert hij zijn literair agent te bereiken. Hoe penibeler zijn situatie wordt, hoe persoonlijker zijn mails. Eerst gaat het nog over zijn mislukte huwelijk en vaderschap, langzaam pelt hij steeds meer lagen af – tot aan zijn diepste angsten en geheimen. De kenmerkende vaart en het overduidelijke schrijfplezier combineert Giphart met mededogen en een groot inzicht in de met zichzelf worstelende schrijver die zowel man, zoon, vader als minnaar ineen is.
Ronald Giphart, Nachtangst (De Bezige Bij, € 20,99)

Jaren-80-nostalgie

Autobiografie | Haar 50ste verjaardag viel tijdens de lockdown en hield Sanne dus noodgedwongen klein. Diezelfde lockdown gaf haar wel de ruimte om de balans op te maken van haar leven tot nu toe. Een heerlijke, herkenbare duik in jaren-80- nostalgie en gesprekken over het leven met medevijftigers als Daniel Loheus en Sylvana Simons.
Sanne Wallis de Vries, Jubel (Ambo Anthos, € 21,99)

Tekst: Margriet de Groot

‘Droomhuis Gezocht’ terug op de buis

3 december 2021 door Barbara Ruijgrok Reageer

Er komen weer gloednieuwe afleveringen van het populaire programma Droomhuis Gezocht aan. Alleen zonder vaste presentator Sybrand Niessen, Dionne Stax neemt zijn plaats in.

Hoe is het met

De eerste aflevering op 6 december betreft een ‘hoe is het nu met?’-aflevering. Daarin is Sybrand Niessen voor de laatste keer te zien. Hij blikt met oud-kandidaten terug op hun Droomhuis-avontuur. Hebben ze daadwerkelijk een huis gekocht en zijn ze nog altijd woonachtig in het buitenland?

Wonen op Corfu

Vanaf maandag 13 december nemen Carrie ten Napel en Dionne Stax het stokje over. Ze gaan op zoek naar een droomhuis voor Anne en Peter op het prachtige Corfu. Het liefst wil het stel een huis aan de westkant van het eiland. Op basis van het budget: 180.000 euro, bezoeken ze drie geschikte huizen. Carrie ten Napel verkent de regio van het beoogde droomhuis en geeft leuke uit-tips.
Droomhuis Gezocht, vanaf maandag 6 december om 20.30 uur op NPO 1

Maestro is terug!

2 december 2021 door Noemi Prent Reageer

De succesformule Maestro is vanaf 5 december terug bij AVROTROS. Zeven bekende Nederlanders zullen met de baton ten strijde trekken voor die felbegeerde titel: Maestro.

Deelnemers

Actrice en musicalster Simone Kleinsma, radio-dj en presentator Bram Krikke, journalist en presentator Henk Spaan, actrice en cabaretière Plien van Bennekom, presentatrice en radio-dj Eva Cleven, journalist en presentator Pieter Jan Hagens en rapper en producer Sor zijn de deelnemers van het zesde seizoen van het AVROTROS-programma Maestro. Maak hier alvast kennis met de deelnemers:

https://www.youtube.com/watch?v=U1Sx_bd4trs

Aanpassingen

Frits Sissing zal de kandidaten weer door de moeilijke uitdagingen heen loodsen. Verder zijn er ook een aantal nieuwe dingen dit seizoen. De jury wordt versterkt met Henrik Schaefer. De kandidaten zullen ook nieuwe stukken dirigeren, die nog niet eerder voorbij zijn gekomen in eerdere seizoenen. Verder is er een Maestro-orkest, bestaande uit freelance musici.

Maestro is vanaf 5 december om 20.20 uur te zien bij AVROTROS op NPO 1. Klik hier voor meer informatie.

Fotocredits: Michel Schnater

8 x Julianne Moore

2 december 2021 door Noemi Prent Reageer

Op 3 december blaast actrice Julianne Moore 61 kaarsjes uit. Reden temeer om stil te staan bij een greep uit de geweldige films waar ze tijdens haar lange carriere in heeft geschitterd. Met natuurlijk Magnolia, Jurassic Parc, Still Alice en meer…

Boogie Nights (1997)

Een misdaaddrama over de porno-industrie tegen het decor van de jaren 70. Te zien via o.m. Pathé.

Magnolia (1999)

Op een dag kruizen de levens van een groep vreemden elkaar in San Fernando Valley. Magnolia is o.m. te zien via Pathé.

Maggie’s Plan (2016)

Als een vrouw probeert zelf zwanger te worden via een spermadonor, wordt ze verliefd op een getrouwde man. Te zien via o.m. VPRO.

The Big Lebowski (1998)

Een hippie op leeftijd wordt onverwachts betrokken bij een curieuze ontvoeringszaak. De film is o.m. te zien via Hulu.

Gloria Bell (2018)

Een gescheiden vrouw pakt de draad weer op en leeft zich uit in het nachtleven van L.A. Te zien o.m. via Pathé Thuis.

Jurassic Parc The Lost World (1997)

Vier jaar na het floppen van het dinosaurus amusementsparkt blijken er op een afgelegen eiland nog dinosaurussen te leven. Te zien via o.m. Netflix.

The Fugitive (1993)

Een chirurg wordt beschuldigd van de moord op zijn vrouw en probeert de echte moordenaar te vinden. Te zien via o.m. VPRO.

Still Alice (2015)

Alice is gelukkig getrouwd en heeft een carriere als professor linguïstiek als ze ontdekt dat ze aan de ziekte van Alzheimer lijdt. Te zien via o.m. Pathé thuis.

Waarom is mijn broer bang voor slangen?

1 december 2021 door Zin Reageer

Hoogleraar Klinische Psychologie Willem van der Does (1960) heeft een frisse kijk op het leven en de mens. Hij reageert hier op een dilemma’s van een lezer.

Angst

Mijn broer is panisch voor slangen. Een boswandeling is bijvoorbeeld niet aan hem besteed. Hoe kan dat in Nederland? Bang zijn voor honden of ratten, daar kan ik me iets bij voorstellen. Soms wordt iemand gebeten. Maar in dit land zijn nauwelijks slangen en verder zijn ze ongevaarlijk.
Bea

Beste Bea,

Slangenfobie zie je inderdaad niet vaak in Nederland, althans niet in die mate dat het iemands actieradius echt belemmert. En dat laatste is wel nodig om het ‘officieel’ een fobie te noemen. Veel mensen zijn angstig bij confrontatie met een slang, Maar die confrontatie is zo zeldzaam, dat het meestal geen gevolgen heeft voor het dagelijks leven. Een kenmerk van fobieën is dat de angst buiten proportie is en soms niet goed na te voelen. Meestal ontstaat het in de jeugd – door een enge film, een onverwachte ervaring, of door voorbeeldgedrag van ouders. Als zo’n beest eenmaal geassocieerd is met angst, zal elke verwijzing ernaar een schrikreactie oproepen. Je hebt dus gelijk: in Nederland is het gevaar van slangen verwaarloosbaar klein. En je vraagt er niet naar maar fobieën zijn heel goed behandelbaar; dat geldt ook voor slangenfobie.

Wat vind jij?

Hoe zie jij dit? Of heb je een tip voor Bea? Wij horen het graag.

Prangende vraag? Mail hem naar redactie@zin.nl o.v.v. ‘Dr. Does’. Meer vragen staan in Zin 13. Nu in de winkel of bestel dit nummer online.

‘De Dijk verbroedert. Er gebeurt iets met het publiek’

1 december 2021 door Daniëlle Bronsgeest 1 Reactie

Het dak gaat er bij elk optreden vanaf. Maar ondertussen is er weinig bekend over de persoonlijke hoogte- en dieptepunten van de band. Journalist en schrijver, Op1-presentator én De Dijk-liefhebber Hugo Logtenberg (1974) besloot het verhaal Achter De Dijk te schrijven: over hoe een band al 40 jaar onafgebroken aan de Nederlandse top kan staan.

Je presenteert de tv-talkshow Op1, hebt verschillende journalistieke prijzen gewonnen en schreef een boek over Van Gaal. Hoe kwam je op het idee een boek over een rockband als De Dijk te schrijven?

“Ik ben, sinds ik op mijn 17de het lied Dansen op de vulkaan hoorde, groot liefhebber van De Dijk en heb in de jaren daarna regelmatig hun concerten bezocht. Járen later, eind 2019, nam iemand me mee naar een huiskamerconcert van Huub van der Lubbe op een woonboot in Amsterdam. Dat was een prachtige solovoorstelling. Huub van der Lubbe, zijn gitaar en tussendoor vertelde hij wat anekdotes. Maar ook een groot contrast met de optredens van De Dijk, waar het dak eraf gaat. Het verschil tussen de grote optredens met de hele band en de intieme solovoorstelling zorgde ervoor dat ik benieuwd raakte naar wat er achter de schermen van de band allemaal gebeurt en is gebeurd. Daarover was nauwelijks iets bekend terwijl ze in de 40 jaar dat ze bestaan veel hoogte- maar ook een paar duidelijke muzikale en persoonlijke dieptepunten hebben beleefd. Voor mij was dat het startpunt om te beginnen met Achter De Dijk. ”

40 jaar De Dijk. Dat is nogal een periode. Hoe heb je die weten te vangen? Waar ben je begonnen?

“Door de belangrijkste betrokkenen – alle bandleden en de mensen rondom de band – te vragen of ze mee wilden werken. Dat wilden ze. Toen heb ik gedaan wat ik bij mijn eerdere boeken over onder meer Louis van Gaal heb gedaan: alles verzamelen wat ik kon vinden aan informatie en vervolgens met zoveel mogelijk betrokkenen uit de verschillende periodes van De Dijk praten. Dat werden uiteindelijk ruim 140 mensen. Zo kreeg ik steeds meer zicht op het verhaal, helemaal doordat ik met Huub van der Lubbe door zijn dagboeken kon gaan. Dat was een schat vol unieke verhalen en details, zoals ook andere betrokkenen gelukkig nog dagboeken of aantekeningen hebben bijgehouden. Zo is het een journalistiek boek geworden vol anekdotes en details waardoor het verhaal vaart krijgt maar waarin ook de moeilijke momenten binnen de band aan bod komen.”

De succesformule van De Dijk. Heb je die kunnen achterhalen?

“De basis zijn de vaak autobiografische teksten van Huub van der Lubbe; een woordsmid zoals Barry Hay hem noemt. Die liedteksten zijn vaak zó mooi, herkenbaar of ontroerend, dat veel mensen zich erin herkennen alsof het over hun eigen leven gaat. Dat geldt voor de eerste klassiekers als Niemand in de stad en Nergens goed voor maar ook Als ze er niet is en Kan ik iets voor je doen – een tekst die Van der Lubbe schreef voor zijn schoonzus Loes Luca, de actrice die samen was met Harald van der Lubbe, een jongere broer van de frontman. De muziek bij al die teksten wordt gemaakt door de overige bandleden waarbij gitarist Nico Arzbach de beste score haalt. Antonie Broek is behalve de drummer het muzikale geweten van de band. Een ongelofelijk belangrijke rol. Zonder zijn goedkeuring belandt de uitvoering van een nummer niet op een album. Het zijn individueel niet allemaal de beste muzikanten van het land maar met elkaar vormen ze wel de beste liveband van Nederland. Dát alles is hun kracht. Het vermogen om, zoals in hun beginjaren hun motto was, met jongensachtig plezier een zaal plat in de as te spelen. Tel daarbij de nagenoeg gelijke verdeling van het geld en de vrij geringe ego’s en je begrijpt waarom ze na 40 jaar nog altijd samen optreden.”

Over het boek & win!

Wie ooit een concert van De Dijk heeft bezocht, kent het handelsmerk van de band: de zaal moet plat in de as. Onder leiding van frontman Huub van der Lubbe groeide De Dijk uit tot de beste liveband van Nederland. Het resultaat na veertig jaar: een lange lijst met gouden platen, onderscheidingen en nog altijd volle zalen. De uitkomst van hard werken, het talent om woorden te vinden voor onbeschreven gevoelens en het overwinnen van tegenslagen en angsten, die voor de buitenwereld onzichtbaar bleven. Hugo Logtenberg sprak naast de bandleden ruim honderdveertig betrokkenen voor zijn boek. Gratis lezen? Wij verloten exemplaren. Winnaars hebben inmiddels bericht gekregen.
(Achter De Dijk, Podium, € 25)

Het wandelen helpt tegen verdriet

30 november 2021 door Zin Reageer

Susan wandelt het Pieterpad in 26 etappes in 16 afleveringen. Deze keer aflevering 11: Van Laren naar Vorden

Donkere dagen

Een bijzondere etappe lopen we vandaag. Allereerst omdat we aan het eind van deze etappe op de helft van het Pieterpad zijn. Maar ook omdat de zomer duidelijk achter ons ligt. We komen overal paddenstoelen tegen, niet langer alleen maar die leuke rood-witte die de weg wijzen. De velden zijn leeg of worden leeggehaald. En de blaadjes verkleuren.
Ik heb er moeite mee, met dat eind van de zomer. Altijd al wel een beetje gehad, maar nu word ik er echt verdrietig van. Onze zoon Thomas is in oktober overleden en sindsdien heb ik mijn eigen seizoenen. Van oktober tot en met december is alles echt heel donker. Niet dat ik niet functioneer, maar het is dan wel hard werken en het verdriet eist veel meer ruimte op. De dagen rond zijn sterfdatum, 27 oktober, zijn het heftigst. Maar ook december, met zijn verjaardag en de feestdagen, blijft lastig.

Altijd iets moois

In januari stap ik voor mijn gevoel een drempel over. Een nieuw jaar, de moeilijkste dagen achter de rug en dan worden de dagen ook iets langer; ik kan er weer tegenaan, steeds een beetje beter. Alsof ik samen met de natuur opbloei. De zomermaanden zijn mijn beste maanden, met veel energie voor feestjes, vrienden, leuke dingen – dan zijn er dagen dat het verdriet ver weg lijkt. Maar nu is de zomer over en het idee dat al dat donkers er weer onvermijdelijk aankomt, maakt me verdrietig. Des te meer reden om goed om me heen te kijken bij het wandelen, want er is altijd wel iets moois te zien en wonderlijk genoeg helpt dat.

Op de helft

Nou ja, zo wonderlijk is dat niet. Er zijn zoveel onderzoeken die uitwijzen dat wandelen helpt tegen depressies en dat is zo. Zeker met een lieve vriendin die zorgt dat je het ook echt gaat doen. Dus we wandelen langs het Twentekanaal en de Berkel, over landgoed Velhorst met z’n beukennootjes, eikels en kastanjes.
Bij kasteel Den Bramel pauzeren we en lezen de spookverhalen, maar natuurlijk is er geen spook te zien. Maar hoe meer we in de buurt van Vorden komen, des te sprookjesachtiger wordt het bos. Ik kan niet uitleggen waarom precies, maar er hangt zo’n bijzonder sfeertje – net het Sprookjesbos van de Efteling. Kasteel Vorden vormt wat dat betreft echt de kers op de taart. En dan zijn we er: een mooie houten wegwijzer vormt het eindpunt. 232 kilometer van Pieterburen. Of 236. Hoe ver we precies zijn, is een klein beetje onduidelijk, maar wat maakt het uit? We zijn op de helft. En de rest komen we ook wel door.

De wandelaar

Susan Haveman (1971) is getrouwd met Erik en moeder van Daan en Thomas. Ze woont in ’s-Graveland en is altijd op zoek naar het mooie in het leven. Samen met haar vriendin Jacoliene loopt ze het Pieterpad. Lees haar avonturen elke maand in Zin.

Scheur een nieuw lievelingsboek

30 november 2021 door Barbara Ruijgrok Reageer

Zoveel boeken, zo weinig tijd – zuchtte Frank Zappa. Hij had de hulp van deze scheurkalender duidelijk kunnen gebruiken. Wedden dat er nieuwe leeswereld voor je opengaat.

Dagelijks een leestips

Begin elke dag met een prikkelende leestip. Deze kalender serveert dagelijks de openingszin van een grappig, ontroerend, meeslepend of spannend boek! Bekende klassiekers, prijswinnaars, onontdekte pareltjes en kinderboeken, ze komen allemaal langs. Aangevuld met achtergrondinfo en luchtige weetjes – zo weet je in één oogopslag of een boek (n)iets voor jou is. Want met veel boeken en weinig tijd moet je vooral goed kunnen kiezen. En dat ziet er zo uit:

Win

Ben jij klaar voor een gevarieerd en goedgevuld leesjaar? Wij verloten een aantal van deze eerste zin kalenders. Winnaars hebben inmiddels bericht gekregen.
This is how we read – De eerste zin scheurkalender. (Pelckmans uitgevers, € 15,00)

Hiermee bespaar je tijd in de keuken

30 november 2021 door Barbara Ruijgrok 2 Reacties

In december brengen we extra veel tijd in de keuken door. Met deze handige keukenhacks bespaar je heel wat tijd en frustratie.

Snel harde roomboter smeerbaar maken? Houd een glas onder de hete kraan en zit dit warme glas een paar minuten over de boter heen. Nu ben je wel klaar om te smeren.

Water koken zonder dat je water overkookt? Dat kan je voorkomen door een houten spatel overdwars over de pan te leggen. Ja, dat werk echt.

Twijfel je of de eieren nog goed zijn? Dompel ze in water. Blijven ze drijven dan zijn ze rot. Zinken ze naar de bodem? Dan kan je ze eten.

Het prefecte roerei maak je zo: voeg een scheutje sinaasappelsap toe aan de kom en bereid het eimengsel zoals je altijd doet. Je ei was nog nooit zo lekker.

Snel een fles wijn of bier koud hebben? Wikkel de fles in nat keukenpapier en stop het de vriezer. In een mum van tijd is je drankje koud.

Weinig ruimte op je aanrecht? Leg een snijplank in de besteklade.

Besmeer een boterham met de achterkant van een lepel in plaats van met een mes, dit gaat echt makkelijker.

Is de rijst plakkerig geworden? Leg een theedoek over de pan heen, doe de deksel erop en laat dit vijf minuten staan. De theedoek absorbeert het vocht en de rijstkorrels zullen weer los komen.

Uren aardappelen schillen? Nergens voor nodig. Kook aardappelen in de schil en laat ze schrikken in ijskoud water. De schil laat zo los.

Wij vinden tomaten snijden met een broodmes sneller gaan dan met een groentemesje.

De dunne schil van een ui is meestal lastig te verwijderen. Houd de ui voor het snijden een paar seconden onder warm water. De schil zal het water opzuigen en die kun je dan vervolgens in één stuk verwijderen.

Bij het verwijderen van de schil van gember verdwijnt een groot deel onnodig in de prullenbak. Gember kan je daarom het beste schillen met de zijkant van een lepel. Ja, je leest het goed. Je schraapt de schil eraf, in plaats van het weg te snijden. Met een soeplepel heb je nog meer grip.

Wist je dat in dat rondje aan het eind van een steelpan, sauspan of gewone pan precies je vuile pollepel past? Zo heb je hem altijd bij de hand en blijft je aanrecht schoon.

Hete peper gesneden? Wrijf vervolgens je handen in met neutrale, plantaardige olie. Hiermee voorkom je prikkende ogen, mocht je per ongeluk aan je gezicht zitten.

Zitten er aangekoekte etensresten in je magnetron? Vul een bak met water en citroensap of schoonmaakazijn. Verwarm dit een paar minuten in de magnetron en je kunt alle aangekoekte resten eenvoudig schoonmaken.

Bestrooi een bakvorm na het invetten met een beetje suiker. Dit maakt je baksel extra zoet en krokant.

Het uiteinde van een lente-ui wordt vaak weggegooid. Niet doen hoor. Zet ze in het vervolg in een glas water. Zo groeien ze namelijk opnieuw.

Heb je ook een handigheidje? Laat het ons hieronder weten.

Den Bosch maakt, raakt en smaakt

29 november 2021 door Zin 1 Reactie

Een klassieke binnenstad en bourgondische gezelligheid, daar staat Den Bosch om bekend. Maar als je even verder kijkt, ontdek je een stad met een bruisend cultureel aanbod in een prachtig decor. Zo tovert de Cultuurstad van het Zuiden industriële erfgoedlocaties om tot sprankelende culturele hotspots. Een greep:

De Tramkade

Vroeger denderden hier de machines van mengvoederfabriek De Heus, maar sinds 2014 is de Tramkade een plek om te borrelen, eten, dansen, inspireren, werken en overnachten. Een ware culturele en creatieve broedplaats dus en hét jonge en dynamische zusje van de historische binnenstad. Overal waar je kijkt, vind je toffe street art en hippe (pop-up) zaakjes. Van roze restaurants tot skateparken en van brouwerijen tot juweliers: de Tramkade vernieuwt continu.

Willem II

Tegenover de Tramkade staat de voormalige sigarenfabriek Willem II: een rijksmonument ontworpen door architect P. Th. Stornebrink. Na een grondige verbouwing is Willem II inmiddels een verzamelgebouw voor muziek en beeldende, digitale, grafische en audiovisuele kunsten. In de Willem II Fabriek is ruimte voor tentoonstellingen, kunstgerelateerde films en lezingen, presentaties, dialoog en performances, workshops en optredens. En daarmee een typisch voorbeeld van de Bossche culturele diversiteit en spontaniteit.

De Verkadefabriek

In het pand aan de Boschdijkstraat werden vroeger koekjes gebakken. De fabriek was een begrip: hele generaties werkten in de bakkerij. Tot oktober 1993, toen de fabriek haar deuren moest sluiten. Lange tijd stond het leeg, maar in 2004 opende de ‘nieuwe’ Verkadefabriek haar deuren. Architect Hubert-Jan Henket maakte er dé plek voor theater, film en horeca in Den Bosch van. Met behoud van de karakteristieke bakkerij- en fabriekselementen. Inmiddels is het een van dé duurzame hotspots in de stad en een plek die altijd verrast.

Twee in één

Het Noordbrabants Museum vormt nu samen met het Design Museum het Museumkwartier van Den Bosch. Een dubbelervaring. Van de expositie GOTH; Designing darkness, over de invloed van de sub-cultuur gothic (t/m 18 april), loopt de bezoeker gemakkelijk door naar Picasso’s suite vollard. Deze verzameling prenten van de Spaanse kunstenaar is zelden publiekelijk getoond (t/m 13 februari).

Student & cultuur

Studenten laten – voor de campagne Den Bosch Maakt Raakt Smaakt – het culturele aanbod in Den Bosch zien. Benieuwd hoe zij naar tentoonstellingen in Het Noordbrabants Museum of klassieke optredens tijdens November Music kijken? Ga naar Visitdenbosch.nl voor meer informatie.

Indringende verhalen vanuit de 112-meldkamer

29 november 2021 door Barbara Ruijgrok Reageer

Dinsdag start de nieuwe dramaserie: ‘Nood’. In deze twaalfdelige serie worden vier mensen gevolgd die in een 112-meldkamer noodtelefoontjes aannemen. Ieder gesprek is een gevecht tegen de tijd.

Nood

Gesprekken die je nooit in je leven hoopt te hoeven voeren, maar die voor de centralisten aan de orde van de dag zijn. Altijd beginnend met diezelfde, geroutineerde vraag: “wat is de plaats van het noodgeval?” Vanuit de perspectieven van de meldkamer en de beller worden ter plekke beslissingen genomen die het verschil kunnen maken tussen leven en dood. Elke aflevering wordt geschreven door een andere scenarioschrijver. Onder de schrijvers horen Benja Bruijning, Rifka Lodeizen en Nadja Hüpscher. De cast bestaat uit Melody Klaver, Jenny Mijnhijmer, Joris Smit en Mohammed Elouardani.

Afspraak is afspraak

De serie begint dinsdag met het verhaal van Lauren. Ze belt 112 omdat haar vader op de grond ligt en hulp nodig heeft. Centralist Joyce hoort een schreeuwende man in de achtergrond als er ineens wordt opgehangen. Het lukt Joyce niet meer om Lauren te bereiken. Joyce schat in dat er gereanimeerd moet worden, en stuurt de hulpdienst erop af. Zij treffen daar Laurens broer Kevin aan, die om onbekende reden de reanimatie tegen probeert te houden.
Nood is vanaf 30 november iedere dinsdag om 21.50 uur te zien bij BNNVARA op NPO 1.

Bekijk de trailer

https://www.youtube.com/watch?v=Ln4EgmUtzfU

Dit keken we op televisie in de jaren 70

29 november 2021 door Alida Dijk 8 Reacties

Het was Nederland 1 óf Nederland 2. Meer viel er niet te kiezen. Lekker makkelijk. Keek jij ook naar een van deze programma’s?

Bij Dorus op schoot

Gemaakt voor kinderen, maar veel ouders keken mee. Dorus (Tom Manders) pakte kindjes op schoot en liet ze een liedje zingen of een verhaaltje vertellen. Vermakelijk!

Floris

Tatadaaaa, de begintune in ons geheugen gegrift. Floris! Avontuurlijk en spannend, opgenomen met echte paarden, in de bossen, bij een echt kasteel. Iedereen verliefd op ridder Floris van Rosemondt (Rutger Hauer) of op zijn vriend Sindala (Jos Bergman).

Rikkie en Slingertje

Poppenkast op tv, dat was nieuw. Als kind kon je er gebiologeerd naar kijken. De avonturen van de slimme jongen Rikkie en het ondeugende aapje Slingertje.

Tita Tovenaar

Elke dag, vlak voor je naar bed moest, kon je kijken naar Tita Tovenaar (Ton Lensink) en zijn dochter Tika. Het waren korte afleveringetjes.

Swiebertje

Daar komt Swiebertje, daar ging je echt voor klaar zitten op woensdag- of zaterdagmiddag. De excentrieke zwerver Swiebertje (Joop Doderer) die van alles beleefde met Saartje, Bromsnor en Malle Pietje.

Catweazle

Nog een tovenaar, een wat smoezelige en onhandige. Uit een ander land. De serie was Brits, werd ook in Engeland opgenomen. Dat gaf een spannende sfeer, in dat land was je nog nooit. Catweazle is niet zo heel lang op Nederlandse tv geweest, begin jaren 70 – werd op zondag uitgezonden.

De Fabeltjeskrant

Misschien wel een van de beste kinderprogramma’s ooit gemaakt. Elke dag las Meneer De Uil het nieuws voor, om de uitzending traditiegetrouw te eindigen met de (omgekeerde) knipoog.

Toppop

Toppop: het eerste echte televisieprogramma voor popmuziek waar we in Nederland naar konden kijken. Wekelijks voorzag Ad Visser ons van de nodige dosis popmuziek. Dat zag er ongeveer zo uit.

Q&Q

Zat je vroeger ook op het puntje van de stoel bij Q & Q? Wij wel.

De Film van Ome Willem

Wat was het altijd een feestje als Edwin Rutten, ofwel Ome Willem, op televisie te zien was. Er viel altijd iets te lachen.

https://www.youtube.com/watch?v=8rbbI4oI3AU

Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?

Pas maar op, want na het zien van dit filmpje gaat het nummer niet meer uit je hoofd. En wat zag Rob de Nijs er nog jong uit!

En wat we dan aten voor de televisie, dat zag er ongeveer zo uit.

‘Geld. Ik ben altijd bang dat ik er te weinig van heb’

28 november 2021 door Zin Reageer

Een nieuwe column van Hanneke Groenteman: ‘Even een misverstandje recht zetten: bij de televisie werken betekent niet automatisch rijkdom’

Peperdure behandeling

Ik vind geld een ingewikkeld ding. Het maakt op zich niet gelukkig (zeggen ze), maar als je er te weinig van hebt kan je leven zwaar zijn. Ik ben altijd een beetje bang dat ik er te weinig van heb, anderzijds schaam ik me ook voor mijn comfortabele gevulde portemonnee. Laatst vertelde ik hierover in een populaire podcast. Ik zei dat ik een peperdure tandartsbehandeling moest ondergaan en dat ik mijn hypotheek moest verhogen om die te kunnen betalen. Kennelijk was deze (overdreven) uitspraak genoeg om in een blad af te drukken, zodat een kennis mij meewarig zei: ‘Moet je je huis verkopen voor je gebit?’ (Neeeee).

Marktwaarde

In dat blad stond ook dat ik als BN-er toch wel schatrijk moest zijn, anders had ik iets helemaal fout gedaan. Nou, ik heb kennelijk iets helemaal fout gedaan, want rijk ben ik bij de omroep niet geworden. Even een misverstandje recht zetten: bij de televisie werken betekent niet automatisch rijkdom. Er zijn succesvolle collega’s die productiebedrijven hebben, of buitensporige talenten, of in de reclame als BN-er boodschappen, of gewoon oplichters, maar in die categorieën ben ik nooit gevallen. Ik heb er noch de hersens noch het karakter noch de marktwaarde voor. Ik heb altijd voor een normaal vast salaris bij omroepen gewerkt en was al blij als ik met zekerheid voor mij en mijn kind bed, bad en brood bij elkaar kon verdienen. Nooit de durf gehad om de vrije markt op te gaan, altijd gedacht: Ik moet mijn maandelijkse huur kunnen betalen en voor m’n pensioen werken. Anders zou ik nu misschien wel mega-cashen bij de Lidl of de Plus of de Albert Heijn in de Ster. En…. daar heb ik tot de dag van vandaag geen spijt van.

Houdgreep

Ik heb die ingewikkelde relatie met geld overigens geërfd van mijn lieve vader. Die had altijd twee banen, één als bankbediende en in de avonduren één als verzekeringsagent. Altijd bang voor armoede. Hij verzekerde ons en alles en iedereen van de wieg tot het graf. Toen ik geboren werd, sloot hij al een begrafenisverzekering af (jammer genoeg kan ik daar geen bewijs meer van vinden, zodat mijn nageslacht de begrafenis gewoon moet betalen). Hij gaf ons de indruk dat we nogal arm waren, ik mocht bijvoorbeeld niet studeren omdat dat te duur was (en zonde van het geld voor een meisje als ik), alleen een secretaresseopleiding heeft hij betaald. Heel handig overigens, want ik kan blind typen met tien vingers en beheers steno, maar dit terzijde. Ik wil maar zeggen: nu ben ik oud, heb een vast pensioen en AOW, een eigen huisje en af en toe mensen die interview-les van me willen krijgen. Tegenslagen als tandartsrekeningen overleef ik. Ik voel me zo rijk dat ik me schaam tegenover mensen die ik dit ook zou gunnen, die harder door het lot getroffen zijn dan ik. Zo houden armoede-angst en geldschaamte elkaar in de houdgreep.

Hanneke Groenteman (1939) is programmaker, journalist en schrijver. In Zin schrijft ze over waar ze tegenaan loopt. Hanneke heeft één zoon, Gijs. Hij heeft vier kinderen (twee dochters en twee zonen). Zij zijn Hannekes Grote Liefde.

Nooit meer een column van Hanneke missen? Met deze aanbieding lees je Zin wel erg voordelig.

Skip links

Main navigation