column
‘Zijn we alleen, dan is hij soms flink in de war, vooral bij het ontwaken’
De man van Annemarie Oster is geleidelijk veranderd in de jongen die hij ooit moet zijn geweest
In de nieuwe column van Hanneke schrijft ze het over het Syndroom van Je-weet-maar-nooit: de angst om zonder te zitten
Voor zijn kleinkinderen. Opa Oorlog heet zijn boek. Hij heeft het nog meegemaakt en wil ervan getuigen.
Diederik reist zijn helden graag achterna om zo iets dieper in hun leven te duiken.
Annemarie is dol op de verzorgsters van haar man die zo onbaatzuchtig en vrolijk te werk gaan
Hanneke Groenteman is inmiddels ouder, milder, misschien wijzer en in elk geval meer twijfelend geworden.
Voor ik het wist was ik in tranen uitgebarsten
De mantelzorgershand van Annemarie is gauw gevuld
Dankzij rollator twee en de helpende handen van zijn zonen belandde hij veilig in een leunstoel. Feestvreugde alom.
'Tot zover de klassieken en de cultuur – we waren voor wat anders uitgerukt, dat was duidelijk.'